Sana İhtiyacım Var

30.

Aybars, gün sonunda Itır'ın elini tutmak istese de adım atmaya çekiniyordu.

Itır ise tüm gün canının çektiği yemek videoları izleye izleye delirecekti.
Birlikte stajın ikinci haftasındaydılar.

Çiğdem eşyalarını toplayıp,"Size iyi günler hocam, Itır,"diye yan yana oturmuş gençlere seslendi ve çantasını omuzuna attığı gibi odadan çıktı.

Tam o an Itır,"Of!"dedi aşırı istekle,"Şuna bakar mısın, ağzımın suları aktı ya resmen!"

Aybars kızın telefondan gösterdiği videoya bakarak,"Sen bunu seviyor musun?"diye yüzünü ekşitti.

Itır,"Niye sen çilekli, muzlu, çikolatalı yaş pasta sevmiyor musun?"diyerek somurttu. Telefonunu kapatarak masaya bıraktı. ayağa kalktı ve eşyalarını toplamaya başladı.

Aybars,"Hayır çok seviyorum ama yeni açılmış bir pastane keşfettiğimden beri favorim değişti."dedi.

Itır çantasını toplayıp merakla sordu,"O kadar mı iyi yapıyorlar?"

Aha.

Aybars kızın zayıf noktasını bulmuştu.

Kafasını salladı,"Kesinlikle." Sonra düşündü "Ama önce yemek yiyelim, ben açım çünkü."

Itır yanaklarını şişirip,"Aybars gerçekten param yok."dedi. "Maaş yatacak üç güne. Üç gün sonra yaparız bu dediklerini." Sıkıntı içinde oturdu.

Aybars bahanesini de bulmuştu.

Kızı elinden tutup ayağa kaldırdı. "Üç gün sonra da sen ısmarlarsın." Itır zaten yorgun şekilde onu dışarıya sürükleyen adama izin verdi.

"Of."dedi.

Aybars ise güldü,"İçimizi şişirme."

"Benimkisi şişik zaten."

**

Aybars kızı, hastalığında dolayı güvendiği bir restoranta getirmiş cam kenarında manzaralı bir masada karşılıklı oturuyorlardı.

Menüye bakarken Itır 'ın telefonu çaldı.

Itır gözlerini masadaki telefonuna çevirdiğinde gördüğü isimle,"Ya sabır."diye fısıldadı.

Ortalık karıştırıcı ablası arıyordu.

Yeliz.

En büyük ablası.

Aybars ismi okuyunca dudaklarını birbirine bastırıp kaşlarını kaldırdı ve çaktırmadan kızı izlese de menüye bakmaya devam etti.

Itır,"Ben bir şuna bakıp geleyim."dedi mutsuzlukla.
Aybars kafasını salladı. "Tamam, rahat ol. Ne istiyorsun seçtin mi?"

"Sen ne alırsan aynısından olur." Ayağa kalktı ceketini üstüne geçirdi. "Bir de su."
Itır telefonu aldı ve mekanın dışına çıktı.

Yarım saat sonra geri gelen Itır'ın makyajının aktığını ve sonrasında yüzünü sildiğini anlayan Aybars,"Ne oldu?"diye sakince sordu.

Itır dudaklarını büzerek,"Bir şeyler."diye fısıldadı.

"Ruh halin sürekli değişiyor, sebebi belli. Diken üstünde yaşıyorsun, sanırım bir diken bu sefer canını çok yaktı."

Itır hüzünle gülümsedi,"Ablam teyzeme benim hakkımda fitne veriyor." Omuz silkti. "Beni tanımıyormuş insanlar, esas ben çok felaket ortalık karıştırıcıymışım."

Aybars sinirle güldü,"Bu kadar safken mi?"

Itır kaşlarını çattı,"Neyse. Her zamanki halleri. Onlardan uzaklaştıkça hevesleri kursaklarında kaldı. Şu anda," aklına gelen düşünce ile gülümsedi. "Seninle yemek yediğimi duysalar beni rezil kepaze ederler."