Gülgün yüzüğün çıkartır ve adama verir, sonra da gider.
Orhan da öyle durup kalır.
Kadın bi taksiye oturup gider.
Dışarı Asuman ve Fuat çıkar.
Fuat:
"Baba?"
Orhan:
"Hı çocuklar ne oldu? Seyran iyi mi?"
Asuman:
"Bebekte Seyran da iyi çok şükür"
Fuat:
"Bir iki saatten sonra Feritle çıkar, biz döneceğiz"
Orhan:
"İyi tamam, benim işlerim var sonra gelirim"
Fuat:
"Peki"
Orhan:
"Görüşürüz çocuklar"
Asuman:
"Görüşürüz"
Orhan gider, Asuman bi şeyleri fark eder yani Orhan'ın tuhaf olduğunu.
Asuman Fuatı durdurur.
Asuman:
"Canım sanki bi şey oldu, haline baksana Orhan babanın"
Fuat:
"Yani ne olabilir ki? Seyran ve bebek için korktu"
Asuman:
"Başka bi şey diyorum"
Fuat:
"Annemle barişmadılar, ama araları iyidi galiba, yani annem dışarı çıktığında babamda peşinden gitmişti, neyse sonra ben babamla konuşurum"
Asuman:
"İyi tamam"
Gülgün takside otele giderken ağlıyordu, canı yanıyordu, Orhanı seviyordu, hem de çok, ama onun yaptıkları ona acı veriyordu.
Orhan Hakanla buluşur onu. ofisinde.
Hakan:
"Hoş geldin"
Orhan:
"Hoş bulduk"
Oturuyorlar.
Hakan:
"E anlat bakalım, neler oldu"
Orhan:
"Nereden baslayacagimi bilmiyorum"
Hakan:
"Ben gittikten sonra ne oldu? Ne yaptın Defneyle?"
Orhan:
"Biraz konuştuk"
Hakan:
"Sadece biraz konuştunuz o kadar yani?"
Orhan:
"E yani, bana arkadaş kalmak istiyorum sadece dedi"
Hakan:
"Sen ne dedin?"
Orhan:
"Bi şey demedim, ama ben gerçekten inanıyorum, öyle diyorsa öyleymiş"
Hakan:
"Valla bu kadar ona güvenme"
Orhan:
"O ne demek"
Hakan:
"Ya tamam arkadaş kalmak istiyorum demiş güzel de, ama bence öyle kolay değil, hem çok uygun bi zamanda gelmiş o da. Gülgün le aranız kötü falan"
Orhan:
"Bu arada *Gülgün'ün yüzüğün gösterir*"
Hakan:
"Kimin yüzüğü bu?"
Orhan:
"Tahmin et"
Hakan:
"Yuh, Gülgünun mu?"
Orhan:
"Evet, bugün Seyran biraz fenelaşmış, hastaneye gittu herkes, orada da görüştüğümüzde verdi gitti işte, bi bağımız var o da çocuklar, başka şeyler çoktan bitti diyip gitti yani"
