I'm a mess

Hoofdstuk 42

Jill pov

Nadat we weer iets hadden besteld konden we lang wachten. ,,Dus, je bent niet weggegaan?" vroeg ik. Ik wilde hem niet het gevoel geven dat hij persé weg moest gaan, maar ik was gewoon nieuwsgierig. ,,Nee, dacht je nou echt dat ik wegging," zei hij kil en keek me raar aan. Ik haalde mijn schouders op, als iemand iets zei moest ik toch maar op die woorden vertrouwen? Na een kwartier verveeld met mijn armband gespeeld te hebben kwam ons eten eraan. ,,Dus hoe gaat het tussen jou en .. David," vroeg hij. Zijn naam sprak hij met op elkaar geklemde kaken. ,,Goed."
We aten in stilte verder, totdat er een vervloekt stukje op mijn kleren viel. Cameron keek me geamuseerd aan, blijkbaar vond hij dit grappig. Ik zuchtte en legde mijn bestek neer en pakte een servetje en veegde het weg. ,,Er zit nog steeds een stukje bij de bovenkant en bij je kin en je mond."
Geïrriteerd staarde ik voor me uit, dit alles was zo genânt. ,,Ik help je wel," zei hij en pakte een servetje. Ik sloeg zijn hand weg. ,,Nee ik doe het zelf wel." Hij luisterde niet en kwam weer met zijn hand dichtbij mijn mond, alweer sloeg ik het geïrriteerd weg. ,,Cameron stop ik doe het zelf wel."
,,Nee laat me je helpen," zei hij koppig. Ik sloeg zijn hand weg en keek hem scherp aan. ,,Cameron houd op," siste ik. Ondertussen keken mensen ons vreemd aan en liet ik hem maar toe. ,,Ja zo is het wel genoeg," zei ik na een tijdje. ,,Nee er zit nog iets hier." Ik rolde met mijn ogen. Hij boog zich nog meer over de tafel heen en gaf me een kusje op mijn mondhoek. Als ik net niet rood was dan was ik dat nu zeker weten wel. ,,Wat te hell-"
Ik hoefde mijn zin niet af te maken want dat deed iemand anders al. ''Doe je."
Mijn adem bleef in mijn keel hangen, ik wist precies wie dit was. Ik draaide me om en maakte kennis met David's ogen die woest stonden. ,,Het is niet wat het lijkt," zei ik snel. Wauw, dat ik dat nog zei. ,,Dus je negeert mijn telefoontjes, en dan tref ik je hier met hem. En dan ook nog op mijn fucking verjaardag, waar je fucking voor uitgenodigt was maar jij nam je klote telefoon niet op."
Zijn verjaardag. Shit shit shit. Het was al erg maar dit is nog erger nu het zijn verjaardag is. ,,Je gaat liever met zo'n sukkel uithangen dan mijn verjaardag vieren!" schreeuwde hij. Ondertussen keek iedereen naar het tafereel dat zich hier af speelde, en ik herkende meteen een aantal vrienden van David die om ons heen stonden. ,,Houd je fucking bek tegen haar en schreeuw niet zo!" schreeuwde Cameron terug. Ik keek van Cameron naar David. David keek me woest aan. Voordat ik het wist belandde David's vuist in Cameron's gezicht en verliet een kreet mijn mond. Natuurlijk liet Cameron het hier niet bij en sloeg terug. Beide jongens vielen op de grond en sloegen door. ,,Stop!" riep ik maar natuurlijk luisterden ze niet naar mij. Na ongeveer vijf minuten trokken een aantal mensen ze uit elkaar. Cameron wilde weer aanvallen, maar ik pakte zijn hand vast. Zijn gespannen houding veranderde. David keek naar ons handen en hij zag er gebroken uit. Uiteindelijk keerde hij zich om en zijn vrienden volgden hem. Wij werden uit het restaurant gestuurd. Ik belde een taxi en we reden naar huis. Cameron's adem ging nog steeds hevig te keer. Toen we er waren betaalde ik de taxichauffeur en trok Cameron mee naar zijn kamer. ,,Blijf zitten," zei ik. Ik liep naar de keuken en zocht ergens naar een ehbo doos. Uiteindelijk vond ik het ergens achterin in een kastje. Ik liep terug en ging naast hem zitten. Zijn knokkels waren paars en een aantal schrammen waren op zijn gezicht te bevinden. ,,Je kan toch niet zomaar iemand in elkaar slaan midden in een restaurant," mompelde ik en deed ondertussen een of ander spul op zijn hand. ,,Doet het pijn?" vroeg hij. Ik keek hem niet begrijpend aan. ,,Nou je weet wel, dat het uit is?" Hij keek me ongemakkelijk aan. Ik haalde mijn schouders op. Ik wist het zelf nog niet, ik was nog in schock van daar net. ,,Waarom sloeg je hem terug?" vroeg ik. ,,Omdat hij er om vroeg!" snauwde hij. Ik zuchtte diep en was klaar met zijn handen. Ik wist dat ik eigenlijk op dit moment David moest vezorgen in plaats van Cameron. Ik ging verder met zijn gezicht, wat ongemakkelijk was. Ik wilde hem niet in zijn ogen aan kijken. Hij pakte mijn kin vast en tilde mijn hoofd op. ,,Kus me," zei hij. Ik keek hem geschrokken aan. ,,W-wat?" stotterde ik. ,,Ik weet dat je het wilt."
,,Doe normaal dan ga ik vreemd."
Hij lachtte bespottelijk. ,,Oh ja? Je hebt toch geen relatie."
Hij stond op en stormde zijn kamer in. Ik zuchtte en bleef hopeloos achter. Vond ik het erg dat het uit was met David? Niet echt. Ik besloot tv te kijken, want ik had geen zin om terug naar mijn eigen kamer te gaan.

Na een uur stond ik op en besloot om te vertrekken. Net toen ik wilde vertrekken kwam Cameron zijn kamer uit. ,,Ga je weg?" vroeg hij. Ik knikte en ik zag teleurstelling in zijn ogen. ,,Het spijt me voor daar straks."
Hij krabte achter in zijn nek. ,,Maakt niet uit."
,,Vond je het wel leuk .. voor dat dat gebeurde," vroeg hij onzeker. Was hij onzeker? Cameron die onzeker was, dat kon niet. Ik knikte, maar meende er niks van. ,,Ik deed het voor jou, dat vechten."
Ik rolde met mijn ogen, hij hoefde niks voor mij te doen. Ik vroeg er niet eens om. ,,Ik deed het fucking voor jou en ik zou het zo weer doen."

,,Je hoeft helemaal niets voor mij te doen!" schreeuwde ik. Door hem stond ik voor schut . Hij pakte ruw mijn arm beet en keek me doordringend aan. ,,Waarom waardeer je niks voor wat ik doe? Deze hele 'date' gedoe was misschien voor jou vriendschappelijk maar voor mij niet. En denk je echt dat ik om een meisje zou vechten, nooit. Maar voor jou doe ik het en dan ben je freaking irritant aan het doen. Wil je nog steeds David ofso?!" schreeuwde hij. ,,Ik wil David niet!" schreeuwde ik terug. Natuurlijk wilde ik David niet, ik heb geen gevoelens meer voor hem, denk ik. ,,Waarom wil je mij dan niet?" Hij was alweer kalmer geworden. Ik zuchtte geïrriteerd. ,,Ik heb dat nooit gezegd."
,,Dus je vindt me ook leuk?"

,,Je maakt mijn hoofd moe."

Ik had geen zin hier in. Het liefst wilde ik nu gewoon slapen in mijn bed, dat was alles wat ik vroeg. ,,Ik ga," zei ik. ,,Krijg ik nog een kus?" Was hij nu serieus, of deed hij dit express? ,,Nee," zei ik standvastig. ,,Komop een klein kusje?" vroeg hij en lachtte. Dus hij was nu niet meer boos, maar dat veranderte niets aan dat ik geïrriteerd was. ,,Nee is nee."
,,Dan laat ik je niet gaan."
Ik trok me los uit zijn greep en keek hem triomfantelijk aan, hij kon me toch niet laten blijven. Hij zuchtte. ,,Oké ik zie je dan wel weer," zei hij. Ik zuchtte ook, rolde met mijn ogen en drukte een korte kus op zijn lippen. Ik voelde dat hij glimlachte en meer wilde, maar ik trok me terug. ,,Ik hou van je," zei hij. Ik rolde met mijn ogen, ik was te moe voor dit.

---

#TeamJilleron
Eindelijk het hoofdstuk waar iedereen op heeft gewacht, denk ik.

Jullie denken drama is voorbij,

Maar nee, het is nog maar net begonnen mwuhahahha.

Sorry voor de vorige hoofdstukken ik moest weer in het verhaal komen.

Vote & Commenttt?