48

7 1 0
                                    

ვეგასის დაცინვის გაგონებაზე პიტმა საოცრად შეჭმუხნა წარბები.

”ეს არ არის ისე, როგორც ადრე ვიყავი მაფიაში”, - თქვა პიტმა თავისი გაბრაზებული გამომეტყველებით. შემდეგ მაშინვე უკბინა ენას, მიხვდა რომ უფროსს ელაპარაკებოდა. მან ვეგასს ახედა, რათა შეემოწმებინა, გაბრაზებული იყო თუ არა. სამაგიეროდ, უფროსს სახეზე მხიარული ღიმილი ჰქონდა.

ვეგასი დაიხარა პიტის თვალის დონეზე, მის სახესთან ძალიან ახლოს და თქვა: "აჰ, ხო, გონებიდან სრულიად გამივარდა, რომ უწყინარი ლეკვი ხარ"

წინადადების დამთავრების შემდეგ, ვეგასმა ცხვირი აუწია პატარას, რომელიც ისე უყურებდა, თითქოს მოჩვენება დაინახა. ის ძალიან განსხვავდებოდა, მაგრამ მას საკმაოდ სიამოვნებდა პიტის ცელქობა.

"ნება მომეცით გაჩვენოთ როგორ კეთდება" ვეგასმა  აიტაცა პიტი და აიძულა დამდგარიყო ერთ-ერთი დამცავი სასროლი მაგიდის უკან. უმცროსს უკან დადგა, რომ დაევალებინა.

"ნუ დგახარ ასე მაგრად" - თქვა ვეგასმა.

პიტმა უცებ იგრძნო ხელები წელზე და კიდევ უფრო გამაგრდა. რა ჯანდაბას ფიქრობდა?! ვეგასი უბრალოდ აფიქსირებდა თავის პოზას. ცუდა პიტი ცუდია!

"დაასვენე შენი გონება. ნერვიულობა მხოლოდ მიზნის აცდენას მოჰყვება" - ჩაილაპარაკა ვეგასმა ნაზი ხმით და ნამდვილად არაფერი დაუშავებია პიტის ხელს. არა!

მაღალის ხელები პიტის მკლავებზე ჩამოსწია და ხელებზე მაღლა დაედო. მისი ხელები თორმეტი წლის ბავშვის ხელებს ჰგავდა ვეგასის მსხვილ ხელებში.

"ფოკუსირება სამიზნეზე ლეკვო. არ გვინდა ამის გამოტოვება, არა?" ვეგასი წუწუნებდა პიტის წითელ ყურთან. მან ვერ გააცნობიერა, როდის დაადო ვეგასმა ნიკაპი მხარზე ან როდის დააჭირა თავს ზურგით. რაც მან შენიშნა, იყო მეტსახელი. ძმებ ტირაპანიაკულში ვინმეს ლეკვის დაძახება ხომ არ არის მოდაში? ჯერ მაკაო და ახლა ვეგასი.

პოზა იმდენად ინტიმური იყო, რომ პიტი სიცხეს გრძნობდა და მთელ სხეულში აწუხებდა. უფროსის სუნთქვამ პიტის კისერზე კანს ელამუნებოდა, ტანზე თმა ადგა.

პიტი ყველანაირად ცდილობდა, ყურადღება მიეცა მიზანზე და არა იმ გზაზე, როცა ვეგასმა მამალი აწეწა მის ბუჩქზე.

- მტკიცედ დაიჭირე, - თქვა ვეგასმა და პიტს ხელებზე ხელი მოკიდა.

"მთელი თქვენი ყურადღება მიაქციეთ ცენტრს" ვეგასს ტუჩები პიტის კისერზე დაედო. მან გულმოდგინედ შეიპყრო პიტის ბუნებრივი სურნელი და კინაღამ იქაურობა მოილოკა. მოკლეს თბილი ვანილის ნამცხვრის სუნი ასდიოდა.

"ახლა... ესროლე" თქვა ვეგასმა ჩურჩულის ზემოთ. მან გაზარდა ზეწოლა პიტის საჩვენებელ თითზე, რომელიც ტრიგერის თავზე იყო.

ტყვია ბუსუსს დარტყმით მოხვდა.

"ვაჰ..." პიტმა ამოისუნთქა, მოქმედებით მოხიბლულმა. ვეგასმა თავხედურად ჩაიცინა ამ უკანასკნელის კისრის ღერიდან. მისი ერთი ხელი წელზე ჩამოცურდა, როცა ის ცხვირს ადებდა უმცროსის კისრის მგრძნობიარე ზონას.

— ასეთი რთული იყო? ვეგასმა უთხრა დამთვრალმა პიტის სურნელით.

"მე-ეს რა-არ იყო" პიტი ცდილობდა ეპასუხა, თუ სამიზნის ცენტრში დარტყმა რთული იყო, სხვა რაღაც ამჟამად ნამდვილად უფრო რთული იყო.

პიტი მოულოდნელად მოშორდა ვეგასს და იარაღი მისკენ გაიშვირა. უფროსს პისტოლეტი არ აწუხებდა. მის სასურველ ვარდისფერ ტუჩებზე ვამპირული ღიმილი ამის ნიშანი იყო.

"ოჰ~ კნუტი მამაცი თამაშობს ჰმ?" ვეგასის დამოკიდებულება პროვოკაციული იყო.

თვალის დახამხამებაში ვეგასმა პიტის აიღო იარაღი, გადააგდო და სროლის მაგიდაზე დააჭირა და ერთი ხელით მაჯები ზურგს უკან მიამაგრა.

ვეგასი დაიხარა  უმცროსისკენ და თქვა: "ისევ სცადე და ისე ძლიერად გაგაცილებ, კვირებით ვეღარ იარებ", როცა მისი მეორე ხელი დაბლა მიიწია პიტის თეძოებს შორის.

ვეგასმა ეს ადგილი დაიპყრო და პიტი კვნესოდა. მან პატარას ყურის მიღმა ჩაილაპარაკა, როცა კაკუნმა მათი მომენტი გააფუჭა.

"ღმერთო-ჯანდაბა!"

ხაფანგში  (წიგნი 1)Where stories live. Discover now