"Როგორ არის?" ჰკითხა პორშემ, როცა ტირაპანიაკულის სასახლის ექიმი პიტის ჭრილობას ამოწმებდა.
-ჰმ...მშვენივრად მკურნალობს. მაინც ჩავუტარებ ტეტანუსის ვაქცინას ყოველი შემთხვევისთვის...-თქვა ექიმმა ფეხზე წამოდგა.
ინექციის ხსენებაზე პიტი ცოტათი გამკაცრდა. დიახ, ის მედდაა და შეუძლია ინექციების გაკეთება პროფესიონალის მსგავსად. მაგრამ როცა საქმე მას ეხება, ის მის უდიდეს კოშმარად იქცევა.
პიტმა მეგობარს სათხოვარი თვალებით შეხედა მხოლოდ პორშეს, რომ ცერა აეწია.
ექიმი დაბრუნდა შპრიცით ხელთათმანებით დაფარული. პიტს თვალები კომიკურად გაუფართოვდა.
"გთხოვთ, ოდნავ ასწიეთ სახელო", თქვა ექიმმა პიტის გვერდით მდგარმა.
"უჰ ჰაჰა მე-მგონი არ არის საჭირო ინექცია. არც ისე დიდია" სცადა პიტმა დაერწმუნებინა ექიმიც და მისი მეგობარიც.
"დიახ, აუცილებელია და შენ გაიკეთებ. ნება მომეცით დაგიჭირო" პორშემ მკვდარი აიღო პიტი და ეს უკანასკნელი მხრებში უჭირა.
"მ-მ-მოიცადე მე არა-აჰჰჰ!!!" პიტმა იყვირა და თვალები მაგრად დახუჭა, როცა ექიმმა წამალი მის სისტემაში შეიყვანა.
ტკივილის შესამსუბუქებლად პიტის თავისუფალმა ხელმა დაიჭირა ახლომდებარე ნივთი. სამწუხაროდ, ეს იყო პორშეს ო
გენიტალიები.
"არღჰჰ!! პიტ!" პორშემ ტკივილისგან თავი უკან გადააგდო. ის ცდილობდა საზარდულიდან ხელის ამოღება, მაგრამ პიტმა უფრო ძლიერად მოიჭირა.
ექიმი გაოგნებული უყურებდა ორს. ის დიდი ხნის წინ გაკეთდა. მან ბამბის ბურთიც კი დააჭირა პიტის მკლავზე, სადაც ნემსმა პუნქცია გაუკეთა.
"ახლა შეგიძლია გაუშვა. საქმე დასრულებულია" თქვა მან ხელთათმანები ჩამოართვა.
"აჰ?" პიტმა თვალები გაახილა და ზიზღით დაიყვირა, მაშინვე მოხსნა ხელი პორშეს დინგ დონიდან. ხანდაზმული იატაკზე დაჩოქილი ტკივილისგან კვნესოდა.
"აი ჯანდაბა, პიტ!" პორშე დაწყევლას ცდილობდა თავის... ბურთებში ტკივილის შესამსუბუქებლად.
"ღმერთო ჩემო! ძალიან ვწუხვარ, რომ შემთხვევით..." პიტმა სასწრაფოდ მოიხადა ბოდიში. მან სახე დახედა მის ხელს, რომელიც პორშე ეჭირა. უნდა დავიბანო, გაიფიქრა მან.
"ღმერთს ვფიცავ, აღარასოდეს დაგიჭერ, როცა ინექციას გაიკეთებ. კინაღამ მოკალი ჩემი უმცროსი" - წუწუნებდა პორშე და კოჭლობით მიდიოდა.
პიტმა გაიღიმა, როდესაც გაიგო მისი მეგობარი. ”მე ასევე იმედი მაქვს, რომ ეს არასდროს მოხდება”, - თქვა მან კანკალით.
პორშემ მას სკეპტიკურად შეხედა. "ისე იქცევი, თითქოს ზიზღი გაქვს ჩემი დიკზე" მან პიტს გვერდითი თვალები მიაშტერა.
"ეს იმიტომ, რომ მე ვარ!" პიტმა წამოიძახა ვიღაცას შევარდა და ახლად შეყვანილ მკლავში დაარტყა.
"აუ!"
უხეში ხელი მას წელზე ეჭირა და თავიდან არ დაეცა იატაკზე.
- ვწუხვარ - პიტი ბოდიშის მოხდას აპირებდა, როდესაც ადამიანმა, რომელსაც შეეჯახა, ჰკითხა: "კარგად ხარ?"
პიტმა სახე ასწია და დაინახა, რომ ვეგასი უყურებდა მას ისეთი შეშფოთებით, რაც მის თვალებში ჩანდა. მიხვდა რომ მაღალის ხელი ისევ წელზე ედო. მაშინვე გასწორდა და ოდნავ დაიხარა.
"მე კარგად ვარ გმადლობთ"
ვეგასმა თვალები გადაიტანა პიტის მკლავზე, სადაც ბამბის ბურთი იყო დაჭერილი და წითელი ლაქა ჩანდა.
"ბოდიში, იმედია იქ არ დამიშავებიხარ" თქვა ვეგასმა და პიტის მკლავზე მიუთითა.
- არა, უნდა ვუყურო სად მივდივარ, - თქვა პიტმა და იატაკს დახედა.
"ფრთხილად" ვეგასმა რბილად მოხვია პიტის მეორე მხარზე და შემდეგ გავიდა.
პორშემ, რომელიც უსიტყვოდ შეესწრო სცენას, ხმამაღლა დაიყვირა: "ვაი! მან უბრალოდ თქვა ბოდიში?! ვინმემ მოიტაცა ის ნამდვილი?!!"
შემდეგ პორშემ გაწითლებულ პიტს შეხედა, რომელიც უცნაურად ჩუმად იყო: „ოი, შენ რაღაცას არ მეუბნები და მე ვგრძნობ ამას“
"ტ-რა? მე-პირველ რიგში არაფერს ვმალავ" თქვა პიტმა სწრაფად და მოშორდა პორშეს.
YOU ARE READING
ხაფანგში (წიგნი 1)
Fanfiction‼️ ნათარგმნი იტალიურმა მაფიამ მოკლა ვეგასის მშობლები, როდესაც ის 15 წლის იყო. ბიძამ მოახერხა მისი და მისი ძმის გადარჩენა მეტოქე მაფიისგან და აიყვანა ისინი თავის მეურვეობაში. პიტი არის ობოლი, რომლის მშობლები ავტოკატასტროფაში დაიღუპნენ, როდესაც ის მხო...
