SON İKİ ÜÇ

Oyun bitti!

Merhaba Sevgi Pıtırcıklarım. Biraz önce yayımladığım duyuru yüzünden bir çoğunuz bana kızdınız ama bir de benim açımdan bakmanızı istiyorum. Her yer badboy masum kız hikayesiyle dolu ve hepsinin sonunda çocuk masum ama ezik kıza aşık oluyor. Ben hikayemde farklılık yaratmaya çalışıyorum. Ama yine de sizi kırmayıp tekrar düşüneceğim. Sizi seviyorum kocaman öpüldünüz.

YENİ KİTABIM "EN GÜZEL KABUSUM"A BAKMAYI UNUTUN:)
VOTE VE YORUMUDA TABİ SEVİLİYORSUNUZ BEBEKLERİM

Telefonumun zil sesiyle yeni güne merhaba dedim. Yatakta doğrulup arayana baktığımda açıp açmama konusunda tereddütte düşsem de tüm cesaretimi toplayıp telefonu açtım.

'Alo abicik?'

'NEREDESİN LAN SEN? ÇILIRTMAK MI İSTİYORSUN BENİ? KAÇ KERE ARADIM LAN, KAÇKERE! İN AŞAĞI YURDUN KAPISINDAYIM.'

'Iıı şey abicik ben yurtta değilim.'

'Ne demek yurtta değilim, çıldırtma adamı neredesin!?'

'Efe, sana anlatmaya fırsatım olmadı ama çok kötü şeyler oldu.'

'GÜNEŞ NOLDU? NEREDESİN SEN? Allah!ım sen bana sabır ver!'

'Her şeyi baştan anlatacağım. Ama sözümü kesmeden dinle.'

'Dökül.' dedi ve bende baştan sona (Asrın da kaldığım hariç) her şeyi anlattım.

'Ne? Neden bana haber verilmiyor? Baş eşeğin çavuşu muyum ben? Neredesin sen şimdi?'

'Şey Asrın'ın evinde?'

'Hemen adresi mesaj at. Seni almaya geliyorum.' dedi ve çat diye telefonu suratıma kapattı. Bir süre telefona boş boş baktıktan sonra Whatsapp'a girip konumumu attım sonra da uçan adımlarla yataktan çıkıp koridorun sonundaki Asrın'ın odasına daldım. Dalmaz olaydım çünkü kum torbasını yarı çıplak bir şekilde yumruklayan Asrın ile karşı karşıya kaldım. Çocuktaki baklavalarla rahat bir tatlıcı dükkanı açılırdı. İçimde ki abaza şerbetin olayım baklavalarına dök beni deyince kendime gelmek adına bacağımı çimdikleyip Asrın'a döndüm. Sinir ve alayla karışık

'Kapısız köyden mi geldin?'

'Önemli bir şey olmasa çat diye girmezdim herhalde.'

'Gene ne oldu?'

'Efe buraya geliyor.'

'Ne? Nasıl?'

'Biraz önce beni aradı ve baya haşladı. Nerede olduğumu sorunca da söylemek zorunda kaldım.'

'Aferin sana. Sana boşuna bücür demiyorum, isminin hakkını veriyorsun doğrusu. Küçük bir kız çocuğundan farkın yok! '

'Merak etme kurtuluyorsun benden.' dedim ve sinirle kapıyı çarpıp çıktım. Asrın'ın bana verdiği odaya gidip hazırlanmaya başladım. Onu benim gibi 'küçük' bir kız çocuğuna bakıcılık yapmaktan kurtaracaktım. Hazırlığım bittikten sonra çantamı alıp dış kapıya doğru yürümeye başladım. Sessizce dışarı çıkıp gitmeyi planlarken mutfaktan çıkan Asrın tüm planımı alt üst etti. Beni başlatan tırnağa süzüp

'Hayırdır? yolculuk nereye?'

'Gidiyorum ben.'

'Hadi ya. Kim izin verdi?'

'Birinin izin vermesi mi gerek?'

'Evet, mesela benim.'

'Pardon da ne sıfatla?'

'Asrın KOÇER sıfatıyla.'

'Üzgünüm ama o sıfat bende geçersiz. Şimdi müsadenle zaten Efe az sonra gelecek.'