Chapter 150

14.8K 343 55
                                    

Harry's POV

«Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλή ιδέα.» ψιθυρίζω στην Τέσσα.

Στριφογυρίζει στα πόδια μου και βάζει το δάχτυλο της στα χείλη μου για να με σωπάσει.

«Τι συμβαίνει Χάρρυ, φοβάσαι μια μικρή πρόκληση... ή μήπως είναι η αλήθεια που φοβάσαι?» η Μόλλυ ρωτάει με ένα πονηρό χαμόγελο. Τι τσούλα.

«Εσύ είσαι αυτή που πρέπει να φοβάται.» η Τέσσα γρυλίζει και ξαφνιάζομαι.

«Αλήθεια?» η Μόλλυ σηκώνει το φρύδι της.

«Εντάξει... εντάξει... ηρεμήστε εσείς οι δυο.» ο Νάιαλ λέει.

Απολάμβανα να βλέπω την Τέσσα να βάζει την Μόλλυ στην θέση της αλλά δεν θέλω η Μόλλυ να το παρατραβήξει. Η Τέσσα είναι πολύ πιο εύθραυστη και ευαίσθητη από την Μόλλυ και η Μόλλυ θα έλεγε τα πάντα για να την πληγώσει.

«Ποιος ξεκινάει?» ο Τρίσταν ρωτάει.

«Εγώ.» η Τέσσα σηκώνει το χέρι.

Oh Θεέ μου, αυτό θα είναι καταστροφή.

«Νομίζω ότι εγώ πρέπει να ξεκινήσω.» η Στεφ επεμβαίνει.

Η Τέσσα ξεφυσά αλλά παραμένει σιωπηλή, φέρνοντας το ποτήρι της στα χείλη της. Τα χείλη της είναι ελαφρώς ροζ από το κερασένιο ποτό και δεν μπορώ παρά να τα φανταστώ γύρω μου.

«Χάρρυ, αλήθεια ή θάρρος?» η Στεφ διακόπτει τις πρόστυχες σκέψεις μου.

«Δεν παίζω.» της λέω.

«Γιατί όχι?» ρωτάει.

«Δεν θέλω, έχω παίξει υπεραρκετά βαρετά χαζά παιχνίδια.» παραπονιέμαι.

«Αυτό και αν είναι αλήθεια.» η Μόλλυ ψιθυρίζει.

«Δεν εννοούσε αυτό, κόψτο.» ο Τρίσταν με προστατεύει.

Γιατί στο καλό πηδούσα την Μόλλυ? Είναι σέξυ και αρκετά καλή στο να με ευχαριστεί αλλά είναι τόσο ενοχλητική. Η ανάμνηση της να με αγγίζει με αηδιάζει οπότε την αντικαθιστώ γρήγορα με την Τες.

«Εντάξει, Νάιαλ. Αλήθεια ή θάρρος?» η Στεφ ρωτάει.

«Θάρρος.» απαντάει.

«Χμμμ... Σε προκαλώ να φιλήσεις εκείνη την ξανθιά με την μπλε μπλούζα.» η Στεφ δείχνει μια ψηλή κοπέλα με ανοιχτό κόκκινο κραγιόν.

«Δεν μπορώ να φιλήσω την φίλη της αντί για αυτή?» παρακαλάει εκείνος.

«Η κοπέλα δίπλα στην ξανθιά έχει μακριά σγουρά μαλλιά και σκούρο δέρμα. Είναι πολύ πιο όμορφη από την ξανθιά

After 2 (Greek Translation)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα