29 bölüm

138 13 10
                                    

Adam kadının elin tutar ve tam kapıya girerken arkadan:
"Abla"
diyen birisi vardı.

İkisi de arkasına döner.

Gülgün karşısında gördüğü kişiyle şoka girer.

Kadınların gözleri dolar, tek Orhan hiç bir şey anlamıyordu.

İkisine seslenen kişi- Gülgün'ün kardeşiydi, ama yıllar önce kaybolan kardeşiydi.

Adı-Aslıydı

Gülgünu evlendiğinde kardeşi 15 yaşındaydı, aralarında 4 yaş fark vardı.

Aslı koşarak gelip kadına sarılır.

Gülgün hala şokun içindeydi, Orhan da tam bi şey anlayamıyordu, ama Gülgünün kaybolan kardeşi olduğunu biliyordu.

Geri çekilirler.

Gülgün:
"Aslı?"
diye umutla ve dolu gözleriyle sorar ondan.

Aslı:
"Abla"

Gülgün dayanamaz ve sarılır ona.

Geri çekilirler.

Gülgün:
"Nasıl buldun beni? Ne oldu sana? Neredeydin bunca sene?"

Orhan:
"İçeri geçelim orda konuşuruz, hadi"

Orhanın odasına girerler ve Orhan yerine oturur, Gülgün ve Aslı karşı karşıya duran koltuklara.

Gülgün:
"Ne oluyor? Neredeydin sen? Benim aklım çıktı seni bulamayınca, artık bi umudum da kalmamıştı"

Aslı:
"Babam ve annemin cenazesinden sonra beni tanıdıkları kendi oğullarınla evlendirdiler, yani imam nikahı yaptılar"

OrGül:
"Ne?"

Gülgün:
"Nasıl olur böyle bi şey"

Aslı her şeyi anlatmaya başlar.

FLASHBAK

Bugün Gülgünun annesinin ve babasının cenaze günüydü.

Cenaze Antepteydi, Halis gelmemişti daha doğrusu gelememişti sağlığından dolayı, Fuatı İstanbulda bırakmışlardı, ama Ferit daha çok küçüktü, Gülgün onu emzirmesi lazımdı, o yüzden bırakmadılar.

Çocukların öyle bi ortamda olsun istemediler en başında ama çaresizlikten Feriti almışlardı.
Ferit 10 ayındaydı.

Gülgün Feriti giyindiriyordu, Orhan da hazırlanıyordu cenazeye.

Orhan hazırlandıktan sonra onlara gelir, Gülgün'ün hali hal değildi, kötüydü açıkçası, sürekli ağlayıp duruyordu.

Orhan:
"İyi misin?"

Gülgün:
"Ne dememi bekliyorsun ki? Durumumuz ortada"

Gülgün çok sertti annesi ve babası öldükten sonra

Orhan:
"Tamam...Tamam, sakin, geçecek bu da, her şey geçecek"
diye kadını başından öper.

Gülgün:
"Çıkalım artık, geç kalmayalım, Aslıya da haber vereyim"

Orhan;
"Tamam ben alırım Feriti"

Annesi ve babası araba da kaza yapmışlardı, o yüzden de vefat etmişlerdi.

Hayatımın aşkıTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon