Living With The Mafia Boss R18

Chapter Fourty Three

THAT night, Katarina stayed up late. She kept seeing Luis's brown eyes in her minds, which were filled with anguish and hatred every time she said something harmful to him. She couldn't help herself; she wanted to make the man feel her pain through words.

That was insufficient to make up for all of his sins against her.

Luis' life is not good enough for what he did to her, and she will not allow herself to be taken advantage of again!

Mag-uumaga na ng tuluyan siyang  makatulog na may luha sa mga mata.

Umaga, katulad ng mga nagdaan araw ay napakatahimik pa rin sa bahay bakasyunan kung saan sila naroon nila Katarina. When Katarina went away, he noticed that she stayed there whenever he remembered her. He seemed to have a safe haven at the time.

Inaamin niya marami siyang naging pagkukulang at nasaktan niya ang damdamin nito. Ngunit gagawin niya lahat-lahat upang mapatawad lamang siya at bumalik sila sa dati. Kahit abutin pa iyon sa mahabang taon.

“Hello Papa! ano pong niluluto niyo ngayon?” tanong ni Claims na kapapasok lang din sa loob ng kusina. He is currently chopping vegetables for the salad he is going to make.

"Simpleng pagkain lang naman, I'm not a good cook," natatawa niyang sambit. Kinuhanan na niya ng bowl, cereal at gatas ng kahon mula sa ref ito.

That's what Claims ate most of the time since Klaire disappeared. Paminsan-minsan ay nagre-request ito kay Nana Seselia ng mga pagkain na madalas na niluluto naman ng ina nito. Tipikal na pagkain mula sa probinsiya.

"Is that for Mama?" Claims specify what he prepares.

"Yeah, but she'll eat it later. Your mom is still asleep; do you want to go swimming in the sea again now?" suggested Luis.

"Yes! Is it possible?" Claims responded with twinkling eyes.

"Of course it will do; consume that right away later when it's sunny outside," he replied to his kid.

Kitang-kita ni Luis ang maganang pagsubo ng anak. Nag-slice pa siya ng apple dahil paborito iyon ni Claims.

Iniikot na niya ang kinauupuan na wheel chair, nagpindot-pindot na muna siya roon. Madali lang sa kaniya na natutunan ang paggamit niyon dahil mahabang taon din na nakulong sa wheel chair ang sarili niyang ama noon.

Natigilan pa saglit si Luis nang makita niya mula sa may pintuan si Klaire. Mukhang kanina pa ito naroon at pinanunuod lang sila sa pag-uusap.

"You're already awake; come and join me and claim to eat. Heto at naghanda ako ng kakainin mo." Pag-aya ni Luis sa babae na nilagpasan lamang siya.

Dumiretso ito sa mga lalagiyan ng mug at tuluyan nag-init ng tubig mula sa electric kettle.

"Ikaw na lang kumain niyan, gusto kong magkape ngayon at kumain ng butter toasted," balewalang pagsagot naman ni Klaire.

Nakaramdam ng lungkot si Luis, he made an effort para sa paghanda ng mga pagkain na iyon na nalaman niyang gustong kinakain lang naman ng babae kapag umaga mula sa kaibigan nitong si Havanah.

Bago niya ito isinama sa bahay bakasyunan na iyon ay ipinaalam na niya sa manager nito ang pag-alis nila. Dahil ayaw niyang may umabala sa kanila ni Klaire.

"Mama, sige na po ang aga pang nagising si Papa so he can prepare your food po. Sayang naman po kung hindi niyo makakain." Namagitan na sa kanilang pag-uusap si Claims na nahalata yata ang hindi nila pagkakasundo.

Nagbilang naman ng hanggang tatlo mula sa isip lamang si Katarina. Napapikit pa siya at mariin na kinagat niya ang ibabang labi. Nagpipigil siya na magalit at tuluyan awayin sa harapan ni Claims ang ama nito. Dahil kapag nangyari iyon ay siya ang magmumukhang masama.