YENİ PATRONUM 2 PROFİLİMDE.
Böyle bir yolculuğun böyle bir hayata sebep olacağını, her şeyin ailemin ölümüyle başlayacağını bilseydim ... Çok daha farklı kararlar alırdım. İşte benim hikayem böyle başladı.
"Sibel, teyzesinin kuzusu o ayıcık sana çok büyük değil mi acaba ?"
"Karışmasana teyzesi sen benim kızıma."
"Ama abla 9 aylık bebek bir buçuk metrelik ayıyla arabaya binerse ani frende falan aman Allah korusun."
"Bazen Sibel'i benden daha çok düşündüğünü düşünüyorum Ayza" , dedi ablam kıkırdayarak.
Tam ağzımı açıp cevap vermeye yeltenecekken vazgeçtim çünkü ablamı üzmek istemiyordum. Eniştemi daha yeni kaybetmiştik ve yanlış bir hareketle o karnında ki çocuğa bir şey olabilirdi.
Sürücü koltuğuna yerleşen babam heycanla bağırdı ;
"Yelkenler fora!"
"Hadi ama baba. Ciddi misin ?" , dedim göz devirerek. Sibel'i kucağıma alıp ağzına biberonunu verdim. Yolculuklarda hep uyurdu ve ben aç uyumasını istemiyordum. Ablamsa çok yorgundu ve karnında ki bebek yeterince büyümüştü. Sibel'e bakacak durumda değildi.
"Ufacık bir şakaya göz devrilmez. Babalara göz devrilmez", dedi babam şakacı bir sinirle.
"Sadece bir an önce tatile çıkmak istiyorum baba. Sür şu arabayı", dedim yalancıktan tebessüm edip trip atarak. Önden annem kikir kikir gülüyordu.
"Siz neye gülüyorsunuz madam. O emniyet kemerlerini takar mısınız lütfen ?" , dedim anneme bakıp hem iğneleyici hem de gülme isteğimi zor tutan bir ses tonuyla. Annem çok kiloluydu ve kemerler ona düşmandı adeta.
"Sen sus kız bacak kadar boyuyla. Sibel'e bak hem teyze diye ağlıyor", dedi. Ve o der demez Sibel'e döndüm. Uyumuştu. Anneme ters bir bakış attım ve o da arabadaki diğer herkesle gülmeye başladı.
"Abi bari sen yapma", dedim hüzünlü bakışlarla.
"Atışmanız bittiyse arabayı çalıştıracağım", dedi babam.
"Sür şunu." , dedim ve yol boyunca yüzümü asmaya planlıyordum.
Babam arabayı kullanmaya başladıktan ve aradan beş dakika geçtikten sonra dayanamayıp konuşmaya başladım. Benim gibi çenesiz ve hiperaktif birisi için beş dakika fazlaydı bile. Öne doğru hevesle eğilip ;
"Bu ilk tatilimiz ve ah hayallerim de ki İzmir", dedim elimi matem edermişçesine sineme koyarak. Bizimkilerden bir kahkaha daha koptu.
Tam o sıra da kucağımda ki Sibel uyanacakmış gibi oldu ve hemen herkesi sakinleştirip susmasını söyledim.
Annem ;
"Senden anne falan olmaz", dedi.
Ben de kızarak niyeymiş o bakışlarını attım anneme. Neden benden anne falan olmazdı ki?
"Sakınan göze çöp batar kızım. Bu kadar sakınma çocuğu", dedi kahkahasına ara vermeden. Tam o sırada babam da kahkaha atarak arkasını bana dönmüştü ve ben bir anneme bir babama dönerek pis pis bakışlar atıyordum. Gözlerim birden arabanın karşı camına sabitlendi ve aniden baba diye bağırdım.
Babam önünü dönmesiyle koca bir tırın bizim üzerimize doğru geldiğini görmesi bir oldu. Direksiyonu kıracaktı fakat ani direksiyon hareketinden dolayı direksiyon kökünden kırıldı ve bizde sola yatmaya başladık.
"Baba", dedim korkarak. Ablamlar uyuyordu ve onlara son bir kez baktım.
Babamla annemde son bir kez baktı. Bu kısacık sürede üçümüzdede göz yaşı vardı ve Sibel ağlamaya başlamıştı. Onu kurtaracaktım dedim kendime.
Sibel'e çok büyük gelen ayıyı üzerine örttüm ve Sibel'in ayıyla benim aramda kalmasını sağlayarak onu güvence altına aldım. Aynı zamanda ayıyı gören Sibel susmaya ve tüyleriyle kikirdeyerek oynamaya başladı. Bende ayının üzerinden emniyet kemerini geçirerek kendime ve ailemize baktım.
Tek emniyet kemerini takan bendim. Ablam hamileydi emniyet kemerini geçiremeyecek kadar karnı şişmişti. Annem deseniz kiloluydu. Babam emniyet kemerini geçirmişti ama aşırı zayıf olduğu için oradan çıkıp düşecekti. Abimde babamla aynı kaderi paylaşacaktı.
Bir kaç saniye sonra uçurumdan düşecektik, ben son bir kez ablama ve karnındaki çocuğa bakıp elveda dedim. Ablamın karnını, doğmadan göremeyeceğim yiğenimi öptüm. Ablamda tam düşeceğimiz saniye gözlerini açtı.
"Neler ol... Aa imdat!"
...
"Sibel? O nerede?", dedim siren seslerinin arasında.
Sonra bir ağlama sesi duydum. Başımda ki cinsiyetini seçemediğim ama bir hemşire olduğundan siren sesleri sayesinde emin olduğum kadın;
"O iyi ve yanımızda." deyip kucağına aldı. Gözlerim bulanık görüyordu daha karşımdakinin cinsiyetini seçemezken Sibel'i nasıl seçebilirdim.
"Peki ya ailem ?" dedim kısık bir sesle. Gözlerim kapandı.
...
İNSTAGRAM HESABIM : SARVİYAN
