15

10 0 0
                                    

"ბჰოოოოოო!!" დაიყვირა ვიღაცამ პიტის ყურის უკან.

"აჰჰჰ !! მე არაფერი გამიკეთებია!" პიტმა დაიყვირა შეშინებული კურდღელივით ტრიალებდა და თვალები მაგრად დახუჭა. მისი პატარა მუშტები იყო მისი სახის წინ დაცვის რეჟიმში. მერე სიცილი გაიგონა.

"ჰაჰაჰა ეს იყო ეპიკური"

პიტმა ერთი თვალი გაახილა და მის დასამშვიდებლად ეს არ იყო ისეთი საშინელი კაცი. ადამიანი, რომელიც ამ დროს  იცინოდა და მუცელი ეჭირა, მოზარდი იყო. და რაც შემაშფოთებელია, ის ძალიან ჰგავდა იმ ბოროტ ბიჭს, რომელიც აწამებდა მას. ეს ადამიანი იმ მანკიერი ბიჭის ახალგაზრდა და ნაკლებად ძალადობრივ ვერსიას ჰგავს. მიუხედავად იმისა, რომ ისინი არ გამოიყურებიან ზუსტად იდენტურად, ადვილად შეიძლება ვთქვათ, რომ მათ შორის არის მსგავსება.

პიტმა ახლა ორივე თვალი გაახილა და მუშტები დაწია. დაბნეულმა ააციმციმა თვალი. ასე სასაცილოა ეს გაოცება? გაიოცა პიტმა, როცა ზედა ტიჩის კუთხე აწია.

"ბოდიში, რომ თავი ვერ შევიკავე. შენი რეაქცია მხიარული იყო" - თქვა მოზარდმა სიცილის  ჩახშობის შემდეგ.

პიტმა თავი გვერდზე გადახარა დაბნეული ლეკვის გამომეტყველებით.

"მე ვარ მაკაო ტირაპანიაკული. შენ კი... შენ ხარ ის, ვინც აქ შემთხვევით მოიყვანეს, მგონი?" თქვა მოზარდმა.

პიტმა არ იცოდა რა გაეკეთებინა ან ეთქვა. ამიტომ მან ყოყმანით თავი დაუკრა.

"მაგრამ როგორ მოვიქცე..." პიტის კითხვა დასრულდა. რაღაცნაირად ეშინოდა ამ სახლში ვინმეს შეცდომით ეწყენინებინა.

"კარგი ამბები საკმაოდ სწრაფად ვრცელდება" თქვა უმცროსმა ბიჭმა და მხრები აიჩეჩა. პიტის პირმა "o" ფორმა მიიღო.

უმცროსი ბიჭის თვალები მხიარულებისგან ბრწყინავდა.

"შენ ძალიან საყვარელი ხარ, ისევე როგორც ლეკვი", - თქვა მაკაომ.

"აჰ ჰაჰა..." უხერხულად ჩაიცინა პიტმა ოფლის წვეთებით. Ლეკვი? მას ახლა ლეკვს ადარებენ?

მაკაომ  უცებ ხელი გაუწოდა და პიტს თავი დაუქნია. პეტი საკმაოდ გაკვირვებული იყო. გაფართოებული თვალებით შეხედა უმცროს მამაკაცს.

მაკსომ ისევ ჩაიცინა და ხელი უკან გაწია.

"ძალიან  მახსენებ ჩემს ბელას" თქვა მან რაღაცნაირად საყვარლად.

"ვინ, ვინ არის ბელა?" დაბნეული სახით ჰკითხა პიტმა.

"ის ჩემი ლეკვია" უპასუხა მაკაომ. პიტმა თავი დაუქნია, მაგრამ ის მაინც ურწმუნო იყო.

"Რა გქვია?" ჰკითხა მაკაომ.

"ოჰ, მე მქვია პიტ საენგტაამი" - წარმოთქვა პეტმა თავისი შესავალი. მაკომ აღიარების ნიშნად თავი დაუქნია.

"რამდენი წლის ხარ? საკმაოდ ახალგაზრდა გამოიყურები"

"მე ნამდვილად 20 წლის ვარ..." ჩაიბურტყუნა პიტმა. რატომ ვერავინ ცნობს მის ასაკს სწორად?

"ოჰ, მე მეგონა, რომ შენზე უფროსი ვიქნებოდი, მაგრამ წარმოიდგინე, რომ ვცდებოდი" - წარმოთქვა მაკაომ თითქოს გაოგნებულმა.

"მაშ, შემიძლია გავიგო რამდენი წლის ხარ?" იკითხა პიტმა.

"17-ის მალე გავხდები 18 წლის. მე უბრალოდ დაგიძახებ ფი, თუ ეს კარგია შენთვის" - თქვა მაკაომ უაზროდ.
- რა თქმა უნდა ჰაჰა - გაიცინა პიტმა.

"სადმე მიდიოდი?" მაკაომ იკითხა და შეამჩნია, რომ შუა დერეფანში საუბრობდნენ.

-კი, სამზარეულოსკენ მივდიოდი, მაგრამ არ ვიცი სად არის, - დაიბნა პიტი.

"ოჰ, რატომ არ მოდიხართ მაშინ ჩემთან ერთად წამოდი, მეც იქ მივდივარ" - კეთილგანწყობილად შესთავაზა მაკაომ. პიტი ბედნიერებისგან გაბრწყინდა, და თავი სწრაფად დაუქნია.

ხაფანგში  (წიგნი 1)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora