Kabanata 27

61 8 1
                                    

KABANATA 27

Atasha's POV

When I arrived at the hotel where I had reserved a room, I was immediately welcomed by a hotel staff member who graciously carried my luggage. I also expressed my gratitude to the driver who had fetched me from the airport before following the hotel staff inside.

As I entered the hotel lobby, I was struck by its elegant design and warm ambiance. The friendly staff member escorted me to the front desk for check-in and greeted me with a refreshing welcome drink. After completing the formalities, the staff member guided me to my room.

To my delight, the room had a stunning view of El Nido, Palawan's pristine beaches and crystal-clear waters. The sight of the picturesque landscape took my breath away, and I knew I was in for a truly unforgettable stay. Thanking the hotel staff for their excellent service, I settled in and eagerly anticipated the adventures that awaited me in this tropical paradise.

I never expected El Nido to be this beautiful. If only I had known earlier, I would have visited here sooner. It's always out of the country whenever Elias and I go on vacation. But it's also good that I don't have many memories with Elias in Palawan, so I won't think of him while I'm here. I will create my memories alone with myself.

Instead of prolonging my stay in my room, I quickly changed into my beach attire. The white sand beach stretched before me, with crystal-clear waters inviting me for a swim. The sun was setting, casting a golden hue over the horizon as gentle waves lapped at the shore. As I walked along the coastline, a sense of peace enveloped me, and I knew that this solo trip to El Nido would be a chance for me to find solace and rediscover myself.

Preskong hangin ang sumalubong sa akin sa dalampasigan at amoy ng karagatan ang nagbigay sa akin ng kaginhawaan. Ang paglalakad ko sa buhangin ay tila nagdadala sa akin sa isang mundong puno ng katahimikan at kaligayahan. Ang kantang pinapalakpakan ng mga alon, ang tinig ng mga ibon na tila nagpapaawit ng kanilang sariling tugtugin, at ang buong kalikasan na bumabalot sa akin ay nagdudulot ng kapayapaan sa puso ko.

Nagpasya akong umupo sandali sa buhangin habang tinatangay ng hangin ang buhok ko. Tinanaw ko ang kahabaan ng dagat, at sa mga sandaling ito napagtanto kong minsan ay kailangan ko rin pala ng quality time para sa sarili ko. Ito yung mga bagay na hindi ko nagagawa nung kami pa ni Elias, ang mapag-isa dahil palagi siyang nasa tabi ko. Kailangan ko rin pa lang huminga mag-isa para gumaan ang nararamdaman ko.

Ilang sandali lamang ay may natanaw ako sa hindi kalayuan. Nakita ko ang dalawang taong magkayakap bago unti-unting lumuhod yung lalaki sa babae, at isang sandali lamang ay bigla na lamang tumili ang babae at agad na yumakap sa lalaki. Pagkatapos nun ay saka sila naghalikan. Napabuntong hininga na lamang ako at napailing. Gusto ko lang naman mapag-isa, bakit kailangan pang may eksenang ganito.

Respeto naman sana sa taong broken. Natawa na lang ako sariling naisip at muling napailing. Kailan pa ako natutong magbiro sa isip ko? Well, I think ngayon lang. Hays!

Muli ko na lamang tinanaw ang kahabaan ng karagatan. Tahimik kong pinagmasdan ang magandang view nito nang bigla na lamang may isang golden retriever ang pumunta sa akin at tumahol, parang gustong makipaglaro.

Napangiti naman ako at tinaas ang palad ko upang haplusin siya, "Hey there, buddy? Where's your owner?" Tanong ko rito ngunit tumahol lang siya at bigla akong nilundagan dahilan para mapahiga ako sa buhangin. Natawa pa ako ng dinalaan niya ang pisngi ko sabay ngiti habang nakalabas ang dila. "Okay? You wanna play?" tanong ko at tumahol lamang ito sa akin. Hinawakan ko ang collar niya upang tignan ang nakasulat doon. "So, your name is Sunny?" saad ko at sinagot niya muli ako ng tahol.

Tatayo na ako mula sa pagkakaupo sa buhangin ng marinig ko ang sigaw ng isang lalaki. "Sunny! I've been looking for you since earlier! I thought you were already lost!" sabi ng lalaki na agad namang nilapitan ni Sunny at tumahol. "Don't you ever do that again, alright?" dagdag pa nito na sinagot ng tahol ni Sunny. Hinaplos nito ang alaga bago tumingin sa akin, nanatili lamang akong nakatingin at pinapanood siya. "You have company, huh?" Usal nito at nagkibit balikat bago tumingin kay Sunny na agad tumahol at tumakbo papunta sa akin.

Lost in the Maze: Elias de MarcelWhere stories live. Discover now