RASTLANTI | Barış Alper Yılmaz

5|Randevu

Pelin Eroğlu

"Gel hadi son!"Yardımcı antrenörümüzün attığı son topa da sıçrayarak hücum yaptığımda top karşı sahada ölürken bende kendimi yere bıraktım.3 saattir antrenman yapıyorduk ve bu milli kamptan önce takımla olan son antrenmandı.

"Öldüm abi öldüm!"Derin nefesler alırken Cansu'nun elimden tutup beni ayağa kaldırması ile kolilerden bir su şişesi alarak soyunma odasına gittim.

"Ay sizi çok özleyeceğim!"Cansu bana sarılırken güldüm.Onlar takımca antrenmana devam edecekti.Bizim 2 haftalık kampımız vardı malum.

"Aman Cansu ya her gün her gün nereye kadar,az özleşelim."Bu dediğime dil çıkarırken güldük ve beni bıraktı.Bende saçlarımı ıslatmadan duş alıp giyindim ve saçlarımı sıkı bir topuz yaptım.Üstüme beyaz,uzun kollu ve dizimin üstünde biten dar bir elbise giymiştim.Onun üstüne de kahverengi,belimde biten deri,tüylü bir ceket giydim.Ayakkabı olarakta ceketimle aynı tonda koyu kahverengi Ugg giymiştim.Yüzüme abartmadan sade bir makyaj yaparken telefonum çalmıştı.Ben lavaboların olduğu yerdeydim ve telefonum soyunma odasındaydı.Hala orada olduğunu bildiğimden Arinaya seslendim.

"Ari!Kim arıyor bakabilir misin?"Onaylayan bir ses geldiğinde telefonu yanıma getirmişti.

"Ersin abi."Abi kısmını Türkçe söylediği için aksanına kıkırdarken telefonu açtım.

"Efendim Ersin abi?"

"Alo Pelincim,misafirin var."

"Jayden olması gerek abi,al sen içeri ben 5 dakikaya geliyorum."

"A-"

Yanlışlıkla Ersin abinin yüzüne kapattığımda yüzümü buruşturdum.

"Ari çıkıyorum ben.Enişteye selam söyle,öptüm seni!"Berke ile görüntülü konuşan Arinaya el salladım,odadan çıkmadan önce bana öpücük attığında onu havada yakalamış gibi yapıp elimi kalbime koydum.Ari bu halime güldüğünde bende gülüp kapıyı kapattım ve çıktım.Kaldırımda yürürken giriş kapısının orada duran arabayı görmem ile gülümsedim.Arabanın bu olduğunu tahmin ettiğim için kapıyı açıp direkt binmiştim.

Soluma döndüğümde gördüğüm kişi ile gülümsemem soldu.Jayden'ın arabası sanarak Barış'ın arabasına binmiştim.

"Hoş geldin."

"Asıl sen hoş geldin,ne işin var burada?"Barış kaşlarını çatarken benim yüzüm de aynı onun gibi bir hal almıştı.

"Kızım bir dur ya,ne kabasın sende."Dediği ile histerik bir kahkaha atarak arabadan indim.O da benimle beraber inip yanıma geldi.Kapıya doğru ilerliyor aynı zamanda da Jayden'ı arıyordum.

Kapının ardından telefon çalma sesi geldiğinde bir kaç saniye içinde kapı açılıp Jayden görüş açıma girmişti.Bu sırada ise Barış kolumdan tutup beni kendine çevirmişti.

"Ya takılırız diye geldi-"

"Barış lütfen bir daha plan yaparken bana fikrimi sor.Kaba olduysam da özür dilerim amacım bu değildi."Sert çıkıştığım için pişmanlıkla konuşurken Barış arkamdan gelip elini belime atan Jayden'a baktı.

"Bir sorun mu var?"Jayden bana sorduğunda başımı olumsuz anlamda salladım.Buyur bir de buradan bak..

Barış ve Jayden çatık kaşlarla birbirlerine bakarken araya girecektim ki benden önce Jayden konuştu.

"Daha dün görüşmemiş miydik?Ne bu Fenerbahçe özlemi?"Jayden'ın dediği ile nefesin tutulmuştu.Gerginlik çıkması istediğim son şeydi.

Barış alayla sırıttığında başını olumlu anlamda salladı."Fenerbahçeyi değil,Pelini özledim."