პიტი გამოვიდა სააბაზანოდან და დაინახა, რომ მისი მხსნელი იჯდა დივანზე, რომელიც ადრე იჯდა, სამედიცინო ნაკრებით.
"Მზად ხარ ?" ჰკითხა უფროსმა.
პიტმა თავი დაუქნია.
"კარგი, გთხოვ, მოდი აქ, რომ შენი ჭრილობები და დაჟეჟილობები დავამუშაო"
პიტი ნელა გამოვიდა სააბაზანოდან და დივნისკენ წავიდა. პორშემ ანიშნა, რომ დამჯდარიყო ზურგით უფროსისკენ.
"ამან შეიძლება ოდნავ გატკინოს" - თქვა პორშემ, სანამ წამალს პიტს ზურგზე წაუსმევდა. მომცრო დაზიანებულ კანთან მალამოს შეხებისას იკეცებოდა.
მალე ეს ყველაფერი მოწესრიგდა და თავს ბევრად უკეთესად გრძნობდა ვიდრე ადრე. სახე არც თუ ისე დაზიანებული ჰქონდა, ტუჩების გვერდითი ჭრილობა, ერთი შუბლის მხარეს და ერთი ლოყის ძვალზე პატარა სისხლჩაქცევით. პორშე მათ ნაზად მოეპყრო და ბანდადები დაუსვა.
-მოდი ტანსაცმელს გამოგიტანს, - თქვა ოდნავ გარუჯულმა დივნიდან წამოდგა.
ცისფერი მაისურით და შავი სპორტული შარვლით დაბრუნდა.
"ისინი ცოტა დიდი იქნება შენზე, მაგრამ ეს საუკეთესოა შენი სისხლჩაქცევებისთვის" - თქვა პორშემ და პიტს ტანსაცმელი გადასცა.
"შეგიძლია საძინებელში წახვიდე გამოსაცვლელად. " - დაავალა პორშემ და სხვა კარისკენ მიუთითა.
პიტმა თავი დაუქნია და ადგა, რომ საძინებელში წასულიყო გამოსაცვლელად.
ის გამოვიდა პორშეს ნაჩუქარი ტანსაცმლით. ისინი ბევრად უფრო დიდები იყვნენ მის პატარა ტანზე. ის ძირითადად მასში ცურავდა. სპორტული შარვალი ოდნავ დაკეცა წელთან, რომ არ ჩამოვსრდნოდა.
სპორტული მაისურში მას მხოლოდ თითების წვერები უჩანდა.
პორშე პიტის გამოსვლას ელოდა. მან თეფშით საჭმელი მოიტანა, როცა პიტი თავის საძინებელში შევიდა გამოსაცვლელად. პიტის დანახვაზე უხერხულად გაიღიმა.
”კარგი, ტანსაცმელი საკმაოდ დიდია, ჰაჰა”
-კი მაგრამ ისინი კომფორტულები არიან. დიდი მადლობა გადარჩენისთვის და ამ ყველაფრისთვის - ჩუმად თქვა პიტმა რბილი ღიმილით.
"გთხოვ, არ ახსენო. ეს ყველაზე ცოტაა, რაც შემიძლია გავაკეთო იმის შემდეგ, რაც შენ გამოიარე" - თქვა პორშემ პირქუში სახით.
"მე არ ვიცი შენი სახელი. შეიძლება გავიგო რა გქვია?" ჰკითხა პიტმა.
"Porsche Phachara Kittisawat. უბრალოდ დამიძახე პორშე" გააცნო თავი პორშემ.
პიტმა აღიარების ნიშნად "ოჰ" ხმა გამოსცა.
"მე ვარ პიტი, მაგრამ თქვენ უკვე იცით ჩემი სახელი?" მსუბუქად იხუმრა პიტმა. პასუხზე მეორე კაცმა ჩაიცინა.
მერე უცებ პიტის მუცელმა წუწუნის ხმა გამოსცა და სირცხვილისგან ლოყები აუწითლდა. მუცელზე მოხვია ხელები თითქოს დამალვას ცდილობდა.
პორშეს თვალები გაუბრწყინდა.
"აუ აქ მოდი. საჭმელი მოგიტანე. ჭამე სანამ გაცივდება" დაუძახა მან.
პიტს არ სჭირდებოდა ორჯერ თქმა. დივნისკენ გაემართა დაჯდა და დივნის წინ არსებული მაგიდიდან საჭმლით სავსე თეფში აიღო. ხოდა! ამდენი ხანია არაფერი უჭამია.
"აი რამდენიმე ტკივილგამაყუჩებელი. მიიღეთ ერთი ჭამის დასრულების შემდეგ" თქვა პორშემ და წამლის შეფუთვა მაგიდაზე დადო. პიტმა საპასუხოდ თავი დაუქნია, რომ საკვების ჭამით იყო დაკავებული. ის უზომოდ მადლიერი იყო უფროსი მამაკაცის მიმართ. შიმშილის გამო გულისრევას გრძნობდა. ახლა ის ჭამს სიამოვნებით.
YOU ARE READING
ხაფანგში (წიგნი 1)
Fanfiction‼️ ნათარგმნი იტალიურმა მაფიამ მოკლა ვეგასის მშობლები, როდესაც ის 15 წლის იყო. ბიძამ მოახერხა მისი და მისი ძმის გადარჩენა მეტოქე მაფიისგან და აიყვანა ისინი თავის მეურვეობაში. პიტი არის ობოლი, რომლის მშობლები ავტოკატასტროფაში დაიღუპნენ, როდესაც ის მხო...
