İLHAM PERİSİ (Kitap Olmuştur, Tanıtım Bölümleridir)

*10*

***********

Bunu yapamazdım...

Yani ben sadece asosyal bir üniversite öğrencisiydim.Koskoca şirketin, başka koskoca bir şirketle anlaşması benim ellerimde olmamalıydı!

Hayır! Yapamazdım...Başaramaz ve işleri her zaman olduğu gibi sakarlığımla berbat ederdim.Rezil olurdum ve yine herkes benimle dalga geçerdi! Gerçek hayattaki sefilliğim burada da kendini gösterirdi!

Tanrım! Kendi hikâyemde bile kaderim değişmiyordu...

"Alışverişe kendisi gidebilir.Onunla hiçbir yere gitmiyorum."

Sahte nişanlısının sözleri üzerine Mery sesini alçaltarak,

"Tek başına şirket için uygun kıyafetler alabileceğini düşünüyor musun Ramon? O bir hizmetçi...Hem de kıyafeti olmadığı için senin eşofmanlarını giyen bir hizmetçi." diye fısıldadı.

"O zaman sen git.Kız kıza halledin şu işi."

Söylediklerini duymamam mümkün değildi.Oldum olası kulaklarım ne yazık ki iyi duyardı.Okulda benim hakkımdaki fısıltıları hiç kaçırmamıştı kulaklarım.Bacağımı kaşımaya başladım.Çekingen bir tavırla zar zor,

"Şey..." dediğimde herkes bana bakınca devamını getiremedim.

Bunu yapamayacağımı söyleyecektim.Söylemeliydim; çünkü başaramazdım.

"Ne?"

Şeytanın bana beklentiyle bakması bir an beni tereddüte düşürse de,

"Ben...Bu-Bunu yapamam," dedim bakışlarımı kaçırarak.

"Ne!?"

Bu kez bağırmıştı.

"Ne demek yapamazsın!?"

Yine bağırmıştı.

Şeytan, bana doğru gelirken Brad yakışıklısı,

"Ram sen hizmetçinle konuş.Biz de reklam için alt yapıyı kuralım Mery'yle.Daha fazla vakit kaybetmemeliyiz," deyip dış kapıya yöneldi.

Mery de ardından yürürken yanımda durdu ve elini omzuma koyarak,

"Helen, bu senin için bir şans.Hayatının sonuna kadar hizmetçilik yapmana gerek kalmayacak.Eline güzel bir para geçecek ve belki de şirkette işe alınacaksın.Bunları iyi düşün lütfen," dedikten sonra Brad'in ardından evden çıktı.

Haklıydı.Ancak her an buradan gideceğimi bilmiyordu.Ben de bilmiyordum.Belki de hiç gidemeyecektim.Berbat etsem bile en azından deneyebilirdim.Belki bu kez şans tanrısı benimle olurdu...

Kapı kapanır kapanmaz şeytanla baş başa kalmıştık!

Bacağımı kaşıdığım elime baktı.Ardından birkaç adım yakınıma gelerek,

"Bu kez ne istiyorsun sahtekâr?" diye sordu ve o şeytanî bakışlarını gözlerime dikti.

Ellerimi belime koydum ve,

"Kimmiş sahtekâr!? Ben mi!?" diye bağırdım.

Az önceki ezik kızla alakam yoktu!
Kendim ve dengesizliğim beni şaşırtıyordu artık.

Kaşları havaya kalkarken,

"Tabii ki sen! Elinde bir koz olur olmaz anında bana şantaj yapıyorsun! Bunu da kullan hadi! Ne istediğini söyle ve bitsin bu iş!" diye bağırıp, işaret parmağıyla omuzumu itti.

İtişiyle olduğum yerde hafifçe geri gitsem de söyledikleri kulağa çekici geliyordu.Bu sayede ona istediğim her şeyi yaptırabilirdim.

Toplu olan saçlarımdan önüme gelen bir tutamı arkaya atıp,