Living With The Mafia Boss R18

Chapter Eight

ISANG magandang pagsikat ng araw mula sa likuran ng bundok ang masisilayan. Alas-singko pa lang ng umaga ngunit sumisilip na ang unang silahis nito. Malayong-malayo ang Maynila sa Probinsyano ng San Salvation. Isang malayong bayan na hindi pa masiyadong naabot ng modernong pamumuhay.

Bumangon na si Klaire upang maghanda ng kanilang almusal, dahil natitiyak niyang pagkain ang unang tatanungin ni Claims— ang anak nila Thor.

Muli sa pagkaalala sa binata na basta na lang siyang iniwan may limang taon na ang nakararaan ay hindi maitago sa kasuluk-sulukan bahagi ng puso ni Klaire ang lungkot. Ngunit kapag nakikita niya ang naging bunga ng pagmamahalan nila ni Thor ay pinapawi niyon ang pangungulila niya sa lalaki.

She was extremely upset at first when the young man suddenly left. Especially when she became pregnant. She was once at a loss on what to do next. Because she has no experience raising a child. She simply considered suicide to put an end to everything. But, in the end, she considered the safety of her future child. Because the baby she is carrying is innocent of all of her decisions in life. She eventually recalled all of her parents' sacrifices and guidance, and that is why she could handle everything for her future child. She eventually comes to forgive the dad of his child, Thor, who had neglected her.

Pumunta na siya sa kulungan ng mga manok upang kumuha ng lalagain na itlog at ilang talbos ng kamote. Naisipan niya rin isingag ang kanin na natira kagabi mamaya. Mabilis naman siyang nakakuha at kaagad na bumalik sa bahay."Claims, gising ka na ba?" Pagtawag niya sa anak.

 Napansin niyang nakabukas ang likuran pinto kung saan siya dumaan mula sa direksyon niya. Sa pagkaalala niya ay naisarado niya iyon ng maigi kanina. Masiyadong malamig ang ihip ng hangin sa labas kapag ganoon kaaga pa. Lalo at nasa gitna sila ng kagubatan. Kaya hindi muna siya nagbubukas ng bintana at pinto. Bigla ay kinutuban ng hindi maganda ang babae, ayon sa instinct niya. Ang pakiramdam niya noong may nangyari ang mga magulang niya!

"Claims! Claims! anak..." Nagsisigaw na siya. Halos patakbo ang pagpasok niya sa loob ng bahay.

Parang binalot ng yelo ang buong katawan niya pagkakita sa mga lalaking naka-itim na suit at may dala-dalang matataas na kalibre ng baril na nasa sala ng kanilang bahay.

"S-sino kayo? P-paano kayong nakapasok!" May nginig ang tinig niya.Biglang nabitiwan ni Klaire ang mga itlog kasabay ng pagkabasag niyon sa paanan niya ay kitang-kita niya ang paglabas mula sa silid na ginagamit nilang mag-ina ng lalaking hindi niya aakalain makikita pa ulit.

"Thor..."

BIGLANG natumba ang babaeng sinadiya niya sa bahay na iyon, kasama ng ilan sa mga tauhan niya.

"Boss nahimatay ho siya," sagot ng tauhan ni Luis na siyang lumapit dito.Naglakad naman palapit ito at binuhat ang babae at inihiga sa mahabang upuan na naroon. Inilinga niya ang pansin sa buong paligid at mataman na pinagmasdan ang bawat panig.

"I've been here for over three months," he told himself. He couldn't believe he lived there and was able to tolerate it. He assumed he was alone when he decided to leave. Because if he knew, he could not just left. Particularly now...

"May isang batang lalaki ang nasa loob boss, sa tingin ko ay nasa edad lima ang bata." Report sa kaniya ni Ramil.

Tumango naman siya at naglakad papunta sa bata na nakahiga sa kama. Maigi niyang pinagmasdan ang mukha ng nahihimbing pang bata.

"Anong gagawin namin sa babae boss." Tukoy ng isang tauhan niya kay Klaire na wala pa rin malay tao ngayon. Wala kasing nalalaman ang mga tauhan sa dahilan sa pagpunta nila roon.

"Leave her alone; it's best when you all go out first," he said. They followed quickly. He returned to the boy after all of his chaps had started leaving."If it's true that you're mine, I'll gladly come with me, my son," he said reluctantly.