Kabanata 16 : Maria

43 2 0
                                    

Gratias Tibi Agimus, No

Kabanata 16 : Maria

Bakit wala s'yang mata!, bakit-bakit!.

Papalapit s'ya, nalapit sya!.

Lumalapit s'ya sa 'kin.!.

Tumingin ako habang ginagawa n'ya iyon, nag lakad ako patalikod.

Tumingin sa gilid kung meron bang makikitang daanan.

Ngunit parang wala!.

Tumingin ulit ako sa likod.

Nakita ko ang bintana.

Ngumiti ako!.

Ngunit hindi pala.

Nakita ko ang malaking tabla na naado'n sa labas.

Talaga ngang sinarado na ito.

Saradong sarado!.

Kaya tumingin muli ako sa kanya.

Tiningnan lang sya.

Ngunit huli na pala.

Hawak na pala n'ya ang leeg 'ko-lumaki ang mata ko.

Hindi!.

Hindi ito maari!.

Nag pumiglas ako ngunit masyado s'yang malakas.

Hinihila na n'ya ako papalabas.

Nag pumiglas ako.

Hanggang maramdaman ko ang gasgas at dugo na tumutulo sa pag pipiglas ko, sa pag hawak ko sa pader.

Hindi s'ya nag salita at nag patuloy.

Patuloy akong sumigaw.

Patuloy akong nag makaawa.

Ngunit walang tugon sa kanya.

Kahit ngiti.

Kahit pananabik.

Ano bang gagawin n'ya.

Nag lakad s'ya ng nag lakad.

Hirap na hirap na ako sa pag hinga.

Kahit naman anong gawin ko, sumigaw ay hindi sila tumutugon.

Dahil wala na ang mga kakampi ko!, wala na ang mga biktima rito.

Ang mga bata ng henerasyon ito.

Si Hector Dillepe Vallenzuela.

At si Selya Lucipin Macapagal-wala na.

Patay na sila!.

Bakit kasi-nakakainis.

Paano na ba ako rito makakaalis.

Tumingin lang ako sa matanda.

Nakita ko si lola maria na nakatuon sa pag babasa ng libro na kanyang hawak.

Tiningnan n'ya kami at tumingin muli sa kanyang libro.

Hanggang makalapit kami-hindi s'ya nag salita at tumugon.

Nag patuloy lang si lolo casa sa pag labas ng bahay, kasama n'ya si lola maria na merong hawak sa gasera.

Ng makapunta kami sa pintuan ng basement at binuksan naman ni lola maria ang pintuan nito.

Humakbang muna s'ya bago sumunod si lolo casa.

Sobrang higpit at sakit parin ng pag hawak n'ya sa akin, sa aking leeg.

Ni hindi na ako maka hinga.

At nawawalan na rin ako ng pag asa.

Ng nasa basement na kami, nag salita na si lola maria.

Gratias Tibi Agimus, No Where stories live. Discover now