Siz: bu fotoğrafı gördükten sonra senden nefret etmeliydim.
Siz: senden nefret ediyorum. (02.44)
Siz: edemiyorum. (03.30)
Siz: neden edemiyorum?
•
Kendimi dışarı attığımda ise elim kapı kolunda kaldı. Koldirorun başında duran beden benim hayalim mi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
12.02.2024⭐️
Elimde ki şeye baktığım an hissettiğim tek bir duygu yoktu, bissürü vardı fakat en net hissettiğim şey korku ve iğrenme duygusuydu. Hayır hazar'dan iğrenmiyorum, onu zehirleyen bu şeyden iğreniyorum. Az önce beni hedef alan gözlerin bunu yapıcağını düşünmediğim için bedenim hala kaskatı bir haldeydi. Beni tanımıştı. Evet bunu anlayabiyordum ama elime bıraktığı bu şeyi ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Başı belada mıydı?
Karakolda elime bir uyuşturucu veriyorsa beladaydı. Derin bir nefes alarak parmaklarımı geri kapattım, Ne yapmalıydım. Bu şeyi onun için saklamalı daha sonra ona mı ulaştırmalıydım, yoksa şu dakika bu şeyi yok mu etmeliydim? Kendi ellerimle bunu ona veremezdim. Vermezdim. Ani bir kararla gerisin geriye dönüp tuvalete girdim. Yaptığım şeyden emindim kesinlikle ona bunu veremezdim. Ayrıca hala bana bunu verme sebebini kafamda net oturtamıyordum. İnsan altı yıl sonra gördüğü kıza bir şey demeden uyuşturucu mu verirdi, bir ben bu kadar ironi bir an yaşamışımdır.
"Sevinmem gereken yerde uğraştıklarıma bak." Küçün poşetin içini açıp beyaz toz tanelerini suya döktüm daha sonra da sifonu çekip kurtuldum. Bunu da bir karakol tuvaletinde yapmam ayrı ironiydi. "Şaka gibi." Elimde kalan poşeti çantama attım ve derhal kendimi dışarıya attım. Bir an önce gitmek istiyorum. Meriç abinin suratına nasıl bakıcam? "Miray?" Dedi bir ses, kafamı çevirerek bana seslenen kadına baktım. "Gamze abla."
"Hoşgeldin bir sorun mu var?" Dedi direkt olarak. Sevgilisine benzemesi beni gülümsetti, Artık ne kadar gülümseyebilirsem. Her an çantamı açıp orada ki poşeti görücek diye ödüm kopuyordu. "Yok, hayır alisayla birlikte geldik.Hayırlı olsun bu arada, meriç abiyle birlikte olduğunu duyunca çok sevindim." Yüzünde kocaman bir tebessüm hakim oldu. Çocuksu sevincini görmek biraz daha endişemi azaltmış, şu an ki ana kendimi vermemi sağlamıştı. "Normalde daha erken söylemeyi planlıyorduk ama , beklediğimiz gibi olmadı. Alisa da biraz hayal kırıklığına uğradı gibi.." Çantayı sımsıkı tutan elimi kaldırıp omuzunu sıvaladım. "Alis ondan sakladığınız için birazcık kırıldı ama geçer, onu biliyorsun. Hatta meriç abi onun gönlünü almıştır bile." Tam o sırada kolidorda bizden tarafa ilerleyen üçlüyü gördüğüm gibi elim ayağıma dolaştı sanki.
Bir an sudan çıkmış balık gibi onlara baktım. Beynime külçeyle vurmuşlar gibi sersemlerken gözlerimi hazar'dan ayırmadım. Sanki dakikalardır burda olduğumu biliyormuş gibi gözleri etrafta hiç dolaşmadan direkt göz göze geldik. Dikkatli bakışları üzerimde dolandı, çantama baktı ve gamze ablanın kolunda olan elime, sonra hızlıca tekrardan gözlerime. Öylece ona bakakaldım. Üstünde ki derici ceketini çıkarmış beyaz kısa kollu tişörtüyle gelip tam önümde durdu. "Miray?" Dedi. Ama algılayamadım. Sesi. Sesi gerçekten çok değişmiş.
Tam yanında duran çattığı kaşlarıyla bana bakan meriç abiye baktım bir an sonra hemen gözlerimi kaçırdım.
"Efendim." Dedim kuru bir sesle. Alt dudağımı yalayıp bakışlarımı alisaya çevirdiğim gibi gözlerini açarak bana baktı. Ona bütün bunları anlatsam çığlık çığlığa kalırdı kesin. "Dün söylediğin yeri bana göstericek misin?" Ona dümdüz baktım. Söylediğini beyin süzgeçimden tekrar tekrar geçirirken dudaklarını yalayarak derin bir nefes verdi. "Dün akşam söz vermiştin, göstermiycek misin?" Ben mi? "Neyi?" Dedim saf saf. Bana gerçekten bir ucubeymişim gibi baktı,hafif sağ gözü seğirdi nedense sinirlendiğini hissediyordum. "Hadi yürüyün sizi eve bırakıyım." Meriç abinin dahil olmasıyla gamze abla kendini göstermek adına hafifçe boğazını temizleyip bir adım atarak yanıma gelmişti. "Alisa?" Deri mırıltıyla. Bakışlarımı hazardan ayırmasam da alisa'nın kollarını göğsünde birleştirdiğini biliyordum. "Efendim."
