İLHAM PERİSİ (Kitap Olmuştur, Tanıtım Bölümleridir)

*25*

Teog'a girenler için... ;)

İyi okumalaaaar :)

**********

"Helen'le içerinin sıkıcı havasından kurtulmak istedik değil mi Helen'ciğim," diyen kuzene baktım.

Bu gerizekalı herif ne diyordu? Pekâlâ yemek salonuna girer girmez mal gibi ortada tek başıma kalmıştım ve bir nevî kendimi yalnız hissetmememe yardımcı olmuştu.Ancak şu an söylediği farklıydı.

Ya şeytana ne demeliydi? Ne sinemasından bahsediyordu? Bana söz mü vermişti?

Peki şu birbirlerine bakışları neydi?

Bir şeytana bir de kuzenine baktım.İkisi de tek kaşlarını kaldırmıştı.Ancak kuzen sırıtırken, şeytan gayet ciddi duruyordu.Aralarında sessiz, sadece bakışlarıyla yaptıkları bir diyalog geçtiğini çok net bir şekilde görebiliyordum.

Şeytan imalı bir şekilde,

"İçeride misafirlere kendini överken hiç sıkılmış görünmüyordun kuzen," dedi ve yüzüne yapmacık bir gülümseme yerleştirdi.

Gerizekalı kuzen ise şeytanın gülüşüne karşılık vererek,

"Güzel bir bayanla balkonda sohbet etmeyi tercih ettim diyelim.Bir sorun mu var Ram?" diye sordu o da imalı bir sesle.

İkisi de ses tonları dışında fiziken gayet rahat görünüyorlardı.Dışarıdan bakan birinin, bu iki adam arasındaki gerilimi fark etmesi mümkün değildi.Gayet profesyonelce birbirlerine laf sokuyorlar ve bu laf savaşında beni kullanıyorlardı.

Sinirlenerek, aralarındaki bu çocukça savaşa alet olmak istemeyip yanlarından ayrılmak için yavaşça yemek salonuna adım attığım anda kolumdan tutuldum.Arkama baktığımda şeytan, sırtı dönük ve bana bakmıyor ama konuşmaya devam ediyordu.

"Bahsettiğin güzel bayan, benim himayem altında.Bunu ilk ve son kez söyleyeceğim Lut."

"Evlat mı edindin Ram?"

"Evet edindim.Benim evimde ve benim himayemde...Sakın unutma," deyip kolumu bırakmadan benim tarafıma döndü ve beni de beraberinde sürükleyerek yemek salonuna yöneldi.

Neydi bu şimdi?

İçeri girdiğimizde hâlâ durmamıştı.Yanlarından geçtiğimiz insanlar, bize bakıp yeniden sohbetlerine dönüyorlardı; ama hatrı sayılır bir dikkat çekmediğimize emindim.Kolumu şeytanın elinden kurtarmam için hızlı ve sert bir şekilde çekmem gerekiyordu; ancak onu da dikkat çekmemek adına yapmıyordum.Benim için önemli olmasa da şeytanın götünü kurtarıyordum şu an.

Bir de kıymet bilseydi piç!

Beni, yemek salonunun mutfak kısmına kadar sürükleyip, mutfağa geldiğinde durarak kolumu bıraktı ve karşıma geçti.

Mutfakta hararetle çalışan personellerin arasında,

"Onunla sohbet etmeyeceksin," diye emretti sakin bir sesle.

Kaşlarımı çattım.Zaten aptal kuzeninin ne mal olduğunu anlamıştım ve o gelmeden önce de kendime göre bir sınır çiziyordum.Ama yine de bu şekilde emrivaki davranmasına sinir olarak,

"Seni ilgilendirdiğini sanmıyorum," diye söyledim kollarımı göğsümde bağlarken.

Bunun üzerine onun da kaşları çatıldı ve bir santim yakınıma gelene kadar yaklaştı.

"Benim evimde kalıyor ve benim şirketimde çalışıyorsan, benim kurallarım geçerli Helen.Uzak duracaksın o götten! Bu konu tartışmaya ya da uzlaşmaya açık değil!"