Sana İhtiyacım Var

31.

"özel."dedi Yiğit ciddiyetle. "Yalnız konuşursak daha iyi olur."

Itır kafasını salladı ve ayağa kalktı.

Cengiz o sırada,"Karıya bak sen ya."diyerek güldü. "Durdu durdu birden tüm genç hocaları tavladı asosyal lubunya."

Arkadaşı ile gurur duyuyordu.

Itır, birlikte ,merakla, dahili birimler ana binasına yürüdüğü adama bakarken sıkıntılı olduğunu görüyordu.

Ancak konuşmadı. Onun konuya nasıl gireceğini merak etti.

Sonunda ana girişin yan tarafındaki intorn, asistan, doçent vb. Doktorların oturabilmesi adına koyulmuş çardakların birine geçtiklerinde sıkıntılı duran Yiğit gülümsedi."nasılsın?"

Itır,"İyiyim. Öğlen arasının bitmesini bekliyorum Yiğit hocam siz?"diyerek gülümsedi.

Yiğit,"Hoca,"dedi fısıldayarak. Düşünceli ve ilginç bir ruh halindeydi. "Hocayim değil mi?"

"Siz Mustafa hocanın kıdemli asistanısınız." Itır gülümsemeye devam ediyordu. Yiğit,"Konuya yüksek müsadenle direkt girmek istiyorum."dedi. "Konu sen ve Aybars."

Itır tek kaşını kaldırdı. "Ne olmuş bize?"

Yiğit omuz silkti. "Bende bilmiyorum, sen söyle lütfen."

Itır kaşlarını çattı,"Nasıl yani?"

Yiğit,"Nasıl olur da öyle bir adamı öpersin?"diye sordu.

Itır, kınayan bakışları ile kaşlarını kaldırdı. "Ne demek istiyorsun?"

"Aybars ile sevgili misiniz?"

Itır sinirlendi.

Bilmiyordu ki!

Sanırım evetti.

Bu ne boktan hikayeydi!

"Ne yapacaksın bu bilgiyi?"

Yiğit kafasını salladı,"Hiçbir şey." Güldü sinirle. "Zeynep herkesin içinde sana ne dedi duydum."

"İyi halt yedin yiğit,"diyerek dişlerini sıktı Itır. "Canımı sıkmak mi istiyorsun? Başardın da?"

Yiğit kızı kırdığını düşünüp korktu. "Hayır, Aybars da zaten yakın bir arkadaşım. Olay bu değil. Olay farklı."

"Olay ne?"

"Aybars, sen, Zeynep, YAREN!"

Itır yanaklarını şişirip,"Yeter ya."dedi. Sinirle çardak masasına koyduğu telefonunu ve cüzdanını eline aldı,"Hayatımızda ilk defa, bak yirmi sekiz yaşına geldim, ilk defa yedi yaşından beri sevdiğim beyinsiz orospu çocuğu bana adım attı ağzımdan burnumdan getirdiniz ya!"diye homurdandı. "Siz ne istiyorsunuz?" Elini Yiğit'e doğru sinirle salladı. "Siz benden ne istiyorsun? He evet, sevgiliyiz lan." Sinirlendi. Çok ama çok sinirlendi. "Sevgilinin. Herkese, her şeye rağmen, onursuz da desen gurursuz da desen sevgiliyiz. Maksadınız ne anlamıyorum. Ne istiyorsun be sen benden!"

Ayağa kalktı. "Bu ne canım hepiniz yargı memuru gibi!"

Yiğit,"Sinirlenme."diyerek ona eşlik etti ve ayağa kalktı.

Itır,"Ne sinirlenme ya!"dedi ona yaklaşan adamı hafifçe iterek. "Ulan tek istediğim biraz huzurdu. Bu bölüme geldiğim günden beri annem, ablalarım, abilerim, Aybars,SEN!"

Yiğit kızı sakinleştirmek istedi ve kolunu tutup onu hastanenin arkasında kalan otoparka çekti. "Sakın ol."

"Sen!"diyerek itti Itır arkaya geçtikleri gibi. "Derdin ne lan senin!" Yiğit itince yine yaklaştı,"Maksadın ne! Benden ne istiy-"