Beni Buldu

Geçmiş ve Ruh Eşi

3. Kişi ağzıyla~

Herkes odalarında kendi halinde takılıyordu.

Yiğit ve doğu uyuyor.
Lara ve Efe... Özlem gideriyor.
Kaden ve Barış ise plan yapıyor.

Barış hem Kadeni hemde sürüsünü korumak için burda kaçmaya kararlıydı. Her ne kadar burda istek üzerine tutuluyorlarmış gibi görünsede burda gizli bir tehdit olduğu açık ve netti.

Kaden Barış az da olsa evi gezme fırsatı bulmuşlardı.

Evin tek bir çıkışı olması aldıkları ilk kötü haberdi.

Evin bodrum katı vardı ama orası da kilitliydi.

Zaten çok bakamadan yavuz onları odalarına göndermişti.

Bu sırada çağatay yavuzun odasında usulca uyumaya devam ediyordu.

Çağatay

Mükemmel bir baş ağrısıyla gözlerimi araladım. Karşımda hiçte tanıdık olmayan bir yüz görünce doğrulmaya çalıştım ama beni geri yatağa yatırdı.

"Şşt. Kalkmaya çalışma ağır yara aldın."

"Ben neden burdayım? Sürünün geri kalanı nerde? Kaçırdın mı lan beni şerefsiz-"

"Sakin olur musun. Sizi kaçırmadık aksine kurtardık. Herkes burda dinleniyor. Sen iyi misin önce onu söyle."

Feromon kokusu aşırı ağır-
Dur bir saniye.

Yatakta geriye doğru sıçradığımda o da korkuyla bana bakmaya başladı.

"Sen kurt musun?"

Yarım gülümsemeyle bana baktı.

"Hm hm. Alfayım ben."

"Ama bu nasıl-"

"Kurtların türleri tamamen kaybolmadı. İnsanlar ve vampirler hepsini yok edemedi. Ama vampirlere göre sayımız oldukça az. Bizim sürümüz hariç en fazla iki üç tane sürü vardır."

"..."

"Korkuyor musun benden?"

"Hayır, sadece şaşırdım. Neyse ben sürümü görmek istiyorum."

Ayağa kalkmaya çalıştığımda beni belimden tutup geri oturttu.
Bu nasıl bir güçtür.

"Dinlenmelisin."

"Buna sen karar vermezsin."

"Evet verebilirim. Sonuçta ruh eşimsin."

Şok...

Yiğit

Doğu ile hala aynı yatakta yatıyorduk.

Doğu ile çok önceden tanışmışlığımız vardı.

Baya eski...

Küçük parmaklarım ile annemin bana vurmasını önlemeye çalışıyordum. Dün gece gök gürültüsünden korktuğum için yanına gitmiştim ama uykusunu böldüğüm için dayak yemiştim.

Şimdiki dövülme sebebim ise okulda ikinci olmamdı...

"Anne gerçekten aynı yanlışları yaptık sadece benden bir hata daha az yaptı gerçekten benden iyi değil..."

"Kes! Bahane üretme! Aptal ve beceriksizsin. Okul birincisi olmayı bile beceremiyorsun. Odana çık! Bugün sana yemek falan yok."

Mutsuz bir şekilde odama çıktım. Zaten okuldaki teneffüslerde ders çalıstığım için yemekhaneye inmemiştim. Zaten insem bile yemek yedirmiyorlar... O yüzden açtım ama yapabileceğim birşey yoktu.