მ-მისტერ ვეგას შეანელეთ გ-გთხოვთ ნგჰ ~" დაიწუწუნა პიტმა და მხარდაჭერისთვის საწოლს მოუჭირა. ამდენი ოფლიანობისგან თმა შუბლზე ეწებებოდა.
"ჯანდაბა!"
ვეგასი სუფთა ექსტაზით ღრიალებდა და თვალები დახუჭა, როცა პიტის სველ შესასვლელში უფრო სწრაფად შევიდა. ამ მოქმედებამ პიტის ადიდებულმა წითელ ტუჩებზე სიამოვნების ხმამაღალი ყვირილი ამოიღო.
"აჰჰ~ ვ-ვგრძნობს, რომ ძალიან კარგია" - თქვა პიტმა კვნესას შორის.
"ჰო? მოგწონს ეს? ასე უხეშად გაჯავრებს ჩემი მამალი?" ჰკითხა ვეგასმა და უყურებდა პატარას ბედნიერ გამომეტყველებას. კისერი და მკერდი ვეგასის კვალში იყო დაფარული. პიტის ხვრელში მისი დიკის გაუჩინარების სცენა უხამსი იყო, მაგრამ არა ცხელი.
ვეგასმა მომცრო წელზე მიიწია და კიდევ უფრო ღრმად დაიწყო სვლა.
"მოდი~ მიპასუხე ლეკვო" ვეგასმა მოწოვა პიტის ისედაც დაბერილი ძუძუ.
"უმმ" - პიტმა თავიზე აკოცა.
ზურგი მშვენივრად დაეჭიმა, როცა ვეგასის წევრი პროსტატაზე მოხვდა.
პიტმა ვეგასს შეხედა ნამიანი ლაღი თვალებით და თქვა:
"კი-კი ოსტატო"
ვეგასს თვალები გაეხილა მილიწამში. დაბლა რომ დაიხედა, დაინახა, რომ საბნის ქვეშ კარავი იყო. მწვერვალზე სველი ადგილი მოჩანდა. სახეზე ხელი დაირტყა ხმამაღლა.
ის ბიჭი ახლა სიზმარში შემოჭრილიყო?! დაუჯერებელია!
დილის 7 საათი იყო. და ის წარმოუდგენლად მძიმე იყო. ნუგეშის მოხსნა, საწოლიდან წამოდგა და პირდაპირ სააბაზანოსკენ გაემართა. მან ჯერ მხოლოდ ხელი უნდა გამოიყენოს. როგორც ჩანს, მან დღეს თავის სწავლაში უნდა გაატაროს.
Მოგვიანებით იმ დღეს...
"პიტი? პიტ!" მეიმ მეხუთედ დაუძახა.
"ბიჭო, სად ხარ გონებით?" უსაყვედურა შუბლზე ატრიალებით.
"აუ დეიდა, რამე გინდოდა" - წარმოთქვა პიტმა შუბლზე ხელისგულით.
- ოთხ-ხუთჯერ დაგიძახე, რა გიშლის ასე? ჰკითხა მან.
პიტმა ჩაიცინა და თავის ზურგსუკან გადააქნია.
"არაფერი მნიშვნელოვანი ჰაჰა"
მეი სკეპტიკურად გამოიყურებოდა, მაგრამ თავი დაუქნია და უჯრა გაუწოდა.
"აიღე ეს და მიეცი მისტერ ვეგასს თავის სასწავლო ოთახში"
იყო ფინჯანი ყავა და კრემისებური მარწყვის ნამცხვარი.
რატომ უნდა გაუკეთოს მეიმ მას ეს?
რაც უფრო მეტად ცდილობს ვეგასისგან თავის დაღწევას, მით უფრო უსარგებლო ხდება მისი ძალისხმევა. და არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ვეგასის მზერა მას ყველა სიტყვას კარგავს.
უჯრა აიღო და თავის ბედზე ამოისუნთქა. აქ არაფერია, თავს ამხნევებდა.
პიტმა კარზე დააკაკუნა, მაგრამ არავინ უპასუხა.
"მისტერ ვეგასი შიგნით არ არის?" ჰკითხა გარეთ მდგარ დაცვას.
-ერთი წუთით გარეთ გავიდა, - უპასუხა მცველმა მკვეთრად.
"ოჰ, მაშინ უნდა დავდოთ ეს მის მაგიდაზე?" პიტმა გაბედა.
"შედი", უპასუხა მცველმა.
პიტმა კარი გააღო და შიგნით შევიდა. პირველად რომ მოვიდა, ძალიან ეშინოდა ირგვლივ მიხედვის, მაგრამ ახლა, როცა კარგად შეხედა, უნდა თქვას, რომ ეს არ არის უბრალო სასწავლო ოთახი. ეს საშინელი ბიბლიოთეკაა!
ყველაფერი მოწესრიგებულად და ელეგანტურად გამოიყურებოდა, როგორც ამ ოთახის პატრონი.
პიტი მაგიდასთან მივიდა და უჯრა ღია წიგნის გვერდით დადო, რომელსაც ვეგასი ალბათ ადრე კითხულობდა.
მას შემდეგ, რაც კიდევ რამდენიმე წამით მიმოიხედა, პიტმა გადაწყვიტა ოთახიდან გასულიყო.
მაგრამ, სამწუხაროდ, ხალიჩაზე წაბორძიკდა და მაგიდას დაეჯახა, რის გამოც ყავით სავსე ფინჯანი მაგიდაზე წაიქცა. წიგნის ფურცლები, რომელიც ღია იყო, სასმელის ნაწილით გაჟღენთილია.
პიტს შიშისგან სახე გაუფერმკრთალდა. ნაჩქარევად სცადა ყავის ხელით ჩამორეცხვა, მაგრამ უსარგებლო იყო.
კარის გაღების ხმა რომ გაიგო, სისხლი გაცივდა.
YOU ARE READING
ხაფანგში (წიგნი 1)
Fanfiction‼️ ნათარგმნი იტალიურმა მაფიამ მოკლა ვეგასის მშობლები, როდესაც ის 15 წლის იყო. ბიძამ მოახერხა მისი და მისი ძმის გადარჩენა მეტოქე მაფიისგან და აიყვანა ისინი თავის მეურვეობაში. პიტი არის ობოლი, რომლის მშობლები ავტოკატასტროფაში დაიღუპნენ, როდესაც ის მხო...
