Sana İhtiyacım Var

13.

Itır duyduğu cümleyle güldü. "Bu cümlen beni üzmez ki?"

Aybars kaşlarını çattı,"Itır çekil önümden."

Itır,"Hayır."dedi. "Otur. Benim hastalığımın tartışmasına girmeye sen gönüllüydün."

Aybars öylece kızın kahverengi gözlerine bakarak uzun uzun düşündü, omuzlarını düşürdü. Saatine baktı ,"On dakikan var."dedi. "Sonrasında çıkıp giderim. Ve kesinlikle benden cevap alma gibi bir lüksün yok."

Itır sinirle,"Senin derdin ne?"diye çıkıştı. "Benim acı çekmemden aldığın bu keyif niye?"

Aybars yavaşça kalktığı sandalyesine oturdu. "Acı çekmenden zevk alsaydım zamanında yanında olmak için sana adım atmadım."dedi sertçe.

Itır alayla ve öfkeyle kafasını salladı,"Sonra da engelledin. Senin için Ankara'ya geldim, dedim ki ergenler gibi telefonla kavga etmeyelim yüz yüze konuşalım HAVADAN SUDAN konuştun ertesi gün engelledin! Arkadaş olmak istemiştim!"

"Bana aşıktın." Diyerek göz devirdi Aybars. "Ve o aptal ablan," yüzünü buruşturdu. "Her gün sana benim ona aşık olduğumu söyleyip duruyor gelip bana bağırıyordun."

"Ben bağırmıyordum!"diye bağırdı Itır.

Aybars alayla güldü ve kafasını salladı,"Aynen, burada da bağır. Hastaneye de rezil olalım."

Itır sinirle bir nefes aldı"Ben üzgündüm."dedi. "Ruhani bir çöküntüde ve hüzün doluydum. Psikolojik danışman olmama rağmen katlanamadım. Yorgundum."

Aybars,"Bana da hayatı zindan ettin. İntorn doktordum, sınavlara mı yetişeyim sana mı bilemedim!"diye çıkıştı,"Nasıl hissediyorsun kolay mı sınavlar?" Kaşları çatıktı. "O zaman da nefret ettiğim şeyi hâlâ yapıyorsun, sürekli hesap soruyorsun. Bir gün anı yaş-"

"Ay sus be!"diye kızdı Itır,"İçimi şişiriyorsun, şu üslubunu bir düzelt. Bana azar çekme artık, ulan aşkından hasta oldum hasta. Sen deli misin? Görmüyor musun duyguları nasıl yaşıyorum."

"Aşırı,"dedi Aybars önemsiz bir duygudan bahsediyordu. "Aşırılık var."

"Aksine yok, hiç sevmeyenler anlamaz. Kuzenim de sizin gibi salakça yorumlar yapıyordu, aşık olunca anladı beni. Sen kendine olan sevdandan zaten kimseyi sevemezsin."

"Itır başkası vardı!"diye konuştu Aybars. "Başkası vardı, işler karışıktı, aptal ablan sürekli midemi bulandırdı. Babamın mekanını aradı, numaramı çalışanlardan istedi, beni rezil kepaze etti! Seni kötüledi. Sende hiç tam olarak gerçeği söylemedin. Ne istiyordun ki? Her şeye rağmen yüzsüz ve gurursuz, sadece uçkuruğuna düşkün bir adam gibi gelip sana senle mı olsaydım?" Yüzünü buruşturdu. "Seni nasıl bir duruma sokmuş olurdum farkında değil misin?"

Itır sustu. "Seni deli gibi merak ettim."diye fısıldadı.

"Biliyorum."dedi Aybars,"Çünkü her dakika aradın, bir bahane uydurdun."

Itır sinirle,"Her defasında da meşgule attın."

Aybars,"Sevgilim vardı."dedi göz devirip.

"Hala var ama dün gelip bana-"

"Şunu söyleyip durma."dedi Aybars sözünü kesti. "Geçmiş ile konuşma dedim. Hala konuşuyorsun, o hisler geride kaldı."

"Ne kadar bencilsin." Itır acı içinde baktı Aybars'a. "Geçmişteki hislerinin mutluluğunu geçmişte de yaşamama izin vermedin. Şimdi de-"

Aybars kafasını kıza yaklaştırdı,"Hani beni artık sevmiyordun?"

Itır gözleri dolunca kafasını yana çekti,"Sus." Burnunu çekti. "Konuşma bir." Düşünmesi gerekiyordu.

"İlk defa konuşmadan önce düşünüyorsun." Kızın yüzüne bu kadar yakın olmak kalp atışlarını hızlandırdı.

Ancak soğuk yüzü bunu çok usta bir şekilde sakladı. "Hiçbir zaman birlikte olmayacağız."dedi.

Itır yere indirdiği gözlerini kaldırıp adama baktı ve bu kadar yakında durması canını çok acıttı.

Kaşları çatıktı ve,"Hiçbir zaman seninle birlikte olmak istemedim."dedi. "Sadece bırak duygularımı yaşayayım dedim ona da izin vermedin zaten."

Elini kaldırıp adamın yanağına götürdü. Dokunmadı ama dokunacak kadar yakın tuttu.  "Sadece yaşamama izin verdiğin tek duygu,"
Aybars nefesini tuttu. Elin yanağına değmesini bekledi. Değmedi.

Itır yüzünü adama yaklaştırdı ve cümlesinin son kelimesini fısıldadı. "Nefret."

Aybars,"Affet."dedi. "Ama yapamadım."

Itır gözlerini yumdu,"Lütfen,"dedi. Ve elini çekti,"Git." Burnunu çekti, sandalyesini geriye verip yol açtı.

Aybars derin bir nefes aldı.

Canı çok sıkılmıştı.

"Sana-" boğazını temizleyerek ayağa kalktı,"İyi akşamlar."

Kızın açtığı yoldan hızla geçip kapıya ilerledi ve açtığı gibi karşısında gördüğü Muazzez Hanım ile durup ,"İyi akşamlar hocam."diyerek kafa selamı verdi.

Kadının yeni geldiğini düşünmüş, olmasına dikkat etmemişti.

Ancak Muazzez Hanım her şeyi dinlemişti.

**

"Muazzez hocam,"dedi Itır utanarak,"Ben özür dilerim affınıza sığınıyorum."

Muazzez kafasını salladı ve,"Sen anlat anlat."dedi. "Tam olarak ne var sizin geçmişinizde. Birbirinizi tanıyor olmanız bile beni şaşkına çevirdi."

Itır'ı odasına çağırmış arkasına yaslanarak dinlemeye başlamıştı.

"Hocam mahalleden tanışıyoruz"dedi Itır. "Küçüklükten."

Muazzez kafasını salladı,"Ben onu seviyordum küçükken ama sosyopat ablamı biliyorsunuz, Aybars ile ablam yaşıt ben iki yaş küçüğüm. Ancak biz belli bir süre sonra annemin tayini çıkınca taşındık. Ablamı biliyorsunuz, Aybars tıp kazandığında bizim şehre gelmişti. O sırada gelme sebebi ablamı tavlamakmış, ama ne oldu bilmiyorum kötü bitti. Sonra ben depresyon ve obsesif kompulsif bozuklukla birlikte alekstisimi, duygu körlüğü, yaşayınca Aybars ile konuştuğumda farklı bir şey oldu. İki yıllık işkencem birden bitti. Aşık oldum ama o bana arkadaş olalım dedi, benden hoşlandığını söyledi uzaklaştı, başkası var dedi. Dedi de dedi."

Sonrasında verdiği detaylar Muazzez'in gözlerini doldurdu.

O duygusal bir kadındı.

Itır'ı da kızı gibi seviyordu.

"Neyse,"dedi burnunu çekip gülümseyerek,"Belli mi olur?"

Itır buruk bir şekilde gülümsedi,

"Belki siz de kavuşursunuz."

"Hocam, Aybars nişanlandı."

Muazzez,"Itır kuzum sen nasıl bir psikolojik danışmansın, Aybars'ı görmüyor musun? Duygularını hep bastırıyor, hep öteliyor, erteliyor." Dedi ciddiyetle. "Babasına annesine ailesinin gözüne girmek için, birilerine bir şeyleri kanıtlamak için kendini parçalıyor."

"Ailesi öyle bir aile değil."

"Kendisini kendisine kanıtlamaya çalışıyor olamaz mı? Ben bu durum yüzünden neler yaşayan, neleri çeken tipler gördüm. Onu da anla. Psikolojik bir sıkıntı gibi gör, bir şema, oluşmuş, bitmeyecek bir şema."