İLHAM PERİSİ (Kitap Olmuştur, Tanıtım Bölümleridir)

*6*

Selamlar :)

Yoğun bir iş gününden herkese merhaba :)Evde oturanları ve gezip gezip tozanları kıskanan ben, size şimdi beddua edeceğim :) tez zamanda okullarınız açılsın emi :):):)

Seviyorum sizi iyi okumalar :)

@Gercek_Masallar yani Öykü'nün MİNE ve PERİ hikâyelerini gördünüz mü? Görmediyseniz koşun :)

*******************

Öyle bir hızla yanıma geldi ki, ölesiye tırssam da geri adım atmadım.

Yanıma gelip uzun uzun beni süzerken, sonunda yüzümde durdu.Suratındaki alaylı gülümsemeyle,

"Bomba bir tespit yapmışım.Hizmetçilerden daha kötü görünüyorsun," diyerek yeniden odasına yöneldi ve,

"Ben zaten harika bir nişanlıyım," diye bağırdı yapmacık kahkahalarıyla.

Hiçbir şey söyleyememiştim.Çünkü haklıydı...Öyle berbat görünüyordum ki...

Başımı iki yana sallayıp silkelendim.Sinirlenmemeliydim.Önemli olan hizmetçi olmam değildi.Burada kalabilmemdi.Sakin olmalıydım.Şimdi ise kalmam için bir sebep bulmuştum ve tüm gün, yaşadığım bu olayı çözmek, evime gidebilmek için uğraşabilirdim.

"Kahve istiyorum hizmetçi!"

Ne!?

Ah tanrım! Tam dayaklık bir piçti! Lanet olsun küfretmemeliydim! Ben akıllı bir kızdım! Küfretmek yerine bahane üretmeli ve ona hizmetçilik işkencesinden kurtulmalıydım!

Altında kapri ve üstünde tişörtle salona girerken ona döndüm.

"Hizmetçi kıyafetim yok.Bu kıyafetlerle bu üstün özellikli evine hizmetçi olarak yakışmam," deyip, omuz silkerek masadaki sandviçlerden birini alıp, yemeye başlayarak umursamaz görünmeye çalıştım.

Yavaşça koltuğa oturup bana baktı.

"Hayır kurumu muyum ben? Hem karnını doyuruyorum hem yatacak yer veriyorum.Önce kazan ve sonra istediğini al."

"Bu kıyafetlerle hiçbir şey yapamam bay varyemez!"

Televizyonun kumandasını eline alıp televizyonu açarken,

"Umurumda değil."diyerek açılan ekranı seyretmeye başladı.

Pekala! Bakalım dikkatini çekebilecek miydim!?

"Tamam.Peki.O zaman ben şu eşofmanları giyeyim,"diyerek hızla odasına yürüdüm.

Kafasına dank ettiğinde, o da hızla peşimden gelmeye başladı.Bense bir gözüm arkamda adımlarımı daha da hızlandırdım.Mery ve Brad buradayken elimden aldığı eşofmanları onun yatağının üzerinde görünce alır almaz tam odadan çıkacakken odanın girişinde onunla karşılaştım.

"Ne yaptığını sanıyorsun!?Onlar benim!"diyerek elimdeki eşofmalara uzandı ama elimi diğer tarafa çekip,

"Umurumda değil! Günlerce bu halde kalamam! Duş alıp üzerimdekileri değiştirmem gerek."diye söylendim sertçe.

Sinir etme sırası bendeydi...

Yine eşofmanlarına uzandı ama başaramadı.Bu kez de eşofmanları arkama saklamıştım.

"Ver şunları! Kimse kıyafetlerimi giyemez!"

"Neden? Hastalıklı mısın?"

Yüzünü ekşitip,

"Tabii ki hayır! Bir at kadar sağlıklıyım! Hatta o kadar sağlıklıyım ki bir attan daha hızlı koşarım! Tenim ise bebeklere taş çıkarır!"diyerek, ellerini beline koydu ve tüm kapıyı kapladı.