Living With The Mafia Boss R18

Chapter Fourty Five

PATULOY sa pag-eempake ng mga damit ng anak ni Katarina nang pumasok si Claims roon.

"Mom, what are you doing? Why are you packing?" Nagtatakang tanong nito sa kaniya.

"We are going to leave right now. Walang dahilan para mag-stay pa tayo rito." Nakaiwas niyang sagot dito.

Kaagad naman napalapit si Claims, mabilis nitong inagaw mula sa kaniya ang isang damit na akmang ipapasok niya sa may trolley.

"Hindi ko gustong umalis, bakit ngayon pa; si Papa alam na ba niya—"

"Your papa doesn't have to know; we're leaving without him. Matagal tayong nagkalayo dahil sa kaniya!" Hindi na mapigilan ni Katarina ang emosyon.

Claims shook his head, and he started crying.

"No, I'll stay here! Hindi ko iiwan si Papa!" matigas na sambit nito.

"But, son, we should have done this before. We need to leave right away. D-dahil masamang tao ang ama mo. Hindi ko kayang maiwan ka ng mag-isa rito." Pakikiusap naman ni Katarina. Akmang aabutin nito ang bata nang kusa itong napalayo sa kaniya. Nasa mga mata nito ang pagdaramdam sa sinabi niya.

Ayaw sana niyang sabihin ang mga salitang iyon. Pero desperada na siya.

"I hate you Mama, ikaw ang masama. Galit ako sa'yo, si Papa hindi niya ako sasaktan. Ikaw ang totoong nanakit sa akin, sarili mo lang ang mahalaga sa'yo!" mataas ang tinig na sabi ni Claims at tuluyan tinalikuran siya.
She never imagined that Claims would say such terrible things to her.

Hindi niya aakalain na pagsasalitaan siya ng ganoon kakasakit na salita nito.

Nasa kalagitnaan siya ng paghihinagpis nang pumasok ang lalaking paksa ng naging usapan nila ng anak.

"Klaire, we have to talk," masuyong bigkas ni Luis.

"Yeah, we should talk. What did you do to my son, huh? What type of falsehoods did you tell him in the three years that I was not by his side? Sabihin mo! Ganoon mo ba ka-gustong masira ako sa kaniya. Wala kang kuwentang tao!"

Galit na galit si Katarina. Sa pagkakataon na iyon ay tuluyan niyang sinugod si Luis. Isang sampal ang ipinadapo niya sa pisngi nito. Hindi pa siya nakuntento at pinagsusuntok niya ito sa balikat. Wala na siyang pakialam sa kalagayan nito.

She was furious about how he manipulated everything.

Nang mapagod siya ay unti-unti siyang napabalik muli sa kama. Saka siya tuloy-tuloy na umiyak.

Katarina believes she has been hurt her entire life and is doomed to suffer. Hindi niya alam kung malaki ba ang naging kasalanan niya noong nakaraan buhay niya at ngayon siya nagbabayad.

If her parents were still alive, they could help her understand what she is going through right now.

Tinitigan niya si Luis na may hilam na luha ang mga mata. It still stayed on his head, both fists clasped.

Hindi na niya napigilan ang sariling bugso ng damdamin na sinugod niya itong muli.

"You are the cause of Papa and Mama's deaths, so you should pay as well!" Katarina's being twisted.

Mabilis niyang dinampot ang babasagin na flower base na nasa ibabaw ng lamesa at binasag iyon.

"That's enough, Klaire, if this is how you're going to fix our situation. Mag-usap tayo, hindi mo naman kailangan na magkasakitan pa." Pakikipag-areglo ni Luis dito.