İLHAM PERİSİ (Kitap Olmuştur, Tanıtım Bölümleridir)

*12*

Merhabaaaaaa :)

Bayramda bölüm yazamama olasılığına karşın uzun bir bölüm yazdım :) Umarım beğenirsiniz :)

Şimdiden iyi bayramlaaaaar :)

Corleonis'ten muckas :)

************************

Sıkıca sarıldığım üzerimdeki örtü, inatla yataktan aşağıya düşerken, iki elimle daha da sıkı tutup kaymaması için ellerimi örtüyle beraber çenemin altında birleştirdim.

İnatçı bir nevresimdi...Ama savaşı ben kazana---

Aah!

"Uykunda bile inatçısın.Düş artık."

Nevresimle birlikte sert zeminin üzerine düşmemin, nevresimin inatçılığından olmadığını, acıyan bir taraflarım ve şeytanın sesini duyuşumla anlamıştım!

Lanet herif!

Kabus gibi çöküyordu her sabahıma!

Sarılı olduğum nevresimin içinden bacaklarımı ve kollarımı sağa sola sallayarak çıkıp, oturur pozisyona geldiğimde, sinirli bir şekilde nevresimin bir ucunu sıkıca tutan ve başımda dikilen pisliğe baktım.

"Günaydın."

Sinir bozucu alaylı ses tonuyla konuştu piç! Cevap vermediğimde ise devam ederek parmağıyla saçlarımı gösterip,

"Yeni saç stilinden hoşlandım.Eskisinden daha az berbat görünüyor," diyerek nevresimin ucunu bırakıp kapıya yöneldi.

"Hazırlanmak için on dakikan var.Yirmi dakika içinde şirkette toplantıda olmalıyız.Koca kıçını kaldır ve hazırlan."

O, kapıdan çıkmadan hızla ayağa kalktım ve elime yastığı alarak arkasından fırlattım! Aynı zamanda bağırıyordum!

"Bana böyle davranırsan, sana asla yardım etmeyeceğim hasta herif!"

Yastık, yumuşak bir şekilde sırtına vurup yere düştü.Koca kafasına hedef almıştım halbuki! Her şey bu huysuz herifin yanındaydı.Her şey...Ne de olsa onun yastığıydı değil mi!? Tabii ki onun tarafını tutacaktı! Nankör yastık!

Arkasını dönüp yere düşen yastığa, ardından yüzüme baktı ve,

"Kötü atış pijama," dedikten sonra,

"Sana seslendim; ama uyanmıyordun.Hatta bir ara bana sarılmaya kalktın.Kendimi zor kurtardım desem yeridir," deyip yeniden o itici sırıtışını gösterdi.

Elimle kendimi işaret ederek şaşkın bir şekilde,

"Ben mi!? Ben mi sana sarılmışım!?" diye bağırdım.

Gayet sakin bir sesle başını yukarı aşağı sallayarak,

"Evet sen.Sarılmayı başaramadın. Kendimi korudum.Ben nişanlı bir erkeğim.Böyle hareketler gerçekten uygunsuzca.Ama merak etme sana bir erkek arkadaş bulacağım," deyip beni baştan aşağı süzdü ve devam etti.

"Oldukça zor olacak..."

Biliyordum! Dün onu kıçının üstüne düşürmemim intikamını alıyordu.Tüm kozlar benim elimdeyken nasıl cesaret edebildiğine şaşırsam da iyi bir intikam planı yapıp, onu kendi mağarasında rezil edecektim!

Şirketinde!

Hızla yürüyüp, ona omuz atıp, ki atamayıp hafifçe boşluğa savrulsam da burnumu indirmeden banyoya yol aldım.

Arkamdan gülüşünü duyabiliyordum!

Yüzüme soğuk su çarpmamın, sinirimi biraz hafifleteceğini düşünerek musluğu açarken, gözüm aynadaki görüntüme takıldı...