Chapter 115

23.1K 568 158
                                    

"Πηδούσα την Molly. Πηδούσα την Molly. Πηδούσα την Molly." Οι λέξεις του επαναλαμβάνονται στο μυαλό μου ξανά και ξανά καθώς προσπαθώ να ηρεμίσω πριν συναντήσω τους συνεργάτες μου στην είσοδο. Μετά το ξέσπασμα που είχα, σκούπισα τις άκρες των ματιών μου με ένα χαρτομάντιλο και έπιασα την τσάντα μου. Έπρεπε να ξέρω ότι έπαιζε μαζί μου, ότι ακόμα ασχολούνταν με την Molly. Γαμώτο, πιθανόν θα κοιμόταν μαζί της ακόμα και όταν ήμασταν "μαζί". Πως γίνετε να φέρθηκα τόσο ηλιθία ξαναφέρνοντάς τον στην ζωή μου μετά από όλα αυτά που μου έκανε; Ήμουν έτοιμη να τον πιστέψω χθες το βράδυ όταν είπε πως μ'αγαπούσε, για ποιον άλλον λόγο θα ερχόταν μέχρι το Σιάτλ; Γιατί είναι ο Χάρρυ και κάνει πράγματα σαν αυτά για να με καταστρέψει. Πάντα έκανε και πάντα θα κάνει. Δεν μπορώ να σταματήσω να νιώθω ενοχές που το είπα για το φιλί με εκείνον τον τύπο στο μπαρ, ή για τον τρόπο που βασικά κατηγόρησα τον Χάρρυ για χθες το βράδυ ξέρω ότι το ήθελα όσο το ήθελε κι αυτός. Απλά δεν θέλω να το παραδεχτώ σε αυτόν ή στον εαυτό μου.

Το να τον σκέφτομαι τον μαζί με την Μolly με κάνει να ανακατεύομαι. Αν δεν φάω κάτι σύντομα , θα κάνω εμετό. Οχι μόνο για το πονοκέφαλο απο το ποτό αλλά και απο την ομολογία του Χάρρυ. Το ξέρω ότι δεν είμαι τελίως λογική, φίλησα κάποιον άλλον, καποιον άγνωστο σε ένα μπαρ αλλά αυτός κοιμήθηκε με κάποια. Διάλεξε την Μόλλυ μέσα σε τόσες άλλες, την μισώ. Μπορώ να την φανταστω αυτη την στιγμή με το ηλίθιο χαμόγελο της , ξέροντας πως το ότι κοιμήθηκε με το Χάρρυ ξανά θα με βασανίσει.

«Τέσσα!» Ο τρέβορ φωνάζει από την άλλη άκρη της εισόδου. Δεν θυμάμαι την διαδρομή μου από το δωμάτιο μου

ως εδω κάτω, ήμουν υπερβολικά απορροφημένη από τις σκέψεις μου για να μπορώ να επικοινωνώ με το περιβάλλον γύρω μου αλλά ευτυχώς κατάφερα να φτασω στην είσοδο στην ώρα μου.

«Καλημέρα» λέει και μου δίνει μία κούπα καφέ.

«Ευχαριστώ. Λυπάμαι πολύ για την χθεσινή συμπεριφορά του Χάρρυ.» Λέω σιγανά.

«Δεν πειράζει αλήθεια. Είναι λίγο....απότομος..?» λέει και είμαι έτοιμη να γελάσω.

«Αααμ ναι... απότομος.» μουρμουρίζω και πίνω μια γουλιά καφέ.

«Η Κιμπερλυ και ο Κριστιαν θα είναι κάτω σε λίγα λεπτά, ξέρεις... προσπαθεί να τον ετοιμάσει.» χαμογελάει και βάζει το κινητό του πίσω στην τσέπη του.

«Είναι ακόμα εδώ ο Χάρρυ?» ρωτάει.

«Όχι, έφυγε. Και δεν προκειται να ξανάρθει.» προσπαθώ να ακουστώ λες και δεν με ενδιαφέρει.

After 2 (Greek Translation)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα