Your Smile

EPILOGUE

"Hoy, Jhacey," I called my twin. We're here at my office.

I don't really know what he's doing here. Nagulat na lang ako no'ng bigla siyang pumasok. He didn't say anything, just sat down and started using his cellphone. Parang baliw lang.

"What?" He said irritably.

"Have you fallen in love?" I asked, he just raised his eyebrows at me.

"Why did you ask? Don't tell me you're in love?" nakangiwing sabi niya.

"I was just asking, okay? Masama bang magtanong? Tsaka porket nagtanong lang ako no'n inlove na agad? Hindi ba pwedeng curious lang?" sabi ko pa sabay irap.

"I'm just saying. Alam ko na 'yan, pasimpleng tanong 'yan ng mga inlove na." He said. Napaawang na lang ang labi ko.

Bakit ba ang sama ng ugali ng kambal ko? Tangina talaga nitong lalaking 'to kausap, eh. Ang sarap niya talagang katayin. What if barilin ko siya ngayon?

Ayaw na lang niya akong gayahin. Buti pa ako napakabuti at bait kong tao. Pasalamat siya at may matino, gwapo, matalino, gentleman, mabait at marami pang iba siyang kakambal.

Hindi ko nga alam kung kambal ko ba talaga siya. Paano kaya nasasabi ni Mommy na kambal kami? Baka nagkakamali lang sila, noh?

"I know ginagawa mo na akong masama diyan sa utak mo. Siyempre, kwento mo 'yan. Masama talaga ako diyan." sabi niya na ikinahagalpak ko naman ng tawa. Napailing na lang naman siya.

Tuwang-tuwa talaga ako kapag nagtatagalog siya kahit madalas naman na siyang magtagalog. Wala lang, natutuwa lang talaga ako.

Actually, natutuwa naman ako na mas madalas ng magsalita ng tagalog ang pamilya ko, lalo na si Felix. Sa wakas at marunong ng magsalita ng tagalog ang bata na 'yon.

Wala namang kaso sa 'kin kung nagsasalita sila ng english o kung ano mang salita, noh.

"Anyway, dahil wala ka namang kwenta kausap, hindi na kita tatanungin na putangina ka." I said and rolled my eyes. Ang gago tinawanan lang ako.

After that, I decided to go out. Umalis ako ng office ko para pumunta ng kwarto ko at maghanda para sa wedding anniversary nina tita, na parents ni Marcelo. Mamayang gabi na kasi 'yon.

I have gifts naman na. Prepared ko na 'yon. Hindi pwedeng wala akong regalo sa kanila sa mahalagang araw nilang 'yon.

Pagdating ko sa bahay nina Marcelo ay marami ng tao. Bumati lang din ako sa ibang kakilala ko na nakikita at nakakasalubong ko saka ko hinanap sina tita.

"Hello po, tita, tito. Happy anniversary po." magalang na bati ko nang makita ko na sila.

Siyempre, kailangan nating maging mabait at mabuting tao sa harapan nila. Mamaya na tayo magiging gago kapag wala na sila.

"Thank you, iho. We're glad you came." Tita said and smiled at me. Si tito naman ay tinanguan lang ako na may kasamang tapik sa balikat.

After no'n ay nagpaalam na din sila dahil may ibang bisita pa daw silang asikasuhin kaya hinanap ko na lang ang gagong Marcelo na 'yon at nakita ko din naman agad.

Nagkwentuhan lang kami saglit at nakinig na sa nagsasalita nang magsimula na ang party hanggang sa kakain na, ang pinakahihintay ni Marcelo.

"The fuck, Marcelo? Hindi ka ba pinapakain nila tita? Pang isang taon na 'yang pinagkukuha mong pagkain." reklamo ko nang makita ko kung gaano kadami ang pagkain na kinukuha niya.