Bi an İfakat arar Orhan'a, Gülgün de Orhan da görür ve şok olurlar.
Gülgün:
"Bu kadın niye sana arıyor?"
Orhan Gülgün'ün elindeki telefonu almak ister.
Orhan:
"Ver şunu"
Gülgün:
"Dur"
der ve telefonu açar.
İfakat:
"Orhan?"
Gülgün:
"Orhan değil, benim, sen ne istiyorsun hala bizden?"
İfakat:
"Orhan'la konuşmak istiyorum, verir misin?"
Gülgün:
"Veremem, ne diyeceksen bana de, Orhan müsait değil"
Orhan da hiç bi şey yapmadan durur.
İfakat:
"Ama ben şimdi Orhan'a aradım ve onunla konuşmak istiyorum"
Gülgün Orhan'a bakarak:
"*Fısıldayarak* Allahım sabr ver bana"
Gülgün:
"İfakat diyeceğini bana diyorsun ya da kapatıyorum"
İfakat:
"O zaman ona söylersin ona bi sürprizim var"
Gülgün:
"Anlamadım"
İfakat:
"Zamanında anlarsın"
dedikten sonra Gülgün telefonu kapatır ve yatağa atar telefonu.
Gülgün:
"Allahım Yarabbim sabr"
Orhan:
"Ne oldu?"
Gülgün:
"Çok mu merak ediyorsun?"
Orhan:
"Hayır, ama niye aramış?"
Gülgün:
"Sana bi sürprizi varmış"
Orhan:
"Anlamadım"
Gülgün:
"Bende anlamadım ya Orhan, sen niye onu hala engellemedin?"
Orhan:
"Çıktı gitti hayatımızdan, düşünememiştim ki"
Gülgün:
"O zaman şimdi düşün yine ne yapar diye. Ya hala aklım almıyor niye sana aradı? Ne için aradı?"
Orhan:
"Off bilmiyorum aşkım"
Gülgün:
"Hemen engelle onu"
Orhan telefonu alır yataktan.
Orhan:
"Engelıyım mı?"
Gülgün:
"Başka ne yapıcaksın ki sen?"
Orhan:
"Yok kalsın, sonra yaparım"
Orhan bunları inatla der, Gülgün'ün kıskançlık yuzunen daha neler yapabilir diye.
Gülgün:
"Orhan, insanı delirtme, engelle diyorum sana!"
Orhan dalga geçerek:
"Ya tamam sonra engellerim sevgilim"
Gülgün:
"Ver şunu *Orhan da vermiyordu*
ya versene, ver, ver diyorum sana"
dedikten sonra ikiside yatağa düşerler.
Gülgün üstten Orhan alttan olmuşlardı, Orhan bi elin kadının yüzüne getirir ve dudaklarına minik öpücük kondurur.
Orhan:
"Çok mu kıskandın sen, bakıyım?"
Gülgün ayağa kalkar.
Gülgün:
"Ver şunu"
diyerek Orhandan telefonu alır ve İfakatı engeller, o sırada Orhan ayaktan kalkar ve Gülgün'e yaklaşır.
