Aybükeden
Uraz çıkar çıkmaz ceketimi çıkarıp kenara koydum.Kızın ayakbileğine yaklaşarak sardığım sargıyı çıkardım. Çantadan neşter çıkararak Emirhan denen adama başımı çevirdim.
"Küçük bir kap varmı?"
Ayağa kalktı.Korkudan kalp ritmim artarken içeri gitti.Şuan yaşamam bu kızın yaşamasına bağlıydı.Onu kurtarırsam bende kurtulurdum. Nasıl böyle bir duruma düşmüştüm bilmiyordum.
Emirhan içerden getirdiği kabı bana uzatırken daldığım yerden ona baktım.
"Kızı oturur pozisyona getirebilirmisin?"
"Neden?"
"Yarası kalbinin altında kalmalı"
Gerilerek kıza yaklaştı.Kollarından tutarak oturur pozisyona getirince arkasına oturdu ve kızın sırtı Emirhanın göğsüne yaslandı.
Kabı alarak kızın bileğinin altına koydum.Eldiven takarak neşteri yaranın üstüne bastırdım.Bir inleme sesiyle duraksadım.Başımı kıza çevirince yüzünü acıyla buruşturduğunu gördüm.Sağ elini Emirhanın sağ koluna koymuş tırnaklarını derisine geçirirken acı çektiğini anlayabiliyordum.
"İsmi ne?"
Emirhanın bakışları kızdan bana çevrildi.
"Bilmiyorum"
Mahcubiyetle söylerken nasıl bilmediğini anlamamıştım.İşime dönerken sorularımı sıraladım.
"Nasıl bilmiyorsun yakının değilmi?"
"Bilmiyorum çünkü hiç söylemedi"
"Sordunmu peki?"
"Hayır"
"Sormadan nasıl ismini öğrenmeyi düşünüyordun?" Derken zehirli kanı akıtma işim bitmişti.
Kapı tıklatılınca kabın içine eldivenleri bırakarak kapıyı açmaya gittim.Uraz nefes nefese kapıya yaslanmıştı.İlacı bana uzatır uzatmaz hızlıca kızın yanına döndüm.Bileğini temizleyip güzelce sardıktan sonra ilacı şırıngaya çektim.Tam damarından ilacı verdiğimde işim bitmişti.Eldivenleri kabın içine koyarak elime aldım. Çantamdaki temiz bir poşete neşteri koydum.Eşyalarımı topladıktan sonra doğruldum.
"Nereye?"
Emirhanın sesiyle irkilince ona döndüm.
"Kız iyileşti sadece 24 saat boyunca ne olur ne olmaz diye başında beklemeniz gerekiyor yani gidebilirim değilmi?"
"Hiçbir yere gitmiyorsun! Sen bir görgü tanığısın ve kız tam olarak iyileşmedi"
"Kimseye hiçbir şey söylemem lütfen gidebilirmiyim?!"
"Ben bir kere hayır derim ikincisi olmaz!Kafana sıkmadığıma dua et çünkü Uraz bilirki ben etrafta görgü tanığı bırakmam sıkarım kafasına!"
Yutkunarak tekli bir koltuğa oturdum. Resmen bir katille aynı evin içindeydim.Uraz aramıza girdi.
"Madem her görgü tanığının kafasına sıkıyorsun bu kız neden burda Emirhan!" Elini Emirhana doğru sorgularcasına uzatmıştı.
Emirhan kızı düzgünce yatırarak ondan ayrıldı.Urazın karşısına dikildi.
"Ulan ben ne yaptığımı biliyormuydum o an! Panik oldum aldım geldim kızı orda bıraksaydımda polisemi verseydi beni!"
Uraz eliyle alnını ovdu.
"Herkes seni arıyor zaten gerizekalı!"
"Beni sorgulamayı bırak Uraz yoksa senide peşimde götürürüm"
YOU ARE READING
ORENDA(+18)
ActionBir gülümseme binlerce acıyı saklardı ama bir kahkaha birden fazla göz yaşını... Emirhan Aksoy,hayatında bulaşmadığı kadar suça bulaşmıştı.Geçmişinin karanlık yüzünü kahkahasıyla saklamayı başarmış, kimseyi o kalın duvarların arkasına geçirmemişti.T...
