ဆီရဲ႕ေမႊးရနံ႔က လူေတြကို ေပ်ာ္႐ႊင္ေစလ်က္ အခန္းက်ယ္ထဲမွာ ျမဴခိုးလိုဘဲလွည့္ပတ္ေနသည္။
ရွန္က်င္းရန္ က သူ႔နားထဲေရာက္လာတဲ့ စကားလုံးေတြၾကားလိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အၿပဳံးကိုမရပ္တန႔္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ သူက လူအုပ္ရဲ႕ အစြန္းကေန ေဖခ်င္းယြမ္ ဆီသို႔ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။ သူ႔ေျခေထာက္ေတြက တိမ္ေတြေပၚ ေလွ်ာက္ေနသလိုေတာင္ ခံစားေနရသည္။
"သခင္ေလးေဖ ျပန္ဖို႔ အလ်င္မလိုပါနဲ႔ဦး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မေတြ႕တာၾကာၿပီကို ဘာလို႔ အတူတူထိုင္ၿပီး ထမင္းအတူ မစားႏိုင္ရမွာလဲ။"
အျပင္လူေတြအမ်ားႀကီးရွိေနတာေၾကာင့္မလို႔ဘဲ သူ႔ရဲ႕ အၿပဳံးကို ဖိႏွိပ္လိုက္ၿပီးေတာ့ သူေတာ္ေကာင္းဆန္တဲ့ စိတ္ပူေနတဲ့အမူအယာကို တပ္ဆင္ထားလိုက္တယ္။
ေဖခ်င္းယြမ္က သူ႔ဖက္ကိုေနာက္ေက်ာေပးထား ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုၾကားတဲ့ပုံမေပၚေပ ။သို႔ေသာ္လည္း သူ႔ရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြကေတာ့ ေနရာမွာတင္ တန႔္သြားေလသည္။
ရွန္က်င္းရန္ က ဒါကိုျမင္ေတာ့ ပိုလို႔ေတာင္ေပ်ာ္႐ႊင္လာသည္။ သူကတျခားသူရဲ႕ ရွက္႐ြံေနတဲ့ အမူအယာကိုေတာင္ ျမင္ေယာင္ၾကည့္လို႔ရေနသလိုဘဲ။
ဒီပုံစံအမူအယာမ်ိဳးကို ျပသေနရတဲသူက အၿမဲတမ္း သူျဖစ္ေနခဲ့တာ။ သူကေဖ မိသားစု အိမ္ေတာ္ထိန္းရဲ႕ သားျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေဖခ်င္းယြမ္ နဲ႔ အတူႀကီးျပင္းလာခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။ သူက ေဖခ်င္းယြမ္ ရဲ႕ ေသြးေဝးအမ်ိဳးအျဖစ္သတ္မွတ္လို႔ရေပမဲ့ သူတစ္ခါမွ ေဖခ်င္းယြမ္ ၿပဳံးတာကို ျမင္ဖူးခဲ့ျခင္းမရွိေပ။
ေဖခ်င္းယြမ္က သူ႔ကို သင့္ေတာ္တဲ့ အကြာအေဝးထား၍ သူကဘယ္တုန္းက အိမ္ေတာ္ထိန္းရဲ႕သားကို မ်က္လုံးထဲ ထည့္မထားသလို အၿမဲတမ္းေအးစက္စက္ဘဲ ၾကည့္ေလသည္။ရွန္က်င္းရန္ က ဒီအၾကည့္ျဖင့္အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ အၾကည့္ခံရဖူးေလသည္။
အခုေတာ့ ဒီလိုခံစားခ်က္မ်ိဳး ေဖခ်င္းယြမ္ ခံစားရမည့္အလွည့္ေရာက္လာေပၿပီ။
သူ ေဖခ်င္းယြမ္ ကို ဒီအလုပ္ကို မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ရွာလိုက္တာ အလဟႆျဖစ္မသြားဘူးဘဲ။
YOU ARE READING
စစ်စတန်အလှလေးကိုလာမတက်မက်ပါနဲ့!!!
General Fictionဂ်ီတုန္က ဇာတ္လိုက္မင္းသား ျဖစ္တဲ့ အေျမာက္စာဇာတ္ေကာင္ေလးက System အေပၚမွီခို၍ ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ၿပီး ဘဝရဲ႕ အထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္ရွိၿပီး ဘစ္ေဘာ့စ္ေတြရဲ႕ အခ်စ္ကိုရယူတဲ့ လက္စားေခ်တာကိုအေျခခံထားတဲ့ လူေတြကို ခံစားလို႔ေကာင္းေစတဲ့ ဝတၳဳထဲကို ကူးေျပာင္းသြားခဲ့တယ...
