Kaçak

1.2

İyi okumalar 💖🧚🏼‍♀️

Banyoya girip ellerimi yıkadım ve mutfağa bıraktığım poşetlerden malzemeleri çıkarmaya başladım. Kollarımı sıvayıp önce pilavdan başldım ve pilavı yaptığımda demlenmesi için ocağın altını kısıp üzerine bir ört örttüm. Neden böyle yapıldığını bilmiyordum ama sanırım yapılmalıydı.

Pilavı bitirdikten sonra tavuğa geçtim ama iş burada karmaşıklaşmaya başlayınca youtube'u açıp videoları izlemeye başladım.

Sonra videoları kapatıp kendi kendime bir şeyler yapmaya başladım. Markette tavuk sote yapmaya karar verdiğim için ona göre baharatlar ve sebzeler de almıştım.

Tavaya biraz yağ döküp tavuğu kızartmaya başladım. Tavuğun yeterince kızardığını hissettiğimde sebzeleri ve baharatları da ekleyip karıştırmaya başladım. Tamamen hislerime güvenip hislerimden yola çıkarak yapıyordum yemeği ama oluyor gibiydi. Tavuğunda altını kıstığımda elimi belime koyup yemeklere bir bakış attım. Olmuştu olmuştu, yani umarım...

Mutfaktan salona geçtiğimde Borayı hala uyur halde buldum. Çocuk gibi yastığına sarılmış ve üzerine örttüğüm battaniyeyi atmıştı. Yanına yaklaştığımda uyandırıp uyandırmamak konusunda kararsız kalmıştım. Uyuyamıyordu zaten şimdi tan uyumuşken uyandırmam iyi olur muydu ki?

Sonunda uyandırmaya karar verdiğimde yanına yaklaştım. Ayakta tepesinde zebani gibi durup ismini söyleyerek uyandırmaya çalıştım. Uyanmayınca elimi hafifçe koluna dokundurdum. Ani refleksle kalkıp beni kolumdan tutup koltuğa atıp üzerime çıktı ve yumruğunu kaldırdı.

Oha uyandırdım diye yumruklamazdı herhalde? Gözlerimi kocaman açıp Boraya bakmaya başladım. Yakınlığımızdan mı korkudan mı bilmem dilim lal olmuş gibiydi.

Benim olduğumu görünce gevşettiği elini kolumdan çekip kenara geçti.

"Özür dilerim bilerek olmadı iyi misin bir şey oldu mu" dedi telaşla sorular sorarak.

"İyiyim sadece uyandırmak istemiştim" dedim hala şaşkınlıkla.

Sonra üst üste nefesler alıp kaşlarını çattı.

"Yemek mi yapın sen" dedi dünyanın en saçma şeyiymiş gibi.

"Sen açım diyince bende şey yaptım sormadan kusura bakma lütfen ben öyle şey-" dedim ve sözümü bitireneden Bora'nın bakışları yumuşadı ve gözlerinin içi gülerek bana baktı ve beni susturdu.

"Teşekkür ederim portakal" dedi Bora gülümseyerek.

Bu kadar mutlu olacağını bilsem yapardım zaten yemeği neden söylememişti ki çok acıktığını?

"Bu kadar acıktığını bilmiyordum" dedim tebessüm ederek.

"Acıkmaktan değil yani şey bu evde yemek pişmez. Öyle bir iki atıştırmalık şey yapıp günü geçiririm ama yemek kokusu almayalı uzun zaman olmuş. Tekrardan teşekkür ederim" dedi Bora açıklama yaparak.

"Önemli değil ama şey bende ilk defa adam akıllı yemek yapıyorum o yüzden zehirlenir misin yoksa beğenir misin bilmiyorum" dedim gülerek.

"İnan bana önüme zehir koysan şu an yediğim en güzel yemek gibi gelir" dedi içtenlikle gülümseyerek.

"De şey evde hiç malzeme yoktu sen nasıl yaptın" dedi devam ederek.

"Yakınlarda bir market vardı" dedim elimi saçıma atıp kıvırcıklarımla oynayarak.

Bora bana bakınca güler gibi bir ses çıkardı.

"Kalk bakalım portakal bakalım ne yapmışsın" dedi ayağa kalkıp benimde kalkmamı bekleyerek.