17

277 9 0
                                    




26.02.2024⭐️

Şüphe denen lanet; öyle çıldırası bir duyguyduki çığlık çığlığa sormak istiyordum artık. Düdüklü tencere gibi patlayasım vardı. Mesajları gördün mü? Mesajları gördün mü! Yoldaydık. Ve ben o kadar çok stres yaşıyordum ki az kalmıştı uzatmak için binbir çaba harcadığım tırnaklarımı kemiricem. Ağlamaklı yüz ifademle bordaya boyadığım tırnaklarıma baktım. Tarık kesinlikle beni yanına oturtmamıştı. Öne savurmuştu resmen. Midem bulanıyor lanet olsun ya.

Gözümün önüne tekrardan aynı sahne geldi. Kaçışım. Ne bir soru, ne de başka bir şey, arabanın yanından tüyüp koşa koşa tarığın yanına gitmiştim. Mesajları okudu mu acaba? Okusaydı bir şey ima etmez miydi? Eski hazar eder. Üstüne bir de dalga geçer. Tuvalete gitmem gerekiyormuş gibi kıvrandım. Fotoğraflar. Hay eşeğin- fotoğraflar! Rezil oldum. "Allah belamı verdi."

"Hı?" Dedi hazar bana bakarak. Yüzümdeki ifadeyi ne kadar düzeltebildim tartışılır, ona bakmadan kafamı bir şey olmadı dercesine salladım. "Yok bir şey." O kadar kötü fotoğraflarım vardı ki anlatamam. Daha yeni anannemin aldığı inekli kostumle fotoğraf çekilmiştim. "Ağlıycam." Diye mırıldandım. Hazarın bakışları yine bana dönsede bu sefer bir şey demek yerine önüne dönüp sırıttı. Daha çok sırtımı koltuğa bastırdım. Olabildiğince sürücü koltuğuna bakmamaya çalışsamda gözlerim bana ihanet ederek baktı. Bakmaz olaydım. Göz göze geldiğimiz an kurbağa gibi sırıtırken hızlıca başımı cama çevirip dudaklarımı ısırdım. Rezil oldum. Rezil oldum. Rezil oldum.

————————————

"Görüşelim ama bak! Unuttum, elim koptu yazamadım yok." Başımı tamam anlamında sallarken, ayrılığın verdiği hüzünle sürücü koltuğunda oturan çocuğa baktım. E ben buna yine alışmıştım. Hadi tarık tamam onunla nasılsa görüşücektim. E bu? Ağlayayım biraz ben.

Boğazımda oluşan karmaşayla ağırca yutkunup kendimi gülümsemeye zorladım. Mavi gözlerini özleyecektim. En çok mavi gözlerini. "Tarığa her sabah pekmez vermeye çalış. Çok kan kaybetti." Başını yavaş yavaş sallayıp bana bakmaya devam edince onları burada dakikalardır diktiğimi anladım. İşleri güçleri vardı ve ben yarım saattir annesinden ayrılmak istemeyen çocuklar gibi davranıyordum. "Kendine iyi bak." Dedim kapıyı kapatmadan hemen önce. Ardından zorla kapatıp arkamı döndüm. Anında burnumun direği sızladı gözlerim doldu. Kollarımı onun kapşonlusuna sararak adımladım. Zamanı keşke geriye alıp o anları tekrar tekrar yaşayabilsem.

__________________

Siz: merhaba

Siz: nerdesin?

Siz : evden ayrılmışsın.

Siz: sena yüzünden mi?

Siz: çiçek?

Hazarı görmeyeli tam iki gün olmuştu. Tarığa telefon numaramı verdiğimden beri neredeyse her dakika başı yazıyordu ve hazarın evden ayrıldığını da ondan öğrenmiştim. Ve müthiş haber. Wattsap uygulamasını kilitlediğim için oraya girememiş.

⭐️*: kendim istedim ve ayrıldım

⭐️*: birinin yüzünden değil

Siz: peki iyi misin?

Siz: keşke seninle konuşurken gözümün önünde bir baloncuk açılsada seni görebilsem.

⭐️*: sihirli annemi fazla kaçırmışsın

⭐️*: çocuk

Siz: sihirli annemi tek çocuklar izler diye bir kural görmedim ben?

⭐️*: tamam ben söylüyorum işte çocuksun

⭐️*: git after la casa de papel falan izle

⭐️*: ufkun gelişsin

Siz: hadi diğeri tamamda.

Siz: after?

Siz: ciddi misin?

⭐️*: kız güzel öpüşüyor

⭐️*: karşıma çıkarsan başka bir afteri de biz çekeriz git izle ve öğren

Siz: yüz yüze başka, burda başka birisin.

Siz: neden böyle?

Siz: sen ki; burada cinsellikten konuşan çocuk, çıplakken beni gizledin- gönderilmedi.

⭐️*: yine saçmalamaya başladın

⭐️*: canımı sıkmadan kaçıyorum

⭐️*: 365 days'ta izleyebilirsin

⭐️*: dünyana renk katar

Siz: ne renk ama!

*************

Görmedin Yarı TextingWhere stories live. Discover now