All I Ever Wanted

• 27 •

Dumiretso kami sa dining room para kumain. And as we ate, Mom kept on telling that the food was good. Pati na rin si Alvin. Si Dad naman, kahit di nagsasalita, mahahalata mong nagustuhan din nya ang pagkain. So I ended up saying Kale cooked everything.

Mom gave me a curious stare. Maybe, she was still thinking of what I've said earlier-na ako ang nagluto. I just gave her a sheepish smile then my puppy dog eyes afterwards. She shook her head at me disapprovingly.

Kale must've seen our exchange that he helped me. He told them it was all my idea and though I didn't cook, I did a lot in preparation. Sinabi rin niya na ako lang ang bumili lahat ng ihahanda, which is true. With that, I know Mom did forgive me for lying to her a while ago.

After the lunch, we stayed in the living room. Ang mga magulang ko kinakausap si Kale habang ako, nastuck kina Alvin at Suzy. Dad and Kale seemed to go along well which is very unusual to Dad. Normally, he'd play the strict Dad part to my guy friends. Well now, I see, there's an exception. And somehow, I'm glad that it's Kale.

Kung okay si Kale sa parents ko, kabaligtaran naman ito pagdating kay Alvin. Ewan ko ba kung bakit ayaw ni Alvin kay Kale. Dahil ba pinagkamalan niyang dognapper ito? Hindi ba ipinaliwanag ko na, na hindi ganun si Kale?

Nakatingin pa rin ako sa kabilang bahagi ng living room nang maramdaman kong may yumuyugyog sa balikat ko. Tumingin ako sa gilid at nakitang nakasimangot sa akin si Alvin.

"Mai!" medyo naiinis niyang sabi.

"Bakit?"

"Kanina pa kita kinakausap eh. Hindi mo ako pinapansin," sabi niya. "Ano bang tinitingnan mo dun?" tanong niya sabay turo sa puwesto ng mga magulang namin at ni Kale.

"Wala," sagot ko habang umiiling.

"Talaga?" tanong niya habang nakataas ang dalawang kilay pagkatapos ay biglang nag-iba ang ekspresyon ng mukha niya. Parang nalungkot at sinamaan ako ng tingin at sinabi, "Baka naman si dognapper!"

Nanlaki ang mga mata ko. "Alvin, hindi no! At isa pa, sinabi ko na sayo, hindi siya dognapper."

Inirapan niya ako. "Hmp. Basta, dognapper pa rin siya!"

Hay. Ang kulit!

Maya-maya pa, lumapit si Kale sa amin.

"Hey," sabi niya sa akin. Nginitian ko naman siya. "Hi Alvin," bati niya sa kapatid ko pero nag 'hmp' lang si Alvin.

I glared at my brother. Si Kale naman natawa lang sa ginawa ng kapatid ko. Bumalik ang tingin ko sa puwesto nina Mom kanina pero nakapagtatakang wala na sila dun.

"Nasaan si Mom at Dad?" tanong ko kay Kale.

"Pumunta ng kitchen, magkakape raw," sagot niya.

I just nodded. Kale sat down next to me which made Alvin growl.

"Wag ka dyan sa tabi ni Mai!" sabi niya kay Kale.

Kale creased his forehead. "Huh?"

"Sabi ko wag ka dyan sa tabi ni Mai!" ulit ni Alvin.

"Alvin, he's older than you! Show some respect," sabi ko sa kapatid ko.

He pouted.

"Alvin ha," ulit ko.

He whined. "Mai naman eh!"

Papagalitan ko na sana siya ng marinig kong tumawa si Kale. Mahina at sandali lang yun pero narinig ko pa rin. Pagkatapos umalis siya sa tabi ko at umupo naman sa tabi ni Alvin.

"Anong ginagawa mo dito?" tanong ni Alvin.

"Alvin," I said, using my warning tone.

Kale smiled at him. "Sabi mo ayaw mo ako sa tabi ni Mai, kaya nandito ako."