პორშე დარბაზისკენ გაიქცა ვეგასის სასწავლო ოთახისკენ. კარზე რომ დააკაკუნა, კარის გარეთ მდგარმა დაცვამ გააჩერა.
"როგორ ფიქრობ, სად მიდიხარ?" მცველმა მკერდზე ხელის შეჩერებით უთხრა.
პორშემ გაბრაზებული თვალები გაახილა.
"მისტერ ვეგასს რომ შევხვდე.....ნაბ***" ბოლო ნაწილი ძალიან ჩუმად წარმოთქვა, რომ მცველს არ გაეგო.
"ახლა აქ ვერ შეხვალ" - თქვა მცველმა.
პორშემ წარბი ასწია.
"და რატომ?"
"იმიტომ, რომ ის იქ არ არის", უპასუხა მცველმა, რომელიც გარკვეულწილად ამაყად გამოიყურებოდა პორშეზე ავტორიტეტით.
პორშემ გაღიზიანებულმა კბილები დააჭირა.
"კარგი მაშინ სად არის?" პორშემ სთხოვა, დამატებითი ტკბილი ყალბი ღიმილი უთხრა მცველს.
"რამდენიმე წუთის წინ წავიდა საწყობში", - თქვა დაცვამ.
ოჰ ჯანდაბა! პორშეს გონებაში გაისმა ხმა. მის გაცნობიერების გარეშე, ის უკვე მიდიოდა საწყობოსაკენ.
"გმადლობთ, რომ დამაგვიანეთ !!" პორშემ შორიდან დაიყვირა.
"პორშე? სად გარბის?" კინმა ხმამაღლა გაიფიქრა და გადაწყვიტა გაყოლოდა.
"ამას უყურე~ ყლორტივით კანკალებ. რა სავალალოა!" თქვა ვეგასმა და პიტს ნიკაპზე ხელი მოკიდა.
"გ-გთხოვ, მე არ ვიცი რა გინდა ჩემგან. მე სიმართლეს ვამბობ. არანაირი კავშირი არ მაქვს არცერთ მ-მაფიასთან. გთხოვ დამიჯერე გთხოვ..." შეევედრა პიტი. ტირილის ენერგიაც კი არ ჰქონდა. სხეული ყველგან მტკიოდა. ის არასდროს არავის ავნებს და არც მტერი ჰყავს. მაშინ რატომ აწამებდნენ მას ეს უცნობი ხალხი?
ვეგასს გამომეტყველება წამით შეეცვალა, სანამ ჩვეულ ცივ სახეს დაუბრუნდებოდა.
"ოჰოო! ისეთი შესანიშნავი მსახიობი ხარ. კინაღამ დამაჯერე შენი სიტყვები ჰაჰაჰა" - თქვა ვეგასმა სიცილით, თითქოს ვიღაცამ ყველაზე სასაცილო ხუმრობა თქვა.
მან უცებ შეწყვიტა სიცილი. უკიდეგანო გაბრაზებით შეხედა პიტს, ვეგასმა მას სახეზე დაარტყა.
"თავიდან ვფიქრობდი, რომ შენს მიმართ კეთილგანწყობილი ვყოფილიყავი. მხოლოდ სიმართლეს ასე მეტყოდი. მაგრამ შენ სხვა გზა არ დამტოვე" - ჩაიჩურჩულა ვეგასმა, რომელსაც სქელი რეზინის ხელთათმანი ეცვა.
მან აიღო ორი კაბელი, რომლებიც დაკავშირებული იყო მანქანის ბატარეის ანოდთან და კათოდთან. მან ბოროტულად გაიღიმა, როცა კაბელის ორი ბოლო ეხებოდა. ელექტროენერგია ააფეთქა, რამაც ვეგასის ღიმილი კიდევ უფრო გააფართოვა.
"არა! ა-არა გთხოვ. სიმართლეს ვამბობ! უდანაშაულო ვარ!" პიტმა დაიყვირა, ცდილობდა ვეგასიდან გასულიყო. მაგრამ მან ეს ვერ შეძლო, რადგან ხელები და ფეხები შეკრული ჰქონდა. ვეგასმა მხოლოდ სადისტურად ჩაიცინა და მიუახლოვდა.
"დაელოდე!!" ვიღაცამ ხმამაღლა გააღო რკინის კარი ხმაურით.
ვეგასი გაჩერდა და მზერით უკან გაიხედა. ვინ გაბედავს ახლა მის შეწუხებას? აქვს სიკვდილის სურვილი?
მისდა საუბედუროდ, ეს მისი ძმის სათამაშო იყო. რა სურს ახლა მას?
"პორშე? რა ჯანდაბა გგონია, რომ რაღაცას შუაში მაწყვეტინებ?!" ვეგასმა თქვა, რომ კაბელები მოშორდა. უკვე ახალმოსულს უახლოვდებოდა.
- მისტერ ვეგასი, ძალიან მნიშვნელოვანი რამ მაქვს სათქმელი, - მოუთმენლად თქვა პორშემ.
"არ იფიქრო ამ სიმაღლეზე მხოლოდ იმიტომ, რომ ჩემი ძმის სიყვარული ხარ. მე შემიძლია გესროლო ახლავე აქ," თქვა ვეგასმა მუქარის ხმით.
"რა ხდება აქ?" ოთახში შესვლისას მეორე ადამიანმა იკითხა.
YOU ARE READING
ხაფანგში (წიგნი 1)
Fanfiction‼️ ნათარგმნი იტალიურმა მაფიამ მოკლა ვეგასის მშობლები, როდესაც ის 15 წლის იყო. ბიძამ მოახერხა მისი და მისი ძმის გადარჩენა მეტოქე მაფიისგან და აიყვანა ისინი თავის მეურვეობაში. პიტი არის ობოლი, რომლის მშობლები ავტოკატასტროფაში დაიღუპნენ, როდესაც ის მხო...
