All I Ever Wanted

• 32 •

Lahat ay nakatulalang nakatingin kay Kale. At bago pa may makapagreact, may pumasok ulit sa kuwarto. Isang babae.

"Carmen, dumating na ang mga pinsan mo," sabi nito kay Carmen.

At doon na natapos ang laro dahil nakapagsunduan ng lahat na bumalik na sa dance floor. Carmen got up first. Pero bago siya tuluyang umalis ng table, tinapunan niya ko ng masamang tingin. Na para bang sinasabi niya na mag-ingat ako. Galit ba siya dahil sa ginawa ni Kale?

Pagkalabas ni Carmen, isa-isang nagsitayuan na rin ang iba.

"Maika," tawag ni Ryan pero hindi ko siya tiningnan. Inis pa rin ako dahil wala man lang siyang ginawa kanina.

"Tara na, pare," narinig kong aya sa kanya ni Josh.

At yun, umalis na silang dalawa. I looked around, mag-isa na lang pala ako.

"Wala ka pa bang balak lumabas?" narinig kong tanong ni Kale mula sa likuran ko.

Okay, dalawa pa pala kaming nandito. Tumayo na rin ako at humarap sa kanya. Nakatalikod na siya sa akin at nag-umpisa nang maglakad papunta sa pinto.

I called him. "Kale, wait."

Gladly, he stopped.

He looked over his shoulder. "Yeah?"

"Thanks for saving me," I sincerely told him.

He just nodded and walked out of the door.

Pagkalabas ko ng kwartong yun, naghanap ako ng CR. And I found it at the end of the hallway. Agad akong pumasok sa cubicle.

Nang matapos ay dapat bubuksan ko na ang pinto ng cubicle nang marinig kong may mga pumasok. Pagkatapos bumukas ang faucet.

"Nakakainis siya!" asar na sabi ng isa. Nakilala ko ang boses nito. Sigurado akong si Carmen.

"Naku, girl, mag-ingat ka dun baka mamaya hindi mo alam, inaagaw niya na pala si Kale sayo," sabi ng kasama niya. Si Claire ba yun?

"Oo nga! Lalo pa't di ka pa pala tinatanong ni Kale kung pwedeng maging girlfriend niya. Malaki pa ang pag-asang maagaw siya ng babaeng yun," sabat ng isa pa, parang si Tricia.

"You know me, girls. Hindi ko hahayaang mangyari yun. Kale is mine! Only mine!" mariing sabi ni Carmen. "At gagawin ko ang lahat para managyari 'yun. At sa magiging hadlang, humanda sila dahil di nila magugustuhan ang gagawin ko."

"That's the spirit, girl!" sabi ng isa.

At tumawa silang tatlo. I leaned my forehead against the door. Ewan ko pero malakas ang kutob ko na ako ang tinutukoy nilang tatlo. Threat pala ang tingin sa akin ni Carmen. At ano naman kaya yung sinasabi niyang gagawin niya?

Maya-maya pa, lumabas na silang tatlo. Pagkasara ng pinto ay lumabas na rin ako ng cubicle. Bumalik ako sa dancefloor na dala-dala pa rin sa isipan ang mga sinabi ni Carmen. She wanted Kale. And by the words she said, what she feels toward him wasn't just a simple like. It was more than that. More in a bad way. Para na kasi siyang obsessed kay Kale.

Nilagpasan ko ang dancefloor. Gusto kong makasagap ng hangin. Nahihirapan akong huminga dito sa loob. Nakita ko sa kabilang banda mula sa glass door na may open space. Pumunta ako dito. Pagkabukas ko ng pinto, ang malamig na hangin agad ang nalanghap ko.

Uupo na dapat ako sa bench sa tabi nang makitang may nakaupo na dito. Napabuntong-hininga ako. Sa dinami-dami ng pwedeng nandirito, bakit siya pa?

Tumalikod na ako at babalik na dapat ng loob nang tawagin niya ako. "Maika."

And I turned around, facing him again. "What?"

He tapped the top of the bench beside him. "Sit."