Zapraszam was na ,,Silent soul life" opublikowałam już rozdział. Postaram się aby ten rozdział był długi ^^ A! I dziękuje za 21 vote przy ostatnim rozdziale :3
Urodziny Frederico zblirzały się małymi kroczkami a ja nawet nie mam tesktu a co dopiero jakiejś muzyki i muszę nauczyć Ney'a jego solówki bo jego Angielski to maskara.
Siadłam na łóżku a laptop umiejscowiłam na moich udach. Od czego by tu zacząć?
Muszę się dowiedzieć coś o tym Frederico.
-Ney!-krzyknęłam a mój głos roznosił się po całym pomieszczeniu jak i domu. Usłyszałam jakieś kroki na korytarzu. Drzwi otworzyły się naprawdę wolno, wyłoniła się za nich mała osóbka a potem duży Junior.
-Tak słońce.-Chłopak razem z dzieciakiem podeszli do mnie i siadli na łóżku.
-Zabieram się za pisanie tej piosenki ale żeby coś napisać związanego z nim muszę coś wiedzieć o Frederico.
-Jest moim najlepszym kumplem zaraz po Messim.
-Przypominam Ci,że będzie to piosenka o Fredo a nie o Leo.
Spojrzał na mnie po czym schylił się i pocałował mnie w nos.
-Znamy się od dziecka ma żonę i dwójkę dzieci. Kocha być szalonym człowiekiem.
-Chyba mam już pomysł Neyo.-pocałowałam go w usta i otworzyłam laptopa.
-Chodź Davi nie będziemy jej przeszkadzać.
-Niech zostanie może on mi pomoże.
Chłopiec przysuną się bliżej mnie i położył swoją głowę na moim ramieniu. Ney widząc to uśmiechną się od ucha do ucha.
Ney pov.
Byłem bardzo szczęśliwy,że Davi lubi moje słońce. Nie chciałem jej stracić była dla mnie wszystkim wierzę,że napisze coś pięknego. Ale byłem też przerażony tym,że mam zaśpiewać coś w języku,który jest dosłownie bez sensu. Wyszedłem z naszego pokoju i ruszyłem do swojego gabinetu aby podpisać parę papierków.
Znów jestem szczęśliwy i to dzięki mojemu słoneczkowi.
Cara pov.
-Jak napisać piosenkę?-zapytał mnie blondynek, bawiąc się moimi blond włosami.
-Trzeba być zainspirowanym a słowa same zleją się na laptopa.
-Ale jak? Same sobie wejdą do komputela a ty nie będzies lusać palcami?
Weź tłumacz trzy letniemu dzieciakowi jak pisze się piosenki. Jesteś geniuszem Cara..
-Leż koło mnie a sam zobaczysz jak to działa. Mam nadzieję,że mi pomożesz?
-Tak.
Włączyłam jakiś program,w którym można było pisać. Pierwsze słowa ciężko przychodzą tak samo jest z pisaniem książek,FF czy powieści. Wszystkie pierwsze zdania są nijakie ale potem wszystko ma swój kres i leci po płótnie albo po klawiaturze komputera,że po czasie nie panujesz nad tym co piszesz bo stwierdzasz,że ma to taki cholerny sens.
[Ney]
Each day has it's beginning.
(Każdy dzień ma swój początek)
Each night has a field of stars.
(Każda noc ma pole gwiazd.)
Each friend will not last forever but our way.
(Każda przyjaźń nie trwa wiecznie ale nasza tak.)
We do not want to run anywhere else.
(Nie chcemy uciekać nigdzie indziej.)
We want to live here.
(Chcemy żyć właśnie tu.)
In our veins the blood it self.
(W naszych żyłach płynie ta sama krew.)
This is for you i stand here and open a new door.
(To dla Ciebię stoję tu i otwieram nowe drzwi.)
[Cara]
Oh ... so you're someone where you can be.
(Ohh..tak właśnie ty jesteś kimś,którym warto być.)
So all the world wish you today a hundred years.
(Tak cały świat życzy tobie dziś sto lat.)
Let us lift up our hands up and sing again.
(Podnieśmy dłonie ku górze i zaśpiewajmy jeszcze raz.)
Today you light up your family days.
(Dziś właśnie ty rozświetlasz swojej rodzinie dni.)
Feel the taste of being mad, though.
(Poczuj smak bycia szalonym, chociaż raz.)
