0.4

348 26 2
                                    


Yazım yanlışları mantık hataları olabilir anlamadığınız yeri sorabilirsiniz

______________________________________________________

Melissa Vargas

Ayakkabılarımı giyerken düşündüm, bu gün büyük gündü, finale kalacak yada elenecektik.

Kazanmamız gerekiyordu. Rekibimiz Eczacıbaşı güçlü bir takımdı, ama başaracaktık.

Arabamın kapısını açtığımda aynı anda telefonumun sesi ile duraksadım, ama önce arabaya bindim.

Sonrasında telefonu elime alarak arayan isme baktım. Gördüğüm isimle telefonu açtım ve hoparlöre verdim. Arabayı çalıştırırken konuştum.

"Efendim"

"Yolda mısın mile"

"Evet 15 dakikaya orda olurum"

"Tamam antremana geç kalma da, bu gün büyük bir gün"

Heyecanlı sesine gülümseyerek konuştum.

"Evet, son bir haftadır geri sayım yapıyorsun Arina"

Kulağımı dolduran neşeli kahkahası benim de yüzümde tebessüm oluşturmuştu.

"Tamam o zaman sahada görüşürüz"

"Görüşürüz"

Telefonu kapattım ve yola odaklandım. Sessizlik beni rahatsız ettiği için radyodan rasgele bir şarkı açtım.

¿Qué tengo que hacer
Pa' que tú sea' mi mujer?
Baby, dime qué tengo que hacer
He said, "Mi nena"

Tú ere' una diabla
Y tú ere' mala
Baby, no te vaya'
Mátame-eh

Tú ere' una diabla
Y tú ere' mala
Baby, no te vaya'
Devórame-eh
Oh oh oh oh
Sé que me extraña'

Oh oh oh oh
Tú en mi cama
Baby, tú ere' mala
Tú en mi cama
Baby, no te vaya'
Devórame-eh, uah

Şarkıya eşlik ederek gittiğim yol boyu enerjimi olabildiğince tazeledim.

Dans etmeyi ve şarkı söylemeyi seviyordum.

Kazanacaktık, bir şekilde bundan emindim.
Yada emin olmam gerektiğini hissediyordum.

Sahaya geldiğimde arabadan indim ve içeriye doğru sakin adımlarla yürüdüm.

Soyunma odasına ilerlediğimde aralık kapıdan Arinanın da henüz içeride olduğunu görebiliyordum.

Formasını giyiyordu ve bana arkası dönüktü.
Aklıma gelen düşünceler sırıtmama sebep olmuştu.

Yavaş ve sessiz bir şekilde içeriye doğru ilerledim.

Yeterince yaklaştığımda bir anda omuzlarından sertçe tutup kulağının dibinde "BÖÖÖ" diye bağırmamla geri doğru sıçrayarak çığlık attı.

Gülmeye başladığımda bana ters ters bakarak

"Mile ödüm koptu ya" dedi.

"Zaten o yüzden yaptım"

Eliyle omzuma sertçe vurduğunda yalandan sendeliyormuş gibi yaptım.

"Acıdııı" diye bağırdığımda gülme sırası ondaydı.

Formamı giyinmek için dolabıma doğru ilerlediğim sırada Arina da sahaya doğru çıktı.

Üzerimi giyinerek soyunma odasından çıktım ve takımın yanına gittim.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Anterman nihayet bittiğinde maç saati git gide yaklaşıyordu. Yaklaşık yarım saattir moladaydık ama birazdan ısınmaya başlayacaktık.

"Heyecanlı mısın?"

Kendinden emin bir sırıtış atarak Arinaya döndüm.

"Sence?"

"Sendeki rahatlık kimsede yok mile"

Göz kırpıp önüme döndüm.

Aslında heyecanlıyım

Duygularımı gizlemek konusunda iyi olduğum yadsımaz bir gerçekti.

Heyecan, üzüntü, korku gibi zaaf sayılabilecek duygularımı insanlara gösterememeye özen gösterirdim.

Şuan da tabii ki Arinanın gördüğü gibi rahat değildim.

Ama takımda birinin rahat olması diğerlerine de güç vereceğini düşünüyordum.

Ben bunları düşünürken koçun sesiyle takımca ayağa kalktık ve ısınma için sahaya doğru ilerledik.

Eda abla bana doğru geldi ve gülerek "heyecanlı mısın?" diye sordu.

Ona da aynı umursamaz bakışlarla bakarak omuz silktim.

"Kazanacağız"

Yere otururken cevap verdi

"Kesinlikle! ama takımdaki herkeste biraz heyecan var sanki"

Bunu söylerken ayaklarını yere uzatmıştı, Elleriyle parmak uçlarına dokundu.

Bir süre yüzüme baktı cevap alamayınca "Hmm?" Diyerek bir nevi sorunusu yeniledi.

Onun yanına yere uzanarak kaslarımı esnetmeye başladığımda rahat olduğumu belli edecek bir tonda

"Merak etme ablaam, bunlar bize çerez diyerek gülümsedim."

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Rakip takım sahaya giriş yaparken Eda abla ve koç takıma bir şeyler anlatıyordu.

Ama dinleyemeyecek kadar dalgındım.
Bir an önce oyuna geçmek ve kazanmak istiyordum. Ana'nın beni dürtmesiyle koça döndüm.

"Başaracağız, yüzdük yüzdük kuyruğuna geldik ve o finale çıkacağız." Koça başımı salladıktan sonra Arinaya dönerek elimle omzuna dostça vurdum ve göz kırptım. Gülümsedi ve gözlerini rakip oyuncularına doğru çevirdi.

Ben bakma zahmetine bile girmeyecektim.

Herkes yerini aldığında yavaş adımlarla sahanın ucuna doğru yürüdüm, ilk servisi ben kullanacaktım.

Sakin bir nefes alarak topu avuç içimde çevirdim.

İşte başlıyoruz...

____________________________________________________

Oy vermeyi unutmayın babyler ben kaçarr
en kısa sürede yeni bölümü atacağımm

𝖄𝖔𝖚 𝕯𝖔𝖓'𝖙 𝕺𝖜𝖓 𝕸𝖊Kde žijí příběhy. Začni objevovat