Beni Buldu

Benim Varlığım

Bir vampirin kucağında olucağım asla aklıma gelmezdi. Ama o da oldu işte. Ne güzel.

"Varlıkcım. İyi misin canım yaklaşık iki saatir aynı pozisyonda yız."

Ben onun kucağında o da başını benim boynuma gömmüş şekilde duruyordu.

"Hmm. Çok iyiyim bitanem. Biraz daha aynı pozisyonda kalabiliriz. Kokunu seviyorum."

Boynumu koklamaya başladı. Sesli bir şekilde nefes alıp burnunu boynuma sürttü.

"Varlık... Mal mısın oğlum ayh." Demiyim demiyim diyorum da yani tövbe estağfurullah.

"Tamam tamam. Gel hadi seni eve bırakalım." Beni koltuğa bırakırken yeniden üstüne atladım.

"Ahm. Napıyorsun miniğim." Beni belimden tutup yeniden kucağına oturttu.

"Bişey dicem."

"De miniğim."

"Ben bu sevgililik işini hiç bilmiyorum. Fark etmeden yeniden kalbini kırmak istemiyorum. Yaniii... Yanisi yok işte tepki ver varlık korkuyorum."

Sadece gözlerimin içine yoğun bir tutkuyla bakıyordu.

"Tam istediğim gibi saf, temiz, tecrübesiz ve inatçı."

"Ben mi inatçıyım. Hah." Ayağa kalkıp dış kapıya doğru yürüdüm. Kahkaha atarak beni belimden tuttuğu gibi yeniden kucağına aldı.

"Miniciğim benim."

"Varlık sus ısırırım."

"Sen beni mi ısırıcan. Yerim seni."

"Ya kendimi bebek gibi hissediyorum."

"Minik bebeğim benim."

"Varlık yemin ederim çakarım bir tane yere yapısırsın."

"Hm hm evet miniğim."

"Evime gitmek istiyorummmm." Varlığın göğsüne gömüldüm iyice. Bura niye bu kadar soğuk.

"Üşüdüm."

"Aslında ev sıcaktı ama." Dedi ve dışarı çıktı. En sevmediğim bölüm. Gözlerimi sıkıca kapatıp bekledim. Açtığımda eve gelmiştik.

"Ahh varlık."

"Noldu miniğim canını mı yaktım." Telaş içinde söyledikleri beni güldürdü.

"Hayır. Yarın okul var. Kuzey beni kesicek."

"O kim?"
Kıskanç varlık.

"Ay ne kadar kıskanç sın."

"Onun kim olduğunu söylemedin."
Oldukça ciddi bir şekilde bana bakıyordu.

"Arkadaşım ya. En yakın arkadaşım onu zarar verirsen sana ceza veririm."

"Hmm. Ne gibi bir ceza." Gözleri beni süzdü.

"Sapık varlık indir beni!"
Varlık kahkaha atarak beni indirdi.

"Evi açtım ve içeri geçtim. Kapıyı varlığın yüzüne kapattım. Ay o ordaydı dimi. Ehem.

"Burnunu kırdın be minik."

"Özür dilerim."

"Seni affetmem için tek bir sebep var."

"Neymiş-" dudağıma yapıştı. Alt dudağımı emerken ben gelişi güzel dudaklarımı haraket ettiriyorum.

"Aferim benim miniğime."

"Benim lafım o."

"Yarın okul var miniğim. Beraber gidicez değil mi."

"Evet. Şimdi müsadenle uyuycam."
Varlık dışarı çıkınca üstümü giyindim ve yatağa girdim.

"Gelebilirim miyim."

"Hm hm."

"Uykum mu geldi
Yanıma geldi ve yatağa yattı.

"Napıyon ya."

"Uyuyorum."

"Uykum mu geldi varlığım."

"Evet."

"Uyu bakalım. Yarın yorucu bir gün olucak."
Saniyesinde uyudu.

"Uykucu varlık."

Yorum yapınız.
Kısa oldu kusura bakmayın.
Byee 💗💓