Emirhan sigarasını içmeye devam etti. Sakindi.Odaya sessizlik hakimdi.Tek ses duvar saatinin tik tak sesleriydi. Allahtan Emirhan Aybükenin göz devirmesini görmemişti.Arkama yaslanarak rahat biçimde oturdum.
Birinin beni dürtmesiyle gözlerimi araladım.Aybüke bana doğru eğilmişti. Uyku sarhoşluğuyla kıvrıldığım yerden doğruldum.
"Kaç saattir uyuyorum?"
Etrafa baktığımda Uraz bizim karşı koltuğuzda oturuyordu.Kafasını geriye yaslamıştı.Yorgun olmalıydı. Emirhanında ondan farkı yoktu.
"2 saat kadar oldu ama önemli olan o değil"
Sustuğunda devam etmesi için işaret verdim.Önce Emirhan ve Uraza baktı. Sonrasında bana döndü.
"İlacı atmak için içeri giricem sende buraya bak uyanırlarsa mutfağa gelmesinler"diye fısıldadı.
Başımla onaylayınca koltuktan kalkıp mutfağın yolunu tuttu.Gidip gelmesi beş dakkikayı bile bulmamıştı ve ne Emirhan ne de Uraz uyanmıştı.
Aybüke eliyle gel işareti yapınca kapının yanına geldim.Mutfağa geçtik. Masayı kurmuştu.
"Bak şu iki tabak onların unutma"
İşaret parmağıyla karşılıklı duran iki tabağı gösterdi.Başımla onayladım. O sırada Emirhan mutfağa girdi.Uyku sarhoşluğuyla bardakların bulunduğu kapağı açtı.Bardağa su doldurduktan sonra tezgaha yaslanarak suyunu içti.
"Yemekler hazır Urazı uyandırırmısın?"
Aybükeyi onaylayarak içeri girdim. Uraz koltuğa uzanmış,kollarını göğsünde bağlamıştı.Yanına giderek elimle dürttüm.
"Uraz"
Gözlerini açmadan bir şeyler mırıldanınca dediğini anlamadım.O yüzden omuzuna tekrar dokundum.
"Uraz!"
Sesimle beraber gözlerini araladı.Bir süre ne olduğunu idrak etmeye çalışır gibi etrafa baktı.Urazcım zahmet olmazsa kalkarmısın zaten birazdan mışıl mışıl uyuyacaksın!
"Bir şeymi oldu?"
"Yemek hazır"
Cevabımı başıyla onayladı.Mutfağa geçtiğimde Aybükenin karşısına oturdum.Urazda çok geçmeden gelince yemek yemeye başladık.
Ben daha çorbamı doğru düzgün içememişken Emirhan ikinci tabağını bitiriyordu.Uraza baktığımdaysa ilk tabağı bitmiş ikincisini doldurmak için ayağa kalkmıştı.Aybükeyle birbirimize baktık.
"Uraz dolaptan tatlıyı çıkarsana"
Gözlerimi büyüterek ona baktığımda o buzdolabına bakıyordu.Uraz ona dolaptaki browne dolu borcamı uzattı. Emirhan borcamı alıp tam masanın ortasına koyarken bir tanesini ağzına atmıştı bile.Aybükeyle tekrar göz göze gelirken Uraz yerine oturdu.
"Yavaş ye oğlum önünden alanmı var?"
Urazın uyarısını dinlemeyen Emirhan omuz silkti.
"Yaşlı teyzeler gibi başlama Uraz"
Ağzına 3. Tatlıyı atarken konuşması başımı Uraza çevirmemi sağladı.Ona sorsamıydım acaba?
"Umarım evde yeterince erzak vardır"
Aybükenin sesiyle ona döndük.Aybüke ise çorbasından son kaşığı alırken bakışlarımızı üstünde hissederek tabağı bıraktı.
"Yani alınma ama ayılar bile bu kadar yemek yemiyor"
Emirhana söylemişti bunu ama gülümseyenler ben ve Uraz oldu. Emirhan borcamdan uzaklaşarak geriye yaslandı.
"Çok şükür doyduk bugünde"
VOUS LISEZ
ORENDA(+18)
ActionBir gülümseme binlerce acıyı saklardı ama bir kahkaha birden fazla göz yaşını... Emirhan Aksoy,hayatında bulaşmadığı kadar suça bulaşmıştı.Geçmişinin karanlık yüzünü kahkahasıyla saklamayı başarmış, kimseyi o kalın duvarların arkasına geçirmemişti.T...
