4|Derbi

1.3K 59 26
                                    

Pelin Eroğlu

"Şeyda!Gelmeyeceksin herhalde maça sen?"Odamdan Şeyda'nın odasına bağırdığımda ofladığını duymuştum.Dün akşam üçü Kuşadasından dönmüştü.Bugün de Fenerbahçe maçı vardı ve ben ikimize en güzel yerden bilet ayarlamıştım.Tabiki Duru ve Nazlı da geliyordu,onları da düşünmüştüm.

"Ya abla yeni döndüm ben tatilden!"

"Duruyla Nazlı da yeni döndü ama paşa paşa geliyorlar.Hadi kalk hazırlan."Yataktan yorgan atma sesini duyduğumda sırıttım.Hangi formayı giyeceğim konusunda kararsız kalırken Instagram'a girdim ve Fenerbahçe'nin sayfasına baktım.Daha hangi formanın giyileceğini paylaşmamışlardı.

İş başa düştü.

Rehberden Ferdi'nin numarasını bulduğumda beklemeden aradım ve açmasını bekledim.Bir kaç saniye içinde telefon hemen açılmıştı.

"Efendim?"

"Neredesin?"

"Stada gidiyoruz,otobüsteyiz.Sen?"

"Evdeyim giyiniyorum.Şey soracaktım ya hangi formayı giyiyorsunuz akşam?"

"Beyler!Hangi formayı giyeceğiz?"

"Sarı abi sarı."

"Lan ne sarısı oğlum,çubuklu giyeceğiz Ferdi'm sen söyle."

"Lacivert giymiyoruz bayadır."

"Çubuklu!"

Takımdakilerin tartışmasını dinlerken gülmeden edememiştim.Ferdi de sonunda cevap vermişti.

"Çubuklu giyiyoruz Pelo."

"Tamam teşekkürler,selam söyle herkese."

"Söylerim,öptüm."

Telefonu kapattığımda çubuklu formamı giyip altıma da siyah bir tayt geçirdim.Ayakkabı olarak da beyaz bir jordan giyip çantama gerekli şeyleri koydum.

Sadece göz altlarımı ve dudak çevremi kapatıcıyla kapattıktan sonra varlığı tartışılır bir far sürerek,rimel ve rujla makyajı bitirdim.

"Şeyda hazır mısın?!"

"Geldim!"

Odamdan çıktığımda tamamen hazır olduğunu gördüm.Beyaz montumu da alıp üstüme geçirdiğimde askıda duran '1907' şapkasıyla evden çıktım.Kapıyı kilitleyip arabaya bindiğimizde Şeyda şarkı seçmeye çalışıyordu.

"Abla."

"Efendim canım?"Göz ucuyla ona dönüp tekrar yola baktım.

"Sen gittiğinde şu yandaki komşu sıkıntı çıkardı biliyor musun onu?"Başımı olumlu anlamda salladım.Bilmez miyim?

"Biliyorum,konuştum onunla.Bir daha bir şey yapmadı değil mi?"

"Yok yapmadı,çok gıcıktı ama sinir oldum."

"Bende.Tatlı çocuğa benziyordu aslında.."Derin bir nefes bıraktığımda Şeyda bana güldü.

"Hoşlanmıştın birazcık değil mi?"Kararsızlıkla başımı olumlu anlamda salladım.

"Gönül bu ota da konuyor boka da,napalım kızım?"Şeyda dediğime gülerken kestirme yollardan stada varmıştık.Arabayı otoparka park ederken Galatasaray takım otobüsünün de geldiğini görmüştüm.

"Ay abla yürü yürü,bunlarla aynı kapıdan girmem ben."Şeydaya göz devirirken otobüse hiç bakmadan kapıdan girdik ve kısa bir güvenlik kontrolünden geçerek-kısa dediğime bakmayın 3 aşamalıydı- tribüne çıkarak yerlerimizi aldık.Duru ve Nazlı da bir kaç dakika içinde yanımıza gelip yerlerini almışlardı.

RASTLANTI | Barış Alper YılmazWhere stories live. Discover now