"Bir günde olaysız geçsin ya."

335 11 14
                                    

Bugün günümün sakin geçmesi dileğiyle...

"Günaydın miniğim."

"Günaydın varlık."

Normalde bugün okul vardı ama gidip gitmeme konusunda kararsızdım.

"Okula gitmiyor muyuz güzelim."

Yataktan kalkarken sorduğu soruya odaklanamamıstım. Çünkü dikkattimi başka şeyler çekiyordu. Örneğin vücudu

Ona baktığımı görünce sinsi bir şekilde bana doğru yaklaşmaya başladı.

"Hoşuna gitti sanırım. Hm."

"Evet. Hoşuma gittin."

"Onlara dokunmak ister misin."

Buna hayır diyen salaktır.

Elimi yavaşça karın bölgesinde gezdirdim.

"Ahm."

"Acıdı mı."

Bu sefer benim ona sorduğum soru sayesinde koyu renkli gözlerini üzerime dikti.

Bana iyice yaklaştığında onu geri itip ayağa kalktım.

"Evde çocuk var. Ve okula gitme kararı aldım. Bugün olaysız bir gün yaşamak istiyorum."

Üstümdeki geceliği çıkarıp okul eteğini ve üniformasını giydim.

"Bu etekler niye bu kadar kısa ya..."

"Birşey mı dedin varlıkcım."

"Hayır miniğim. Çok güzelsin."

Dibine girip beni yanağımdan öperken bir eli ile baya kısa olan eteğimi çekiştiriyordu.

"Seni bununla gören herkesle küçük bir hesabım olucak..."

Tehlikeli bir şekilde sırıtıp hafif bir şekilde ona sürtünerek dışarı çıktım.

"Seninle akşam görüşcez miniğim!"

Kahkaha atarak Kadenin odasına doğru ilerledim.

•~•~~•~•~••~•~••~•~•~•~•~••~•~•~•~••~•~•

Kapıyı tıklattım.

"Kaden. Girebilir miyim."

"Evet!"

Kapıyı açıp içeri girdim. Efenin olan forma kademe biraz büyük olmuştu.

"Tipe bak." Gülerek Kadene yaklaşıp yakasını düzelttim.

"Büyük oldu..."

"Görebiliyorum. Sana yenisini alalım olur mu?"

Kafasını salladı.

"Hadi kahvaltı yapıp çıkalım. Geç kalıcaz."

"Tamam."

Aşağı indiğimizde Efe telefonuyla oynuyordu.

"Hadi uyanın artık ve kahvaltı yapın!"

Benim bağırmamla ikiside masaya oturup yemeye başladı. Bende keyifle gülerek bardağımdaki kanı içmeye başladım.

~•~••~•~•~~•~••~•~••~•~•~••~•~••~•~•~••~

Okulun içine girmiştik. Gözlerim hafif eli titreyen Kadene takılmıştı. Efede  onu fark etmiş gibi Kadene bakıyordu.

"İyi misin Kaden."

"Hm hm. Herkes bana bakınca gerildim biraz."

Efe gerçektende bize bakan büyük kalabalığa döndü. Acaba lens falan mı takmadım niye bakıyolar ki."

Kadene yeniden döndüm. Bir kız ona doğru yaklaştı.

"Selam. Okula yeni geldin sanırım. Ben selin."

Heh geldi okulun erkekcisi.

"Kaden."

Rahatsız olduğu her halinden belli olan madeni kurtarmak için atak yapmıştım ki canım varlığım benim yerime yaptı.

"Selin. Kendine başka erkek bulabilirsin. Rahat bırak Kadeni."

Üçümüz yeniden okula doğru yürüdük.

Kadeni önümüze oturttuk. Bizde arkaya geçtik. Bayadır bu sıraya oturmuyordum. Özlemişim.

"Özledin mı anılarımızı."

"Evet. Senden nefret ettiğim günleri hatırlattı. Hatta bir kere okulda sana kan bulmaya çalışmıştım. O günde sana iyi sövmüştüm."

Beraber gülerken Kaden bize döndü.

"E-efe abi."

"Efendim Kaden."

"Benimle iki dakika tuvalete gelebilir misin."

Efeye soru soran gözlerle baktı.

"Hemen geliyoruz miniğim. Tek başına durabilirsin değil mi."

Onaylar biçimde kafamı salladım. Onlar giderken bende yanıma getirdiğim kitabı açıp okumaya başladım.

Efe

Kadenin beni çağırması üzerine tuvalete gittik. Kapıyı kapatınca hemen tuvaletin kenarına tutundu. Onu kolundan yakaladım.

"Kaden! Noldu iyi misin."

"O kızları sevmedim. Hayır sevmedim hayır. Bana kötü notlar yazdılar. Hayır hayır."

Kriz geçiriyor gibi görünüyordu.

"Tamam. Ben yanındayım. O kızları şindilik unut. Laraya söylerim onları duvardan duvara vurur."

Yapar bu arada.

Kaden bana sarılınca hafif geriledim ama hemen karşılık verdim.

"Şşt. Tamam geçti. Sakin ol yok bişey."

"Korktum."

"Korkmanı gerektirecek birşey yok. Sende bir vampirsin unutma. Bir el hareketin ile bir insanın hayatını karartabilirsin."

Kafasını sallayarak onayladı. Bı süre daha öyle durup ayrıldık. Hafif dolmuş gözlerindeki gözyaşlarını silip elini yüzünü yıkamasını sağladım.

Hızlı gelin.

Tamam miniğim geliyoruz

"Hadi gidelim Kaden. Lara ablan bizi bekliyor." Dedim gülümseyerek.

Sabahki yaptığını unutmadım Lara. Elbette bununda bir cezası olucak.

~•~•~•~•~••~•~•~•~••~•~•~•~••~•~•~•~•~•~

Lara

Okul çıkışında beraber eve doğru yürüyorduk. Aslında sadece ormana doğru gidiyorduk sonrasında ışınlanıcaktık.

Taki önümüzü bir grup gözlerinden belki olan vampirler kesene kadar.

Efe beni ve Kadene arkasına çekip vampirlere baktı. Televizyonda gördüğümü gruba benziyordu bunlar.

"Ne istiyorsunuz!"

"Grubumuza katılmanızı."

Dedi en önde duran kişi. Liderleri galiba.

"İstemiyoruz. Zorlamayın. Aksi takdirde sonuçlarına katlanırsınız."

"Vampirler gruplar halinde yaşar."

"Bu bir kural değil."

"Birinci seçenek. Gruba gelin. İkinci seçenek. Ölün.

"Valla yeter bıktım. Bir günümüzde olaysız geçsin ya."

"Dimi miniğim. Gına geldi artık. Neyse buda geçer elbet."

Yeniden onlara baktığımızda herkes vampir formunu almıştı.

Evet. Bir bölümün daha sonuna geldik.

Sizleri seviyorum 💗

Byee 💓💞

Beni BulduWhere stories live. Discover now