Bir gülümseme binlerce acıyı saklardı ama bir kahkaha birden fazla göz yaşını...
Emirhan Aksoy,hayatında bulaşmadığı kadar suça bulaşmıştı.Geçmişinin karanlık yüzünü kahkahasıyla saklamayı başarmış, kimseyi o kalın duvarların arkasına geçirmemişti.T...
Bir buçuk saat kadar sonra bir evin önünde durdu araba.Işıkları yanmayan tek katlı,küçük bir ön bahçesi olan bir ev.Beyaz duvarları ötekilerden farklı olmayan bir ev.
Arabadan indiğimde Aybüke çoktan inmiş eve doğru yürüyordu.Bende yanına gelince arabayı kilitledi.Evin kapısını açtı.
Kendimi karanlık koridorda bulunca Aybüke içeri geçti.Tek tek ışıkları yakarken bende peşinden gidiyordum. Camları ve perdeleri açarak eve temiz hava girmesi için salona geçince bende oturma odasının ortasında dikiliyordum.İşi bitince bana döndü.
"Gel sana odanı göstereyim"
Sıcak gülümsemesine aynı şekilde karşılık verdim.Oturma odasından çıkarak koridorun sağındaki bir odaya girdik.Beyaz mobilyalardan oluşan sade şık ve göz yormayan bir odadaydım.
"Burası misafir odamdır.İstersen duş alıp uyu bende aynı şeyi yapıcam çünkü.Bu arada dolapta kıyafetlerimden var istediğini giyebilirsin"
Ona dönerek gülümsedim.
"Teşekkürler.İyi geceler"
"İyi geceler"
Kapıyı kapatıp çıkınca derin bir nefes aldım.Kendimi gerçekten yorgun ve bitkin hissediyordum.Aybükenin dediği gibi ebeveyn banyosuna girerek güzel bir duş aldım.Sonra pijama takımı giyerek yatağa girdim.Uykuya dalmam saniyeleri bile almamıştı.
Emirhandan
Sabah saatleri
Gözlerime vuran ışınlarla beraber yüzümü buruşturdum.Diğer tarafa dönerek uyumaya devam ettim.Sadece bir kaç saniye sonra zihnimdeki bulanık su berraklaştı.Kalp atışlarım hızla atarken yataktan aniden doğruldum.Her şeyi hatırlıyordum! Sinirle odadan çıkarak aşağı indim.
"Uraz!"
Sinirle adını haykırırken oturma odasına geçtim.Koltukta uzanarak uyuyordu.Onu omuzlarından tutup sarstım.
"Uraz Uyan!"
Şaşkınlıkla gözlerini aralayan Urazın gözleri beni bulunca ellerimi kendinden kurtardı.
"Ulan bırak bir uyuyayım saat daha kaç!"
Sırtını dönerek geri yatmaya yeltendi.
"Allah belanı vermesin Uraz kalk kızlar yok!"
Bunu dememle anında oturur pozisyona geçti.Merakla bana bakıyordu.
"Nasıl yok?!"
"Lan yoklar işte tuzak kurmuşlar bize!"
Uraz elini alnına koyarak geriye yaslandı.Derin nefesler alırken odadan çıktım.
"Hazırlan hemen onları bulmaya gidiyoruz!"
Seslenerek odama çıktım.Eşorfmanı çıkararak siyah bir kot pantolon giydim.Siyah bir tişörtün üstüne siyah deri ceketimi giydim.Saçımı gelişigüzel düzelttikten sonra aşağı indim.
Odamda ne anahtarlarımı ne de telefonumu bulabilmiştim.Gerçi kullandığım telefonlar tek kullanımlık şeylerdi ama sorun o da değildi.Daha büyük sorunlarım vardı.
Botlarımı giyerek dışarı çıktım.Tahmin ettiğim gibi aybükenin arabasını almışlardı.Bende kenarda duran benim kendi şahsi motoruma yöneldim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
