Barış:
"Yaptım evet, Gülgün'ü geri kazanmak için"
Orhan:
"Ne?"
Barış:
"Biz geçmişte nişanlanmıştık, ama sonra siz, Korhalar geldiniz ve Gülgün'ü buraya getirdiniz"
Gülgün'ün gözünen bir damla yaş düşer.
Orhan:
"Seninle artık iş yapmıyoruz, bizim şirketten defolup gideceksin"
der ve odadan çıkar.
Gülgün Barış'a bakar:
"Ne biçim insansın ya, yazıklar olsun, artık gözüme görünme"
diyip Orhan'ın peşinden gider.
Gülgün:
"Orhan dur, dur diyorum *adamın elin tutarak durdurur*"
Orhan:
"Ne?"
Gülgün:
"Dinlermisin beni"
Orhan:
"Neyini dinleyecem? Acaba bu sefer ne yalanı söyleyeceksin diye mi?"
der ve arabaya binip gider.
Gülgün'de başka arabaya biner.
Gülgün:
"Mustafa Orhanin peşin bırakma"
Mustafa:
"Tamam efendim"
Orhan yalıya girer ve çabuk odaya çıkar, Gülgün de peşinden gider ce odaya girer.
Gülgün:
"Orhan sen neden beni dinlemek istemiyorsun, bi dinlesen açıklayacam her şeyi"
Orhan:
"Tam olarak hangi yalanı? Dün alışverişe gittim diyip Barışla bulusman mı?"
Gülgün:
"Ne? Sen nereden biliyorsun?"
Orhan:
"Yoksa en başından beri bana hiç bir şey anlatmaman mı? *Gözleri dolar* Hangisin Gülgün?"
Gülgün ağlıyordu.
Gülgün:
"Ya ben seni durdurdum, bi şey anlatıcam dedim, sen beni dinlemedin, daha da önce yapmak için çabaladım, ama olmadı, her seferinde bir şey oluyordu"
Orhan:
"O gün vardı ya, biz tekneden sonra eve geldiğimizde şu herif evde vardı, sen o zaman bana her şeyi anlatman lazımdı, o gün çok tuhaf oldun, onun yüzünden di mi?"
Gülgün:
"O beni tehdit ediyordu..Ben seni terk ederim yoksa o her şeyi anlatıcaktı, hatta daha da fena bir şey yapıcam diye"
Orhan:
"O yüzden bana her şeyi en başında anlatman gerekiyordu, şimdi bu noktaya kadar gelmezdik, ben sana inanıp onunla iş yapmazdım ya, nasıl söyleyemezsin bana böyle bir şey *Gözünen bir damla yaş düşer*
ben seni anlardım"
Gülgün:
"*Yüksek sesle* Korktum, çok korktum, seni kaybederim diye, o yüzden anlatmadım"
Orhan dayanamaz ve yere çöker, Gülgün'de yanına oturur.
Gülgün:
"Özür dilerim, gerçekten çok özür dilerim, seni o kadar sevdim ki, bunu bile anlatmaya korktum, seni kaybederim diye"
Orhan:
"Keşke en başında anlatsaydın, benim sana olan güvenimi ve sevgimi kırmadan"
der ve ayağa kalkıp odadan çıkar.
Gülgün daha da ağlamaya başlar.
Orhanın bir arkadaşı vardı Hakan, ama bi süre buluşmamışlardı.
Orhan Hakan'a arar.
Hakan:
"Alo?"
Orhan:
"Hakan, naber?"
Hakan:
"İyi de, sen?"
Orhan:
"Hiç iyi değilim, kafam o kadar karışık ki"
Hakan:
"O zaman sen bana gel, her şeyi konuşuruz"
Orhan:
"Tamam"
