Gülgün:
"Orhan! Orhan yardım et!"
Kimse gelmez, ama Orhan çalışma odasından çıktığında kadının sesin duyar, Gülgün hala çağırıyordu birini
Orhan koşa koşa odaya gelir.
Orhan:
"Gülgün?"
Kadını yerde görünce hemen yanına gider.
Orhan:
"Bitanem ne oldu?"
Gülgün:
"Bilmiyorum Orhan çok sancım var"
Bir an ikiside yerde kanı görür
Gülgün:
"Ayyy ne oluyor ne bu kan"
Orhan:
"Tamam tamam hastaneye gidiyoruz"
der ve kadının kucağına alır, aşağı iner, kimse yoktu orda.
Orhan kadını bindirir arabaya, sonra da kendisi.
Yola çıkarlar
Gülgün:
"Ayy Orhan hızlan lütfen"
Orhan:
"Tamam tamam sevgilim"
Hastaneye geldiler.
Gülgün'ü sedyeye yatırırlar, onu başka odaya götürdüğü zamana kadar Orhan kadının elin tutuyordu.
Orhan:
"Merak etme canım, tamam mı? Şimdi bakacaklar, ben burda seni bekliyorum"
Gülgün:
"Ayyy, tamam Orhan, gitme hiç bir yere burada ol"
Orhana izim vermezler bir şey söylesin diye, hemen odaya götürürler, Orhana olmaz.
Orhanda koltuğa oturur, karısı için çok korkuyordu.
Orhan kimseye haber vermez, çünkü hali yoktu, aklı Gülgün'deydi.
Bir süre sonra doktor çıkar.
Orhan hemen ona yönelir.
Orhan:
"Ne olmuş karıma?"
Doktor:
"Maalesef düşük oldu"
Orhan:
"Ne? Düşük mu?"
Doktor:
"Üzgünüm"
Orhan:
"Gülgün hamile miydi?"
Doktor:
"Siz bilmiyordunuz mu? 7 haftalık olmuştu"
Orhan:
"Ben bilmiyordum, peki Gülgün biliyor mu?"
Doktor:
"Düşük tü bilmiyor, ama hamile olduğunu da bilmiyor, çünkü biz sorduğumuzda hayır dedi"
Orhan:
"Peki şimdi nasıl?
Doktor:
"Uyutuyoruz, ama yakın bi zamanda uyanıcak zaten "
Orhan:
"Ama onu görebiliyorum di mi?"
Doktor:
"Tabi, geçmiş olsun"
Orhan:
"Sağ olun"
Orhan şoktun içindeydi, karısının önce hamile olduğunu, sonra düşük yaptığını, bi de Gülgün bunları bilmemesi.
