ezberlenmiş şiir gibiydi bazı aşklar duygusuz, coskusuz, heyecansız yaşanırdı. bazılarımız nedensiz severdi, bağlanırdı ayakkabı bağcığı gibi ilk yağmurunda yırtılacak bir ayakkabıya.bazımız aşk sanardı boğazındaki düğümü. yutkununca geçmezdi ama yıllar, aylar bir bakmışsın çözüvermişti kördüğümü. aşkta ilgi beklerdi bazılarımız bir annenin çocuğuna olan ilgisi gibi. martıların denizsiz yaşayamaması gibi onsuz yaşayamayacağını sanardı bazılarımız, bir ay sonra bir başkası için yaşayacağı halde.
aşk neydi peki? bir nikah masasında ağız dolusu 'evet' demek miydi? biri gördüğünde aşık olduğunu anlasın diye taktığın iki halka mıydı ? nikah memurunun yerini boşanma avukatının alacağı zamana kadar olduğun birliktelik miydi? yanında sabahlayan bir sevgili miydi? yoksa gözlerinde uzun bir yolculuğa çıktığın kişiyi kalbine koyup adını dudaklarına mühürlemek ve her adını söylediğinde gülüşünün yanağında yaptığı çizgilerle yaşlanmak mıydı? onu karşında gördüğünde damarlarında kan akışının hızlanıp patlama noktasına gelmesi miydi? her aramasında sesinin titreyerek'efendim' demesi miydi? şimdi bir yıldız kayar ve onunla bir ömür dilerim diye saatlerce semaya bakmak mıydı? başını yastığa koyduğunda ilk onun aklına gelmesi miydi? yanında nefessiz kalacak kadar heyecanlıyken ıssarla kalmaya devam etmek miydi? her şarkıda onu dinlemek her gözünü kapattığında onu görmek miydi?ayakların yerden kesilirken tek kişilik bedende iki ruh taşımak mıydı?
aşıktım sana. sen de daha ne olduğunu bilmediğim aşktın. yüreğimi yakalayıp aşkı öğrettin bana. bir yanım eski günlerime dönmek istiyordu diğer yanımsa senden kopamıyordu. nasıl bir halde nasıl bir durumun içindeydim? seni unutmak için çırpındıkça sana doğru gidiyordum.sen benim alın yazım gibi yüreğime kazınmıştın. öyle bir çırpı da kopmuyordun yüreğimden.
