Sana İhtiyacım Var

43.

Itır oflayarak ayağa kalktı.
"Ben ne diyorum sen ne diyorsun?"
Aybars kızla birlikte ayağa kalkıp ona uzandı ve kolunu tuttuğu gibi kendisine çevirdi. "Lütfen,"dedi. "Ciddiyim, çok ciddiyim."

Itır adamın göğsüne elini koyup itmeye çalıştı ancak Aybars buna engel olup kızın dudaklarına yaklaştı. "Itır, dur. Ciddiyim, seni seviyorum. İstiyorum. Evlenmek istiyorum, çocuklarımı doğur istiyorum. Seni istiyorum. Seni çok seviyorum."

Itır kaşlarını çattı ve,"Bıraksana beni."diyerek adamın tutuşuna direndi.

Aybars,"Anlamıyor musun?"diye sordu kederle. "Yapamam."

Gözleri doldu adamın.

Itır bunu fark edince şaşırdı.

Alkol, Aybars'ın duvarlarını resmen şeffaf yapmıştı.

"Niye ağlıyorsun?!" Itır korkuyla baktı. "Neden?"

Aybars sert ve sakin sesiyle ve müthiş sakinliği ile kafasını iki yana salladı. "Ağlamıyorum." Burnunu çekti. "Yorgunum sadece."

Bilge,"Tamam otur,"dedi adamın arkasında kalan koltuğu gösterip,"Otur."

Aybars,"Hayır."dedi. "Gece yemek yiyebildin mi? Özür dilerim seni bu hale soktuğum için. İlaç içmen gerekiyor. İçtin mi?"

Itır gülümsedi,"İçtim," Aybars kafasını salladı. "Evlen o zaman benimle."

Itır tekrar ofladı ve Aybars'ı itti.

Aybars bu sefer tutuşunda direnmedi.

Itır,"Neyse. Senin yarın nöbetin vs var mı?"dedi boğazını temizleyerek.

"Cumartesi değil de pazar vardı. Gitmemek için bir hafta izin aldım."

Aybars arkasına bakıp koltuğa ilerledi ve oturdu. "Bir hafta hastaneye gitmiyorum."

Itır şaşırdı,"Neden?"

Aybars iç çekti,"Sensiz hiçbir sik yapasım gelmedi. Birlikte olduğumuz gecenin sabahı tam rüya gibi geçti diyecekken birden terk edildim." Sinirle güldü,"Sonra sevgilim her yerden siktir olup gitti."

Itır kaşlarını kaldırdı,"Küfretme."

Aybars göz devirdi. "Sevgilimi geri ver bana."

Itır güldü,"Sevgili addaya gitti."

Kalktığı koltuğa oturdu. "Bana daha fazla evlenme teklifi etme. Biraz gururum kalmıştı sana karşı bırak kullanayım."

Aybars sinirlendi. "Gururunu kullanmak beni kendine aşık ettikten sonra mı aklına geliyor senin?!"

Itır şaşırdı. Adamı ilk defa kendisine karşı sinirli görüyordu,"Hayır, senin arkamdan dediğin şeyleri duyduğum o an kullanmak geldi."

Aybars sabır çekti,"Kızım sen anlamıyor musun? Ne dediklerini bilmiyorlar, ne hissettiklerini bilmiyorlar, kime ne yaşattıklarını bilmiyorlar. Bildikleri tek şey dürtüleri!"

Itır,"Yiğit, Aytolun hakk-"diye cümleye başlayacaktı ki,"Bu konuyu kapat."diye keskince engelledi Aybars. "Aytolun, senden hoşlanmıyor. Hoşlandıysa da bu küçüklükte kalmış aptalca bir durum. Bu konuyu açıp iyice sinir hastası olmama sebep gösterme. Gerçeklik bazı orospu çocuklarının akıllarındakinden daha farklı. Aytolun, senden. Hoşlanmıyor."

Itır kafasını salladı,"Bu durum benim işime gelir. İnsanda yüz bırakmadılar."

Aybars,"Ya,"dedi. "Şimdi anlıyor musun senden uzak durma sebebimi? Ruh hastası ablan, ondan hoşlanıp tavlamaya çalıştığım o güne lanet olsun, ailendeki herkese,"derken gözlerini açtı,"HERKESE BENİM ONU TACİZ ETTİĞİMİ SÖYLEDİ."