17|Geri Sayım

925 64 6
                                    

Pelin Eroğlu

"Ya Barış gerçekten inanmıyorum sana.."Ben yatağımda oturmuş hayretle Barış'a bakarken o ise bu hallerime gülmekle meşguldü."Kızım ne var yeni yıla seninle girmek istemişsem?Keremle kutlama yapılmıyor zaten gergin oluyor.Dediğine burnumdan gülerken kucağımdaki yastığı biraz daha karnıma bastırdım.Barış yılbaşını burada geçirecekti ve yeni yıla hep beraber girecektik.

"Ee unutulmaz bir şey olsun bari,gel çıkalım.Üç saat kalmış zaten."Barış dediğime 'cık'"ladığı anda telefonu çalmış anında açmıştı.

"Efendim?"

".."

"Niye inelim oğlum?"

".."

"Ya Berkan salak salak şakalar yapma."

Barış telefonu kulağından çekerken oturduğu yataktan kalkıp cama gitmişti.Bende onun ardından gittiğimde perdeyi açmış arka bahçeye bakıyorduk ki bir de ne görelim..

Arka bahçemde Galatasaray ilk on birinin bir kaç ismi ve aralarında fransız kalan biricik arkadaşlarım Duru ve Nazlı.

"Hadi bunları anladım siz ikiniz ne alakasınız?"
Duru ve Nazlı dediğime kıs kıs gülerken Barış ile birbirimize dönüp güldük."Hadi boş çene çalmayın da inin aşağı,Şeydayı da alın."Berkan'ın dediğiyle kaşlarımı çattım."Sen benim kardeşimi nereden tanıyorsun oğlum?"

Berkan çapkınca güldüğünde göz kırptı."İnsanın takım arkadaşı Mauro Icardi olunca kapıyor bir şeyler."Dediğine gülüp göz devirirken camı kapattık.Üstüme giymek için eskimiş duran bir kot pantolon ve beyaz,üstüme yapışan,uzun kollu,kare yaka bir üstü yatağa attım ve odadan çıkmadan önce Barış'a döndüm."Giyinip geliyorum ben."

Odadan çıkıp Şeyda'nın odasına girdiğimde yattığı yerden doğrulmuştu."Yeni yıla yatarak mı girmeyi planlıyorsun?Kalk hadi aşağıda bizimkiler."

"Bizimkiler hangileri be?"Şeyda kalkıp dolabından kıyafet çıkarırken bende üstümü giymiştim."Vallahi aşağıda görürsün,güzelleş talibin var galiba."Şeyda dediğimle arkama vururken acıdığı için bağırdım.

"Ya baba!Şu kızı cami avlusuna geri bırakalım."Şeyda oflarken pis pis gülerek odadan çıkmış salona geçmiştim.Barış montunu ve diğer şeyleri giymiş annemlerle oturuyordu."Ne diye uğraşıyorsunuz yine birbirinizle kızım."

"Ablam işte baba,Barış abi hadi çıkalım."Barış ayaklanırken annemlere durumu iza ettiğimiz için sorup soruşturmamışlardı.Apartmandan inerken Barış önden gidiyordu bu yüzden Şeyda yanıma gelip dibime sokuldu."Talip falan ne zırvaladın sen?Anlamadım."

"Ya bu Berkan varya takımdan arkadaşları.Özellikle senin adını söyledi çağırın falan dedi.Tatlı çocuk kız."Barış'ın duymaması için sessizce konuşurken Şeydayı dürtüklemiştim.Onun ise gözleri kocaman açılmıştı."Abla ne çocuğu?Kazık kadar adam olmuş,aramızda yedi yaş var bir de."

Dediği ile 'boşver' dercesine dilimi çıkardım.Aşkın yaşı mı olurmuş canım?

Apartmandan çıktığımızda az ileride duran çardakta Kerem,Berkan,Nazlı ve Duru'nun gözleri bizim olduğumuz tarafa döndü.

Dördü ayağa kalkıp yanımıza gelirken kızlarla sarılmış Berkan ve Kerem ile de dostça tokalaşmıştık.Barış da tatilde yaşanılan olaylardan dolayı kızlara çekingen bir tavırla yaklaşmıştı ama Nazlı ve Duru onun aksine samimi bir şekilde selam vermişti.

"Şimdi ötün hadi;Ne işiniz var sizin burada?"Barış'ın sorduğu soru ile gözlerimi onlarda gezdirdim."Abi sen bir anda soyunma odasından çıkıp 'İzmir'e gidiyorum' diyince biz bi panikledik.Sonra Pelin geldi aklımıza,bir kaç kişi sayesinde de Duruyla Nazlıya ulaştık.Son durum bu işte."

RASTLANTI | Barış Alper YılmazWhere stories live. Discover now