Finding You

One

One

Sharla Veronica Santiago POV

Sa pagmulat ng aking mga mata ay puting ilaw ang una kong nasilayan, puting kisame na ibang-iba sa nakasanayan kong kwarto. Nasaan ba ako?

Sinimulan kong idako sa iba ang mga mata ko, nakita ko si Mama na nakayuko sa aking kama, natutulog habang hawak-hawak nito ang aking kamay. Unti-unti akong napangiti at hinaplos ang kanyang ulo na kinadahilan ng kanyang pagising.

Noong una ay hindi pa ito makapaniwala sa nakikita ngunit ng makumpirma nito na gising na ako ay may mabilis na luhang lumandas sa kanyang pisnge at niyakap ako.

"Gising kana talaga?" napatango ako. Nakita ko rin si Papa sa may couch na nagising noong narinig niya si Mama, katulad ni Mama ay hindi rin ito makapaniwala.

"Ano po bang nangyare? Nasaan ako?" nagtatakang tanong ko sakanila.

"Almost 2 months and 15 days kana rito sa Hospital. Masyado mo na kaming pinagaalala." Nagsimula na naman sa pagtulo ang luha ni Mama.

"Ganun na katagal? Ang natatandaan ko lang ay nasa Bus ako and then there is a big accident na nangyare. And then nag-black-out na lahat."

Tumayo si Dad at lumabas ng kwarto, mukhang tatawagin nito ang Doktor na tumitingin saakin.

"Huwag mo na masyadong intindihin ang nangyare, magpahinga ka na lang. may nararamdaman ka bang masakit sa buong katawan mo most specially in your heart?" umiling ako at sinunod ang sinabi ni Mama.

Nagpahinga ako, bago niya tuluyang sundan si Papa sa labas ng kwarto ay binigyan muna ako nito ng halik sa noo.

"Rest... kakausapin lang namin ng Dad mo ang tumitingin sayo." Napatango na lamang ako, sa pagsara ng pintuan ay ang pagsulyap ko naman sa binatana. Umuulan sa labas, 2 months akong walang malay at nakahiga sa kwartong ito, 2 months kong pinagalala ang mga magulang ko. Kaya siguro ganuon ang gulat nila ng makita nila akong nagising.

Hindi nagtagal ay may pumasok sa loob ng kwarto, ito na yata ang Doctor na tumitingin saakin, nakasunod sila Mama at Papa dito.

"Hi Sharla, kamusta ang nararamdaman mo? Wala naman bang masakit sayo?" masiglang bati at tanong noong Doctor.

"Wala naman po."

"How about your heart? May iba ka bang nararamdaman?" umiling ako.

Chineck-up lang ako sandali noong Doktor at tsaka binalingan ulit sila Mama at Papa.

"Sir, mukhang naging maayos po ang epekto noong operation na ginawa namin, naging maayos rin ang flow ng gamot sa katawan niya. At Goodnews rin na nagising siya ng maayos at walang nararamdaman na masakit sa kahit anong parte ng katawan niya, siguro sir i-oobserve pamin siya ng mga ilang araw and after that kung naging maayos na pwede na po natin siyang ilabas ng Hospital." Mahabang paliwanag noong Doktor.

Nakahinga ng malalim sila Mama pero bago makaalis ang Doktor ay nagpasalamat ng paulit-ulit si Papa sakanya.

Nang tuluyan ng makaalis ang Doktor ay binalingan kaagad ako ng tingin ni Papa, hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan sa noo.

"Huwag mo na ulit kaming pag-alalahin ng ganuon Sharla, kung uuwe ka sa bahay make sure na magpapasundo ka saakin. Huwag kanang sumakay ng Public Vehicles, natatakot na kami para sayo."

"Pero Pa-"

"Huwag mo na akong kontrahin, kung hindi kita masusundo si Mama mo ang magsusundo sayo. All right?" napabuntong hininga muna ako bago ako umayon sa sinabi niya.

~*~

Naging maayos lahat ng finding saakin ng Doctors for the Next 7 days kaya they decided na ilabas na ako sa Hospital at i-maintain na lamang ang gamutan sa bahay. Masyado naring nagaalala si Mom dahil masyado na akong nahuhuli sa klase at baka hindi na ako maka-catch-up sa mga lesson. Nasa last year na ako kaya mas lalong nababahala si Mama sa pagaaral ko.