Living With The Mafia Boss R18

Chapter Thirty Six

KATARINA paid attention to the bouquet of flowers that was just delivered to her hotel unit. She didn't bother to check who sent it. She was sure that it only came from some other guys who was admiring and want her attention.

Kaagad siyang nagpasalamat at basta kinuha na lang iyon pagkatapos ay inilapag sa lamesa na katabi ng kama. Kasalukuyan siyang naglalagay ng earings sa magkabilaan niyang teynga. Habang pinapasadaan niya nang tingin ang kabuan mula sa whole body length mirror.

Itinali na lamang niya ang buhok at tanging pulbos sa mukha at liptint na lamang ang inilagay niya sa labi. Minadali niya lang ang pag-aayos dahil na-late siya nang gising. Halos madaling-araw na rin ng tuluyan siyang dalawin nang antok.

Sa mga lumipas na gabi ay napupuyat siya sa madalas na pagdalaw ng mga iba 't ibang alalahanin.

Napagawi ang tingin niya sa isang katok na galing sa nakasaradong pinto.

"Pasok!" malakas niyang sabi. Kasalukuyan na siyang nagsusuot ng higheels.

Isang pasadaan pa ang ginawa niya sa kabuuan. Bago siya tuluyan nakapaglakad sa papuntang pintuan ng bigla ay matigilan siya sa taong nasa loob mismo ng sariling silid.

Surprise and confusion could be reflected in her beautiful face now, as she looked at it.

TAHIMIK lamang si Katarina habang nakasakay mismo sa likurang upuan ng kotse.

Kakaba-kaba pa rin siya habang palipas ang oras.

"Ipinagpapasalamat ko na pumayag kang sumama sa akin, ang akala ko ay tatanggi ka ija." Biglang pagbasag nito sa pananahimik nila.

"Why can't I agree Mang Ramil. I have trustedyou and I also really want to see Claims," saad niya.

Napatango-tango naman si Mang Ramil. Habang patuloy itong nagmamaneho ay nagkwe-kwento ito tungkol sa kanyang anak. Magmula kasi nang umalis siya ay ito na ang tumingin at naging bantay sa anak niyang si Claims.

Labis siyang natuwa, dahil kahit nagkalayo sila ay napabuti ang nag-iisa niyang anak sa poder ng ama nito. Kahit paano ay nakahinga siya ng maluwag na hindi isinama ni Luis ito sa galit nito sa kanya.

Sabagay, nanggaling na mismo sa bibig ni Luis noon. Na ang anak nila ang susunod na tagapagmana nito.

Ngunit magkagyunman ay hindi pa rin nawawala sa kanya ang pag-aalala kay Claims sa nakalipas na hindi sila nagkikita nito.

Naging mabilis naman ang biyahe nila, nakarating sila sa mansyon ng mga Mendrano sa Maynila. Kaagad ang pagsikdo ng puso ni Katarina nang makita niya mula sa entrada si Claims.

She felt like crying when she saw how big her son had become. He couldn't understand himself, because his feelings were mixed the moment he saw her.

"Mama!" Masaya at malakas na pagtawag sa kanya ni Claims na agad siyang sinalubong pagbaba niya ng sasakiyan.

"Son! Oh! my... my baby is a big boy already!" Katarina said crying and she reciprocated with a tight hug. She's not satisfied yet and kisses Claims' entire face.

"Mama! napuno na ng laway ang mukha ko!" Tatawa-tawa naman ito. Pero halatang nagagalak ito sa muli nilang pagkikita.

"Ang mabuti pa ija, Katarina, ay pumasok na kayo. Sa loob na kayo mag-usap ni master Claims." Biglang pakikisali ni Mang Ramil na nanatili lamang nakamasid sa nakakaiyak nilang pagkikita.

"You're right Tatay Ramil, come on Mama I told  Lola Seselia to cook for you with your favorites dishes. I know you missed them so much!" wika naman ni Claims na agad kumapit sa braso ng ina at iginawi pa siya sa pagpasok sa malaking bulwagan.